ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΒΙΖΟΥΚΙΔΗΣ
(1879-1956)
[προσωπογραφία από το ζωγράφο
Γιώργο Παραλή ( 1908-1975)]
Καθηγητής του Ρωμαϊκού Δικαίου στη Ν.Ο.Ε. του Α.Π.Θ. (1928-1950), προσωπικός φίλος του ιδιοφυούς μαθηματικού Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή, από τα χρόνια των σπουδών του στη Γερμανία.
Ο Περικής Βιζουκίδης υποδέχτηκε τους Γερμανούς κατακτητές , στις 9/4/1941, επικεφαλής αντιπροσωπείας καθηγητών των Α.Π.Θ., και τους παρέδωσε τα κλειδιά της πόλης προσφωνώντας τους θερμά.
Δεν έκρυψε ποτέ το θαυμασμό του για τον Εθνικοσοσιαλισμό και εργάστηκε με πάθος για τη Νέα Τάξη πραγμάτων στην Ελλάδα,
Μετά την απελευθέρωση συνέβαλε τα μέγιστα στην "εκκαθάριση" του Πανεπιστημίου από τους δημοκρατικούς καθηγητές και έστειλε στα δικαστήρια πλήθος φοιτητών που αμφισβητούσαν τον πατριωτισμό του, λόγω της ανοιχτής συνεργασίας του με τους Ναζί. Η Ελληνική Πολιτεία, αντί να τον καθίσει στο σκαμνί μαζί με τους λίγους δωσίλογους που τελικά δίκασε, τον άφησε ατιμώρητο.
Παραθέτουμε αυτούσιο το παρακάτω ντοκουμέντο από το περιοδικό "Φοιτητής"
της 5/5/1945 (φύλλο 3), που φωτίζει ξεκάθαρα τη δημόσια δράση του:
" Κάποιος καθηγητής του Παν/μίου μας , κρυμμένος πίσω απ' την ανωνυμία,
εγκαινίασε μια ανήκουστη συκοφαντική εκστρατεία για πολλούς συναδέλφους του
και για ολόκληρο το Παν/μιο Θεσ/νίκης από τις στήλες της εφημερίδας
Εκπαιδευτικός Τύπος. Τελευταία μάλιστα , στο φύλλο της 30 του Απρίλη, ζητάει τη ριζική εκκαθάριση των ανάξιων καθηγητών του Παν/μίου μας.
Ποιος όμως είναι ο δίκαιος αυτός κριτής; Δεν το βάζει κανενού ο νους,
μα είναι αληθινό. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες μας, πρόκειται
για το συγγραφέα των Ακαδημεικών απομνημονευμάτων. Ο δράστης είναι
ο δικαιϊκός ανήρ που καλωσόρισε τους Γερμανούς επιδρομείς στην πόλη μας, στις 9/4/41, και τους την παρέδωσε, ο κ. Περικλής Βιζουκίδης. Για όνομα του Θεού,
κ. Βιζουκίδη, ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω. Οι φοιτητές αηδιάζουνε κυριολεχτικά όταν διαβάζουνε το μίζερο και σιχαμερό κουτσομπολιό και βλέπουνε
την κακία και μοχθηρία που φωλιάζει σε καθηγητή του Πανεπιστημίου μας.
Τι λένε όμως οι αρχές του Παν/μίου; Περιμένουμε από τους άμεσα ενδιαφερόμενους κ. κ. καθηγητές κι ιδιαίτερα από τον κ. Πρύτανη και τη Σύγκλητο να βάλουνε στη θέση του τον κ. συνάδελφό τους , που ρεζιλεύει κυριολεκτικά το ανώτερο επιστημονικό μας ίδρυμα στα μάτια του λαού και της νεολαίας.
