Για όσους έχουν κοντή μνήμη και πέτρα στη θέση της καρδιάς (2)

ΔΥΟ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ* ΤΗΣ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΗΣ
ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΑΡΧΟ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ,
κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟ

1

Αξιότιμε Κύριε Δήμαρχε


Με έκπληξη μάθαμε από τον ημερήσιο τύπο ότι με πρόσφατη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Θεσσαλονίκης η Θεσσαλονίκη δεν θα ενταχθεί στο “Δίκτυο των Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών της Ελλάδας περιόδου 1940–1945”. Βέβαια, εδώ και πάνω από 60 χρόνια η Θεσσαλονίκη, δυστυχώς, έχει αναγνωρισθεί παγκοσμίως ως η πιο Μαρτυρική και Τραγική πόλη της Ελλάδας ακριβώς για το ότι συντελέσθηκε το έγκλημα της Γενοκτονίας με εξόντωση, κύρια σε Στρατόπεδα Θανάτου, τουλάχιστον 50000 Θεσσαλονικιών Εβραίων Ελλήνων. Τώρα η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης μας ως προς τη μη ένταξή της στο ανωτέρω Δίκτυο όχι μόνο ερωτήματα εγείρει αλλά και, το κυριότερο, επιτρέπει στη διεθνή κοινότητα και σε όλους τους Έλληνες να εικάζουν κατά το δοκούν για τα αίτια και τις τυχόν σκοπιμότητες μιας τέτοιας απόφασης.

Πέραν όμως της ίδιας της απόφασης, ερωτηματικά εγείρουν τα επιχειρήματα της “Επιτροπής Ονοματοθεσίας Οδών” για να “τεκμηριώσει” την απόφασή της, την οποία (και βεβαίως μαζί και με τα επιχειρήματα) υιοθέτησε το Δημοτικό Συμβούλιο.

Λέει, λοιπόν, το πρώτο επιχείρημα ότι δε στοιχειοθετεί προϋπόθεση για την ανάδειξη της πόλης μας σε “μαρτυρική πόλη” η εξόντωση του 91% των Θεσσαλονικιών συμπολιτών μας Εβραϊκής καταγωγής διότι το έγκλημα αυτό της μαζικής δολοφονίας και εξόντωσης των συμπολιτών μας διαπράχθηκε εκτός Θεσσαλονίκης! Ακόμη χειρότερα Κύριε Δήμαρχε διότι η Θεσσαλονίκη έχει, δυστυχώς, το προνόμιο να είναι η Ελληνική πόλη της οποίας, σε όλη την μακραίωνη Ιστορία της Χώρας μας και του Ελλαδικού χώρου, εκτοπίσθηκε ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ αριθμός πολιτών της με σκοπό την εξόντωσή τους με δολοφονία. Πέραν αυτού, σε σύγκριση π.χ. με τα μαρτυρικά Καλάβρυτα όπου η εξόντωση των κατοίκων της πόλης συντελέσθηκε από τις Γερμανικές Αρχές Κατοχής σε αντίποινα υποτιθέμενων ή μη πράξεων αντίστασης στην περιοχή, εδώ στη Θεσσαλονίκη δεν υπήρχε τέτοια δικαιολογία ή αιτιολογία. Πως φαντάζεστε Κύριε Δήμαρχε ότι θα μπορούσαν να εκτελέσουν 50000 ΨΥΧΕΣ; Με ποιο τρόπο, σε ποια τοποθεσία;

Και το κυριότερο, σε οιονδήποτε ΕΓΚΛΗΜΑ ο ένοχος δεν θέλει ΜΑΡΤΥΡΕΣ. Φαντάζεστε λοιπόν να εκτελούσαν για 50 μέρες 1000 άτομα την ημέρα ΔΗΜΟΣΙΑ; Δεν τους δολοφόνησαν για αντίποινα, τους δολοφόνησαν μόνο και μόνο για τη θρησκευτική τους καταγωγή. Δυστυχώς Κύριε Δήμαρχε για την πόλη μας και τη Χώρα μας φοβόμαστε ότι με την απόφαση αυτή σίγουρα δεν προοιωνίζονται θετικά σχόλια . . .

Το δεύτερο επιχείρημα της “Επιτροπής Ονοματοθεσίας Οδών” (και κατ’ επέκταση του Δημοτικού Συμβουλίου) αναφέρει ότι “οι Εβραίοι εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη από την Ισπανία το 1492” και το δημοσίευμα συνεχίζει “άρα δεν είναι «μπαγιάτηδες»”. Μάλλον η Επιτροπή έχει έλλειμμα Ιστορικής Μνήμης και Γνώσης καθώς και άγνοια στοιχειωδών αρχών του Συνταγματικού μας Πολιτεύματος διότι εδώ αναφερόμαστε σε ΕΛΛΗΝΕΣ πολίτες και όπου ΟΛΑ τα Συντάγματα του Ελληνικού Κράτους θεωρούν ίσους και ΔΕΝ ιεραρχούν ή/και διαβαθμίζουν επίπεδα «Ελληνικότητας». Αλήθεια, με ποια εξουσιοδότηση και με βάση ποιο Νόμο ή Άρθρο του Συντάγματος ανάγεται η “Επιτροπής Ονοματοθεσίας Οδών” σε Επιτροπή Πιστοποίησης Εντοπιότητας!! Το ότι υπήρχε πολυάριθμη οργανωμένη ομάδα Εβραίων κατοίκων στη Θεσσαλονίκη από τα αρχαία χρόνια το αναφέρει στα γραπτά του, μεταξύ άλλων συγγραφέων της εποχής, και ο Απόστολος των Χριστιανών Παύλος. Φοβόμαστε Κύριε Δήμαρχε ότι, με την εφαρμογή των Αντισυνταγματικών «Κριτηρίων Εντοπιότητας» της ανωτέρω επιτροπής, η συντριπτική πλειοψηφία των Θεσσαλονικέων δεν θα τα «πληρούν» και άρα δε θα είναι Θεσσαλονικείς! Και είναι ακόμη πιο τρομακτικό, πιο επικίνδυνο, ξαφνικά να θεωρείς κάποιο ξένο. Έτσι, δυστυχώς, ξεκίνησε και η Γενοκτονία, το Ολοκαύτωμα, έτσι συντελέστηκαν πρόσφατα οι διάφορες Εθνοκαθάρσεις στη γειτονιά μας στα Βαλκάνια.

