ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΝΙΣΤΡΟ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

Πώς ανεβαίνω τις πληγές, μαζί
με το πετρέλαιο
και η ζωή μου παίζεται,
στο Ρότερνταμ, μισοτιμής;

Μια ιστορία υπομονής της γης το υποζύγιο
κι η ιστορία,
μαγαζί, που κλείνει από τις τέσσερις!

***

Δεν είναι τόσο ανώδυνο
να τρως σουβλάκι
και να ζεις
πλάι στην Ιστορία...

***

Τόσο απλά περάσαμε από την πέτρα
στον χαλκό,
κι απ' τις Μυκήνες στο μοτέρ
κι από τον Μαρξ
στο... άγνωστο;

Βυθίζομαι μες στη γραφή για να σε βρω
ανάπαιστε
και βρίσκω
ρήματα κουτσά
στο νάρθηκα της λογικής.
***

Αυτά τα μισοτράγουδα στων Μυκηναίων την αυλή
καθώς,
πλάι στους τάφους σας,
απλώνει άγριο γκαράζ,
"Πλωτίνος Τουρ"
"Πλάτωνας Τουρ"
"Ηλέκτρα Τουρ"
"Ατρείδες Τουρ"...

Και παρακάτω, ουζερί και
πιτσερίες-πιτσερί,
σουβλάκι "Αγαμέμνονας",
"Αίγισθος" τάβερν...

***

Τα πούλμαν τίγκα Δωριείς
κι αγαλματάκια με καρμπόν
πινακοθήκη των Θεών...

Τα "λαϊκά" της συμφοράς
μπουζούκι ντανς!

Μποξάδες "Ο Πυλάδης"...

ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ , "Ελλάδα Μπάΰ Ντέϋ". Εκδ. Κέδρος