Δεν ξέρουμε αν η σιωπή τους οφείλεται σε έλλειψη θάρρους ή και σε φόβο- γιατί ο κ. Βιζουκίδης είναι βέβαια Εθνικόφρων και μάλιστα υποψήφιος ...υφυπουργός (!), όπως έγραψε ο εθνικόφρων τύπος της πόλης μας.Κι΄όμως το θάρρος δεν έλειψε όταν πάρθηκε η εχθρική κι αντεθνική στάση απέναντι στους κ.κ. καθηγητές Α.Σιγάλα. Καββάδα, Ρουσόπουλο, Ιμβριώτη, Τενεκίδη, που τιμήσανε και τιμούνε το Πανεπιστήμιό μας σαν επιστήμονες και σαν Έλληνες και κλειστήκανε στα Γερμανικά στρατόπεδα και στις φυλακές, με κίνδυνο να τουφεκιστούνε για το Έθνος και το πανεπιστήμιό μας.
Αν εξακολουθήσει η σιωπή της Πρυτανείας και Συγκλήτου, οι φοιτητές θ' αναγκαστούνε να σχηματίσουν πολύ λυπηρή γνώμη γι' αυτές, πιο λυπηρή απ' εκείνην που έχουνε για τον κ. Βιζουκίδη, τον πατριώτη που έγραφε στον καιρό του θριάμβου των Γερμανών κατακτητών μας:
Διά του προκειμένου συγγράμματος
επιδιώκονται πλην άλλων και οι
επόμενοι σκοποί΄
να στερεωθή η ελπίς των Ελλήνων
ότι δεν είναι δυνατόν κατά την
νέαν ρύθμισιν των εν Ευρώπη πραγμάτων,
επί τη βάσει της επαγγελλομένης
νέας τάξεως λογικής και ηθικής
και δικαιοσύνης, να παροραθώσιν εν
τη καιρία ώρα τα αιωνόβια και απαράγραπτα
του ελληνισμού δίκαια. ( Κοίτα: Σνωκ, Μακεδονία-
Θράκη, Θεσσαλονίκη 1942, σελ. δ΄ του προλόγου).
Όσο για το ποιόν του βιβλίου αυτού που το προλογίζει ο κ. Βιζουκίδης, στη σελίδα 7 διαβάζουμε:
Και ότι αύριον , κατά την μέλλουσαν
να μελετηθή οργάνωσιν των Ευρωπαϊκών
κρατών εις μίαν , ούτως ειπείν, συμπολιτείαν,
εις την οποίαν θα πρωτοστατήση
το Γερμανικόν πνεύμα...
(1879-1956)
[προσωπογραφία από το ζωγράφο
Γιώργο Παραλή ( 1908-1975)]
Καθηγητής του Ρωμαϊκού Δικαίου στη Ν.Ο.Ε. του Α.Π.Θ. (1928-1950), προσωπικός φίλος του ιδιοφυούς μαθηματικού Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή, από τα χρόνια των σπουδών του στη Γερμανία.
Ο Περικής Βιζουκίδης υποδέχτηκε τους Γερμανούς κατακτητές , στις 9/4/1941, επικεφαλής αντιπροσωπείας καθηγητών των Α.Π.Θ., και τους παρέδωσε τα κλειδιά της πόλης προσφωνώντας τους θερμά.
Δεν έκρυψε ποτέ το θαυμασμό του για τον Εθνικοσοσιαλισμό και εργάστηκε με πάθος για τη Νέα Τάξη πραγμάτων στην Ελλάδα,
Μετά την απελευθέρωση συνέβαλε τα μέγιστα στην "εκκαθάριση" του Πανεπιστημίου από τους δημοκρατικούς καθηγητές και έστειλε στα δικαστήρια πλήθος φοιτητών που αμφισβητούσαν τον πατριωτισμό του, λόγω της ανοιχτής συνεργασίας του με τους Ναζί. Η Ελληνική Πολιτεία, αντί να τον καθίσει στο σκαμνί μαζί με τους λίγους δωσίλογους που τελικά δίκασε, τον άφησε ατιμώρητο.