Κύριε Δήμαρχε,

Ξέρουμε ότι εμφορείστε με τα πιο αγνά και Ελληνικά ιδανικά και ιδεώδη. Είμαστε σίγουροι ότι θα κάνετε το παν ώστε να αλλάξει η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, επί τη βάση της ιστορικής πραγματικότητας που σας εκθέσαμε πιο πάνω.

Σας ευχαριστούμε

******
2

Αξιότιμε Κύριε Δήμαρχε,

Λάβαμε σήμερα την με αριθμό πρωτοκόλλου 5267 επιστολή σας της 23ης Ιουλίου 2008 η οποία κοινοποιήθηκε ταυτόχρονα ως (Ξένη δημοσίευση) - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ - ΔΗΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ - ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 23-7-2008 και αναρτήθηκε σε διάφορες ιστοσελίδες όπως (μεταξύ άλλων) και στην http://www.ota.gr/article/30526.html .

Κατ’ αρχάς σας ευχαριστήσουμε για την άμεση απάντησή σας στην επιστολή μας προς εσάς της 22ας Ιουλίου 2008 [αρ. πρωτ. 2674 ]. Δραττόμεθα της ευκαιρίας Κύριε Δήμαρχε να σας εκφράσουμε την ευαρέσκειά μας ως προς την μη αποδοχή της εισήγησης της διαπαραταξιακής επιτροπής «Δημοσίων Σχέσεων, Μνημείων και Ονοματοθεσίας Οδών». Αν, και όπως μας γράφετε, η διαπαραταξιακή αυτή επιτροπή ΟΜΟΦΩΝΩΣ αποφάσισε αρνητικά στην ένταξη της Θεσσαλονίκης στο Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων με το σκεπτικό ότι «ΜΑΡΤΥΡΙΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ θεωρούνται οι ΠΟΛΕΙΣ οι οποίες υπέστησαν καταστροφές από τους φασίστες - ναζί» π.χ. Χορτιάτης, Καλάβρυτα κ.λπ, εντούτοις εσείς Κύριε Δήμαρχε μας τονίζεται ότι το Δημοτικό Συμβούλιο δεν την απεδέχθη. Βέβαια παραμένει άξιον απορίας με τι κριτήρια πάρθηκε από την ανωτέρω διαπαραταξιακή επιτροπή ΟΜΟΦΩΝΗ απόφαση η οποία, άσχετα με τα όποια επιχειρήματα και την ερμηνεία την οποία δίνει στη λέξη καταστροφή, κρίνει ότι η Θεσσαλονίκη δεν είναι «Μαρτυρική Πόλη».

Όπως ήδη σας έχουμε παραθέσει στην πρόσφατη επιστολή μας δεν τίθεται καν θέμα συζήτησης ή/και απόφασης εάν η Θεσσαλονίκη είναι ή όχι μια Μαρτυρική – Τραγική Πόλη. Ποια μπορεί να είναι η μεγαλύτερη καταστροφή παρά αυτή η οποία έχει σχέση με την δολοφονική εξόντωση χιλιάδων ψυχών! Η Θεσσαλονίκη έχει δυστυχώς από το 1945 και εντεύθεν το «προνόμιο» να αναγνωρίζεται παγκόσμια ως η πιο μαρτυρική και τραγική πόλη της Ελλάδας. Αυτό δεν αλλάζει με καμιά απόφαση οιασδήποτε επιτροπής ή οιουδήποτε. Η ιστορία δεν αλλάζει και τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους.

Όπως εσείς ο ίδιος πολύ καλά αντιλαμβάνεστε, και γι’ αυτό πράξατε όπως πράξατε, η θέση για την Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης, και όχι μόνο γι’ αυτήν αλλά και για την παγκόσμια κοινότητα, είναι ότι η Θεσσαλονίκη είναι de facto και de jure η πλέον Μαρτυρική και Τραγική πόλη της Ελλάδας, και τολμώ να πω, μια από τις πιο Μαρτυρικές και Τραγικές πόλεις παγκοσμίως. Ως προς αυτό είμαστε απόλυτοι και, από την επιστολή Δελτίο Τύπου σας, αυτό συμπεραίνουμε ότι πρεσβεύετε και εσείς Κύριε Δήμαρχε.

Όλα τα υπόλοιπα είναι αρμοδιότητα του αιρετού από το Λαό της πόλης Δημοτικού Συμβουλίου.

Σας ευχαριστούμε.

*ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι δύο επιστολές που αναρτούμε παραχωρήθηκαν ευγενικά
στο Blog μας από τον κύριο Τριαντάφυλλο Μηταφίδη, επικεφαλής της
Δημοτικής Κίνησης Πολιτών Θεσσαλονίκης, που έδωσε μεγάλη μάχη
για να μην περάσει η κατάπτυστη απόφαση της πλειοψηφίας.