H ATAKA ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

[...]Το διαβόητο έργο του G. Sorel «Στοχασμοί για τη βία» («Reflexions sur la violence», 1908) αποτελεί το κοινό σημείο αναφοράς για την περί βίας θεωρία στον 20ό αιώνα: Σε ριζική αντίθεση με τους «κλασικούς» Marx και Engels, ο Sorel μυθοποιεί και απολυτοποιεί την προλεταριακή βία. Εχοντας μαθητεύσει στο σχολείο του γαλλικού σοσιαλ-ουτοπισμού (Proudhon) και αναρχοσυνδικαλισμού (Reclus) και του συγχρόνου του μπερξονισμού («ζωτική ορμή») και νιτσεϊσμού (θέληση για δύναμη, ηρωισμός, Υπεράνθρωπος), ο Sorel κατασκευάζει ένα εκρηκτικό μίγμα, που περιέχει αρκετό ακτιβισμό, βολονταρισμό, ανορθολογισμό και ρατσισμό (εκτροφή μιας «ανώτερης» πολεμικής ράτσας). Μ' αυτή την ιδεολογική βόμβα μολότοφ, ο Sorel καλεί το προλεταριάτο να αναλάβει «άμεση δράση» (action direct) με γενικές απεργίες, μποϊκοτάρισμα, σαμποτάζ και καταλήψεις εργοστασίων, με στόχο τη δημιουργία μιας ιδανικής ράτσας, που θ' αποτελείται από μιαν elite εργατών-παραγωγών και ηρώων-πολεμιστών - αφήνοντας άθιχτη την οικονομική βάση του συστήματος: τον ίδιον τον καπιταλισμό.

Φαίνεται σήμερα ευνόητο, γιατί λίγο πριν από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο ο Sorel συμμάχησε με την ακροδεξιά εθνικιστική οργάνωση «Action Francaise» (Γαλλική Δράση) του Ch. Maurras και γιατί αμέσως μετά τον πόλεμο ο Mussolini τον αναγνώρισε ως τον πρώτο ιδεολογικό δάσκαλό του.

Εδώ, στον Sorel, βρίσκονται προφανώς οι θεωρητικές καταβολές των πράξεων βίας του συγχρόνου μας «ακροαριστερού», δηλαδή του ακροδεξιού νεοαναρχισμού.

Γιώργος Βελουδής: από την επιφυλλίδα" Η "μαμή της Ιστορίας".
Η Άλλη Όψη . Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία (30/5/2009)