
Iππέας σε άλογο που υψώνεται στα πισινά του πόδια, περ.1482.
16
Μακάριοι που πεινάν και που διψάνε
Δικιοσύνη. Μια τύφλα εδώ νικά.
Όσα μπροστά τραβάν παραπατάνε.
Τα μάτια σου , Ομορφιά, τα ουρανικά
πότε κοντόφωτα είναι, πότε κλειούνται΄
εδώ τ' αντρίκια και τα γκαρδιακά
ξεχάνουν και δειλιάζουν κι απαρνιούνται.
Εδώ τα δώρα από την Καλοσύνη
σ' ανάξιους ασυλλόγιστα σκορπιούνται.
Όμοια το φως ή τη φωτιά της δίνει
σε πονηρούς η Αγάπη και σε αγνούς,
-Μόνη άσφαλτη, όλη μάτι, ω Δικιοσύνη,
όλη αντρειά, όλη θύμηση, όλη νους!
Δεύτερη σειρά, 16.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου