Alphaville /Αλφαβίλλ (1965): Η φουτουριστική αλληγορία του Jean-Luc Godard , που αποδεικνύεται προφητική για όσα εφαρμόζουν σήμερα οι ισχυροί της γης με τη βοήθεια της επιστήμης

Alphaville /Αλφαβίλλ (1965) 

Η οργουελική εκδοχή του  Jean-Luc Godard



Eddie Constantine, Anna Karina, Akim Tamiroff

Ο πατέρας της Νουβέλ Βαγκ, Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, έχοντας στη διάθεσή του τρεις σπουδαίους ηθοποιούς – Έντι Κονσταντίν, Άννα Καρίνα, Ακίμ Ταμίροφ – μας παρουσιάζει με το γνωστό ανατρεπτικό του στιλ, το θρυλικό «Αλφαβίλ» (Alphaville – 1965). Ένα μοναδικό φουτουριστικό φιλμ, που ενώ αρχικά δείχνει τόσο διαφορετικό από την υπόλοιπη φιλμογραφία του σπουδαίου Γάλλου σκηνοθέτη, σταδιακά και καθώς το αποκωδικοποιούμε καρέ καρέ, βλέπουμε όλες εκείνες τις αρετές που διέπουν τον κινηματογράφο του Γκοντάρ.

Ο Lemmy Caution , ένας μυστικός πράκτορας των Ηνωμένων Πολιτειών, μεταβαίνει ως απεσταλμένος στη μακρινή διαστημική πόλη Alphaville, για να ανακαλύψει ένα αναζητούμενο πρόσωπο που τελεί υπό εξαφάνιση και να απελευθερώσει την πόλη από τον τυραννικό της δυνάστη
Σύντομα ο Caution τον ανακαλύπτει σε κάποιο ξεπεσμένο ξενοδοχείο, εθισμένο στο σεξ και στο ποτό και παροπλισμένο νοητικά, όπως ο υπόλοιπος πληθυσμός της σκοτεινής πόλης. Έτσι, μαθαίνει ότι η πόλη κυριαρχείται ουσιαστικά από τον πανούργο υπολογιστή Alpha-60 ,που ελέγχει ολοκληρωτικά τους κατοίκους
Για καλύτερο έλεγχο ο υπερ-υπολογιστής έχει χωρίσει την πόλη σε ζώνες: υπάρχει η ζώνη της Ημέρας και η ζώνη της Νύχτας, του Θερμού και αυτή του Ψυχρού. Ο κατασκευαστής του Alpha είναι ένας παρανοϊκός επιστήμονας ο Von Braun του οποίου το πορτρέτο βρίσκεται παντού. Η κόρη του επιστήμονα, η Natacha Von Braun (Άννα Καρίνα – Anna Karina) αναλαμβάνει να παρακολουθήσει τον Lemmy και έτσι θα γεννηθεί ένα παράξενο ειδύλλιο.

Στην πόλη Αλφαβίλ τα βιβλία απαγορεύονται. Κυκλοφορεί ένα λεξικό, η «Βίβλος», που περιέχει τις επιτρεπόμενες λέξεις, όμως κάθε μέρα εξαφανίζεται κι από μία λέξη. Η Νατάσα δεν γνωρίζει τις λέξεις «αγάπη» και «τρυφερότητα», αφού έχουν αφαιρεθεί από το λεξικό. Έχει όμως μαζί της ένα βιβλίο του Πωλ Ελυάρ και τελικά αυτό είναι που θα βοηθήσει τον Lemmy να αντιμετωπίσει τον υπολογιστή Alpha-60, έχοντας στο πλευρό του την Νατάσα και τη δύναμη της ποίησης… 

Αναλυτική κριτική

Γράφει ο Χρήστος Μήτσης

Ο Γκοντάρ διασταυρώνει τις κινηματογραφικές σταθερές της sci-fi περιπέτειας με αυτές του φιλμ νουάρ, υπογράφοντας μια φουτουριστική αλληγορία που είναι ταυτόχρονα ένα (ρομαντικό) πολιτικό σχόλιο, αλλά και μια παρωδία των αστυνομικών περιπετειών. Με το Παρίσι του 1965 να φαντάζει μπροστά στο φακό του Ραούλ Κουτάρ σαν εφιαλτική μεγαλούπολη του μέλλοντος και τον Λέμι Κόσιον να απαντά «η ποίηση!» στην ερώτηση «τι μεταμορφώνει το σκοτάδι σε φως». Χρυσή Άρκτος Φεστιβάλ Βερολίνου. Διαβάστε ολόκληρη την κριτική (athinorama.gr)