ΣΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΝΑ ΑΧΜΑΤΟΒΑ

"Αντί προλόγου

Τα φοβερά εκείνα χρόνια της τρομοκρατίας του Γιεζόφ (= μανιακός επικεφαλής
της G.G.B. της ΕΣΣΔ)πέρασα δεκαεπτά μήνες σε ουρές έξω από τις φυλακές στο Λένινγκραντ.
Κάποια στιγμή κάποιος με "αναγνώρισε". Τότε μια γυναίκα με γαλανά χείλη που στεκόταν πίσω μου και που, σίγουρα, ποτέ δεν είχε ακούσει τ' όνομά μου, συνήλθε από το πάγωμα που μας κατείχε όλους την επεοχή εκείνη και ψιθυριστά με ρώτησε στ' αυτί ( την εποχή εκείνη όλοι ψιθυριστά μιλούσαμε) :
- Αυτά εδώ μπορείτε να τα περιγράψετε;
Και τότε εγώ είπα:
- Μπορώ.
Τότε κάτι σαν χαμόγελο γλίστρησε πάνω σ' εκείνο που κάποτε ήταν το πρόσωπό της.

1η Απριλίου 1957
Λένινγκραντ"
Ο πρόλογος της Άννας Αχμάτοβα
από τη συλλογή ποιημάτων "Ρέκβιεμ",
που είναι γραμμένα την εποχή της φυλάκισης
και εξορίας του γιου της

ΣΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΜΕ
ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΙΗΤΡΙΑ
Анна Ахматова -Anna Akhmatova - Άννα Αχμάτοβα

Οικογενειακό ονοματεπώνυμο : Άννα Αντρέγιεβνα Γκορένκο
Γέννηση : 11 Ιουνίου 1889
Τόπος γέννησης : Έξω από την Οδησσό ,Ουκρανία
Θάνατος : 5 Μαρτίου 1966
Τόπος θανάτου : Λένινγκραντ, Ρωσία
Αιτία θανάτου : Καρδιακή προσβολή
Η Άννα Αχμάτοβα από νωρίς απέκτησε μεγάλη φήμη στον κύκλο των Ακμεϊστών ποιητών.
Η κομμουνιστική όμως επανάσταση ανέτρεψε τη ζωή της. Η σύλληψη και εκτέλεση
του πρώην άντρα της την κατέστησε ύποπτη στο σοβιετικό καθεστώς και επί τριάντα χρόνια ζούσε υπό διαρκή παρακολούθηση , ενώ της απαγορεύτηκε να δημοσιεύει τα ποιήματά της, λόγω της "μπουρζουάδικης" καταγωγής της και του " διεφθαρμένου υποκειμενισμού" που χαρακτήριζε τα ποιήματά της.
Στα χρόνια των σταλινικών εκκαθαρίσεων υπέστη και δεύτερο πλήγμα με την αναίτια σύλληψη και φυλάκιση του μοναδικού της γιου [Λεβ Γκουμίλοβ , ιστορικός (1912-1992)], ο οποίος, θεωρώντας την υπεύθυνη για τις διώξεις του, έκοψε κάθε επαφή μαζί της.
Η τραγική ζωή της κύλισε μέσα στο διαρκή φόβο της δικής της σύλληψης αλλά και της φοβερής ένδειας που αντιμετώπιζε , αφού στην κυριολεξία ζούσε από το υστέρημα φίλων και θαυμαστών της ποίησής της.
Η ποίησή της διασώθηκε χάρη στους φίλους της, που, όταν τους επιτρεπόταν να την επισκεφθούν, απομνημόνευαν κάποιο ποίημα γραμμένο σε σιγαρόχαρτο, το οποίο μετά έκαιγαν!
Μόνο μετά το θάνατο του Στάλιν της επιτράπηκε να ξαναεκδώσει ποιήματά της και γρήγορα η φήμη της απλώθηκε σε όλη τη σοβιετική επικράτεια και πέρασε τα σύνορα της χώρας της.

7

ΚΑΤΑΔΙΚΗ

Πέτρινα λόγια η καταδίκη
Πάνω στο στήθος μου χτυπούν
Μα κείνο ζωντανό είν' ακόμα.
Περίμενα το πλήγμα τούτο
Θα αντέξω ξέρω πως και τώρα.

Έχω πολλά να κάνω απόψε
Η μνήμη πρέπει να σβηστεί
Και πέτρα να κάνω την καρδιά μου
Να ξαναμάθω τη ζωή
Το καλοκαίρι, με την κάψα του, ήρθε
Στο παραθύρι επ' έξω στήνει γιορτή.
Μια μέρα φωτεινή με σπίτι άδειο
Γνώριζα από πριν πως θα συμβεί.

1939
Καλοκαίρι
Άννα Αχμάτοβα, "Ρέκβιεμ", Εκδόσεις Αρμός

***

ΒΛΕΠΟΥΜΕ
Ένα μικρό τρέιλερ από μία ταινία αφιερωμένη
στη ζωή και το έργο της μεγάλης ποιήτριας