Παραθέτουμε αυτούσιο το παρακάτω ντοκουμέντο από το περιοδικό "Φοιτητής"
της 5/5/1945 (φύλλο 3), που φωτίζει ξεκάθαρα τη δημόσια δράση του:
" Κάποιος καθηγητής του Παν/μίου μας , κρυμμένος πίσω απ' την ανωνυμία,
εγκαινίασε μια ανήκουστη συκοφαντική εκστρατεία για πολλούς συναδέλφους του
και για ολόκληρο το Παν/μιο Θεσ/νίκης από τις στήλες της εφημερίδας
Εκπαιδευτικός Τύπος. Τελευταία μάλιστα , στο φύλλο της 30 του Απρίλη, ζητάει τη ριζική εκκαθάριση των ανάξιων καθηγητών του Παν/μίου μας.
Ποιος όμως είναι ο δίκαιος αυτός κριτής; Δεν το βάζει κανενού ο νους,
μα είναι αληθινό. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες μας, πρόκειται
για το συγγραφέα των Ακαδημεικών απομνημονευμάτων. Ο δράστης είναι
ο δικαιϊκός ανήρ που καλωσόρισε τους Γερμανούς επιδρομείς στην πόλη μας, στις 9/4/41, και τους την παρέδωσε, ο κ. Περικλής Βιζουκίδης. Για όνομα του Θεού,
κ. Βιζουκίδη, ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω. Οι φοιτητές αηδιάζουνε κυριολεχτικά όταν διαβάζουνε το μίζερο και σιχαμερό κουτσομπολιό και βλέπουνε
την κακία και μοχθηρία που φωλιάζει σε καθηγητή του Πανεπιστημίου μας.
Τι λένε όμως οι αρχές του Παν/μίου; Περιμένουμε από τους άμεσα ενδιαφερόμενους κ. κ. καθηγητές κι ιδιαίτερα από τον κ. Πρύτανη και τη Σύγκλητο να βάλουνε στη θέση του τον κ. συνάδελφό τους , που ρεζιλεύει κυριολεκτικά το ανώτερο επιστημονικό μας ίδρυμα στα μάτια του λαού και της νεολαίας.
Δεν ξέρουμε αν η σιωπή τους οφείλεται σε έλλειψη θάρρους ή και σε φόβο- γιατί ο κ. Βιζουκίδης είναι βέβαια Εθνικόφρων και μάλιστα υποψήφιος ...υφυπουργός (!), όπως έγραψε ο εθνικόφρων τύπος της πόλης μας.Κι΄όμως το θάρρος δεν έλειψε όταν πάρθηκε η εχθρική κι αντεθνική στάση απέναντι στους κ.κ. καθηγητές Α.Σιγάλα. Καββάδα, Ρουσόπουλο, Ιμβριώτη, Τενεκίδη, που τιμήσανε και τιμούνε το Πανεπιστήμιό μας σαν επιστήμονες και σαν Έλληνες και κλειστήκανε στα Γερμανικά στρατόπεδα και στις φυλακές, με κίνδυνο να τουφεκιστούνε για το Έθνος και το πανεπιστήμιό μας.
Αν εξακολουθήσει η σιωπή της Πρυτανείας και Συγκλήτου, οι φοιτητές θ' αναγκαστούνε να σχηματίσουν πολύ λυπηρή γνώμη γι' αυτές, πιο λυπηρή απ' εκείνην που έχουνε για τον κ. Βιζουκίδη, τον πατριώτη που έγραφε στον καιρό του θριάμβου των Γερμανών κατακτητών μας:
Διά του προκειμένου συγγράμματος
επιδιώκονται πλην άλλων και οι
επόμενοι σκοποί΄
να στερεωθή η ελπίς των Ελλήνων
ότι δεν είναι δυνατόν κατά την
νέαν ρύθμισιν των εν Ευρώπη πραγμάτων,
επί τη βάσει της επαγγελλομένης
νέας τάξεως λογικής και ηθικής
και δικαιοσύνης, να παροραθώσιν εν
τη καιρία ώρα τα αιωνόβια και απαράγραπτα
του ελληνισμού δίκαια. ( Κοίτα: Σνωκ, Μακεδονία-
Θράκη, Θεσσαλονίκη 1942, σελ. δ΄ του προλόγου).
