[........] Ενοχοι, γιατί δάγκωσαν τον καρπό του δένδρου της γνώσης, οι πρωτόπλαστοι θα εξοβελιστούν από την ειδυλλιακή Εδέμ. Δεν είναι τυχαίο ότι το μήλο, απολιθωμένο από το ιερόσυλο άγγιγμα, θα απεικονίζεται στους ζωγραφικούς πίνακες ως νεκρή φύση. Η τιμωρία που τους επιβάλλεται είναι τυφλή και απάνθρωπη. «Πληθύνων πληθυνώ τας λύπας σου και τον στεναγμόν σου (...) * Επικατάρατος η γη εν τοις έργοις σου * εν λύπαις φαγή αυτήν πάσας τας ημέρας της ζωής σου * ακάνθας και τριβόλους ανατελεί σοι, και φαγή τον χόρτον του αγρού * εν ιδρώτι του προσώπου σου φαγή τον άρτον σου, έως του αποστρέψαι σε εις γην, εξ ης ελήφθης, ότι γη ει και εις γην απελεύση». Τυπική αντίδραση από έναν Θεό, ίσως τον πιο αντιπαθητικό χαρακτήρα της παγκόσμιας πεζογραφίας, εκδικητικό, αιμοδιψή, πρωτοπόρο στις εθνοκαθάρσεις, μισογύνη, ομοφοβικό, ρατσιστή, βρεφοκτόνο, γενοκτόνο, ανήθικο, μεγαλομανή, σαδομαχιστή, ιδιότροπο όπως θα 'λεγε χλευαστικά ο Dawkins. Το καθεστώς της απόλυτης ιδιοκτησίας που αντιπροσωπεύει ο ιουδαϊκός Θεός στον μυθιστορηματικό καμβά της Παλαιάς Διαθήκης δεν επιδέχεται ούτε την πιο αμυδρή αμυχή ούτε καν τη συμβολική διεκδίκηση της βρώσης.[.....]Γιώργος Αριστηνός: "Η τροφή ως τρυφή"
[Ελευθεροτυπία, 2 Ιανουαρίου 2010]
[Ελευθεροτυπία, 2 Ιανουαρίου 2010]
1 σχόλιο:
Ξέρω ότι παραπάει που θα μιλήσω εκ μέρος του Θεού αλλά αυτό το άρθρο είναι υβριστικό αφού προβάλει τα ανθρώπινα ελατώματα και εγκλήματα όπως οι εθνοκαθάρσεις στον Θεό.Είναι βέβαια η λάσπη μόδα της εποχής μας.
Λοιπόν <>Ζούσαν οι πρωτόπλαστοι μέσα στον Παράδεισο της ΤΡΥΦΗΣ παρακαλώ.Ζούσαν σαν παιδιά που όλο χαρά απέβλεπαν προς τον Θεό.Αγαπούσαν Εκείνον και Εκείνον είχαν μέσα τους.
Υπήρχε και ο Διάβολος το πιό ωραίο
πλάσμα του θεού αυτός που έφερνε το φως ο εωσφόρος.Το πρώτο πλάσμα που αμάρτησε,βλέπωντας την αγγελική ομορφιά του υπερηφανεύτηκε και θέλησε να πάρει την θέση του Θεού.Το πλάσμα θέλησε να άρχει πάνω από τον πλάσαντα.Από την πολύ κακία του διέβαλε την Εύα και εκείνη με την σειρά της τον Αδάμ να παραβούν τον μόνο περιορισμό που τους είχε τεθεί.Θα μπορούσαν να ζητήσουν συγγνώμη θα τους συγχωρούσε ο Θεός και θα έμεναν στον Παράδεισο.Αντί γιά αυτό κατάλαβαν ότι έκαναν κάτι κακό και κρύφθηκαν.Αλλά αντί να παραδεχθούν το σφάλμα τους έπεσαν σε μεγαλύτερο παράπτωμα δικαιολογήθηκαν.Τον ρώτησε ΑΔΑΜ ΠΟΥ ΕΙ τους άφησε να δώσουν εξηγήσεις.Εκείνος είπε φταίει η γυναίκα που Εσύ μου έδωσες!Εκείνη τα έριξε στον διάβολο.Είχαν μπεί στην περιοχή της αμαρτίας και του ψεύδους.Πως θα μπορούσαν να αντιληφθούν το λάθος τους αφού επέμειναν στον εγωισμό τους?
Η Έξοδος τους ήταν επιβεβλημένη
αλλιώς θα παρέμεναν αιχμάλωτοι στην αμαρτία και στο ψεύδος.
Στον Θεό δεν υπάρχει ίχνος μίσους και κακίας,είναι φιλάνθρωπος.
Ο σύχρονος άνθρωπος απομακρύνεται ολοταχώς από την αγάπη του.
Δεν του είναι δυνατόν να διανοηθεί ότι θα παραδωθεί εν λευκό,άνευ όρων και χωρίς μουρμουρητά σ αυτήν.Κάτι τέτοιο θεωρείται ήττα από τον ΕΑΥΤΟ-ΕΙΔΩΛΟ.
Ο Θεός όμως δεν θα καθίσει να μας παρακαλέσει,θα μας δείξει την αγάπη του,είμαστε ελεύθερα πλάσματα γι Αυτόν.Μας περιμένει όμως με καημό,δεν θέλει να χαθεί το πλάσμα του.
Δημοσίευση σχολίου