Όσο για το ποιόν του βιβλίου αυτού που το προλογίζει ο κ. Βιζουκίδης, στη σελίδα 7 διαβάζουμε:
Και ότι αύριον , κατά την μέλλουσαν
να μελετηθή οργάνωσιν των Ευρωπαϊκών
κρατών εις μίαν , ούτως ειπείν, συμπολιτείαν,
εις την οποίαν θα πρωτοστατήση
το Γερμανικόν πνεύμα...
6 σχόλια:
παρακολουθεί κανείς αυτήν την ανάρτηση;
μόλις την ανακάλυψα (google) ψάχνοντας να βρω ποιος ήταν αυτός ο κύριος, τον οποίο ο Δήμος τίμησε με την ονομασία οδού στις 40 εκκλησιές, και ο ΟΑΣΘ μετονόμασε τη στάση "Παύλου Μελά" σε "Καθηγητού Βιζουκίδου"
Αγαπητέ Ευήκοε, σ' αυτήν τη χώρα , δυστυχώς, ζούμε και πρέπει να το πάρουμε απόφαση.
Όταν ο Δήμος Θεσσαλονίκης αρνείται να δώσει το όνομα του δολοφονηθέντα από τους χουντικούς Χαλκίδη σε κάποιο δρόμο της πόλης , ενώ , αντίθετα, τιμά τους συνεργάτες των Γερμανών κατακτητών,
τότε καταλαβαίνεις ποιοι μας κυβερνούσαν, ποιοι μας κυβερνούν και ποιοι θα μας κυβερνούν εσαεί.
Χάρη στη δική μας αμνησία και ευπιστία για τις αγαθές προθέσεις τους , εννοείται...
Χαίρε!
ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΣΤΟ =>
http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/57839
Τίτλος:
Βιζουκίδης Περικλής
Εναλλακτικός Τίτλος:
Καθηγητής Πανεπιστημίου
Τοποθεσία:
Τόπος Γέννησης: Κωνσταντινούπολη
Τόπος θανάτου: Θεσσαλονίκη
Χρονολογία:
Ημερομηνία γέννησης: 1879
Ημερομηνία θανάτου: 1956
Άλλα αναγνωριστικά:
7554
Περιγραφή:
Απεικόνιση: φωτογραφία
Απεικόνιση αναπαραγωγής: κλισέ φωτογραφίας
Τύπος :
Εικόνα
Αναφέρεται Από:
Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό (τομ. 2, σ. 279) - 1983-1988
Δικαιώματα:
Εκδοτική Αθηνών
Λέξεις-κλειδιά:
φωτογραφία
Βιζουκίδης Περικλής
Καθηγητής Πανεπιστημίου
Βιβλιογραφικές Αναφορές:
Απεικόνιση αναπαραγωγής: κλισέ φωτογραφίας
Πηγή αναπαραγωγής: Βιβλιοθήκη ΙΝΕ/ΕΙΕ
Στοιχεία πηγής αναπαραγωγής: Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα, 1983-1988
Στοιχεία αρίθμησης πηγής αναπαραγωγής: τ. 2, σ. 279
Ερευνητικό Κέντρο:
Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών / ΕΙΕ
Επιστημονικός υπεύθυνος:
Τριαντάφυλλος Σκλαβενίτης
Για να είμαστε απόλυτα ακριβείς με την Ιστορική Αλήθεια, πρέπει να πούμε ότι η τυπική υποδοχή των Γερμανών κατακτητών στην Θεσσαλονίκη έγινε στην έρημη από κόσμο πλατεία Βαρδαρίου από τον δοτό από τον Μεταξά δήμαρχο της πόλης Μερκουρίου, τον μητροπολίτη Γεννάδιο , τον στρατιωτικό διοικητή της Νικόλαο Ραγκαβή και τον Περικλή Βιζουκίδη ως εκπρόσωπο του ΑΠΘ .
Οι λόγοι που ανταλλάχτηκαν ανάμεσα σε Γερμανούς και Έλληνες μεταφράστηκαν από τον λάμποντα από χαρά Βιζουκίδη,
που ως γερμανομαθής προσφέρθηκε να εκτελέση χρέη διερμηνέα.
Στη συνέχεια, τα γερμανικά πάντσερ μέσω της Εγνατίας κατευθύνθηκαν στην αρχή της λεωφόρου Νίκης και ενώπιον του κατοχικού πλέον στρατιωτικού διοικητή και μερικών ενθουσιώντων γερμανών και γερμανόφιλων έκαναν παρέλαση θριάμβου.
Την ίδια μέρα ο δήμαρχος Μερκουρίου γνωστοποίησε με διάγγελμά του στους Θεσσαλονικείς την νέα τάξη πραγμάτων, τους προέτρεπε να αφοσιωθούν πλέον στα ειρηνικά τους έργα, έχοντας "εμπιστοσύνην προς τον Στρατόν (με Σίγμα κεφαλαίο!), όστις από της εισόδου του εις την πόλιν ετήρησε έναντι ημών στάσιν γενναιόφρονα και ιπποτικήν".
Πέρα ἀπό αὐτά πού γρέφετε, θά πρέπει ν΄ἀναλογιστεῖτε γιατί πραγματικά ὑπάρχει ἡ ὀνοματοδοσία. Ἄν ἐνδιαφέρεστε τήν ἀπάντηση θά τήν βρεῖτε στά γραφεῖα τῆς ἑβραϊκῆς κοινότητας Θεσσαλονίκη
Ἑκεῖ θά δεῖτε ἀνηρτημένη τήν φωτογραφία του. Γιατί ἄραγε; Γιατί ἧταν ναζί καί ἐχθρός τῶν Ἐβραίων; Εἶναι δυνατόν;
Ο Βιζουκίδης, απ΄όσο ξέρω, παρεκλήθη από εξέχοντα πρόσωπα της Θεσσαλονίκης να μεσολαβήσει στους Γερμανούς, λόγω των άριστων σχέσεων που είχε με τον στρατιωτικό διοικητή και τον πρόξενο ,με τον οποίο συνέτρωγε συχνά, για να μη γίνει ο εκτοπισμός των Εβραίων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Φυσικά δεν έγινε τίποτα. Ίσως η Εβραϊκή κοινότητα να διατηρεί τη φωτογραφία του εις ανάμνησιν αυτού του γεγονότος.
Ο Βιζουκίδης δεν απέκρυψε ποτέ τα φιλογερμανικά του αισθήματα και ειδικότερα για τον Χίτλερ, στον οποίο είχε στείλει επιστολή θαυμασμού και του οποίου διατηρούσε σε περίοπτη θέση στο γραφείο υπογεγραμμένη από τον "Φύρερ" φωτογραφία. Κείμενά του δείχνουν ότι πίστευε πως η νίκη των Γερμανών θα έφερνε την άνθιση του κόσμου απαλλαγμένη από τα δεινά του παλαιού καθεστώτος.Πίστευε επίσης αφελώς ότι οι Γερμανοί θα προσαρτούσαν τη Βόρειο Ήπειρο στην Ελλάδα.
Ο Βιζουκίδης επέπληττε συχνά τους συναδέλφους του στο Πανεπιστήμιο που αρνούνταν να συνεργαστούν με τους κατακτητές, ήταν δε αλλεργικός απέναντι στο αντιστασιακό κίνημα και εχθρικός προς τους προοδευτικούς καθηγητές και τους φοιτητές που "εκτέθηκαν" μετέχοντας στο μεγαλειώδη αγώνα της εθνικής αντίστασης.
Δημοσίευση σχολίου