Ο Στεφάν παίρνει μετάθεση σε μια ειδική μονάδα καταπολέμησης του
εγκλήματος στο Παρίσι όπου καλείται να συνεργαστεί με τον ξενοφοβικό
Κρις και τον αφρικανικής καταγωγής Γκουαντά. Κατά την διάρκεια μιας
σύλληψης, οι αστυνομικοί δέχονται επίθεση από μια ομάδα αγοριών και όσα
ακολουθούν απειλούν να τινάξουν την εξαιρετικά εύθραυστη κοινωνική
ισορροπία στον αέρα.
ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ
Όταν drone μικρού αγοριού καταγράφει αδόκιμη μέθοδο επιβολής της τάξης σε υποβαθμισμένη γειτονιά του Παρισιού, οι τρεις εμπλεκόμενοι στο περιστατικό αστυνομικοί θα βρεθούν υπόλογοι των βίαιων επακόλουθων της πράξης τους.
Δεν έχει σχέση με το λογοτεχνικό έπος «Οι Άθλιοι» το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Λατζ Λι. Ο καταγόμενος από το Μάλι, γεννημένος στη Γαλλία σκηνοθέτης δανείζεται τον τίτλο του κλασικού μυθιστορήματος του Βικτόρ Ουγκό, χρησιμοποιώντας ως φυσικό σκηνικό της ταινίας του το παρισινό προάστιο του Μονφερμέιγ, εκεί όπου διαδραματιζόταν μέρος της οδύσσειας του Γιάννη Αγιάννη (σε αυτή τη γειτονιά βρισκόταν, σύμφωνα με το βιβλίο, το πανδοχείο των Τεναρντιέ). Με τον ίδιο να έχει γεννηθεί και μεγαλώσει στην περιοχή, παραλληλίζει προφανώς τους χαλεπούς καιρούς του 19ου αιώνα με την ανέχεια των χιλιάδων (μαύρων, κυρίως) μεταναστών οι οποίοι ζουν σήμερα στο υποβαθμισμένο αυτό διαμέρισμα της γαλλικής πρωτεύουσας, μέσω μιας σύγχρονης ιστορίας ρατσισμού, εγκλήματος και αστυνομικής αυθαιρεσίας. Αντλεί έμπνευση από το σπουδαίο «Μίσος» (1995) του Ματιέ Κασοβίτς, αλλά και το ανάλογου ύφους «Κάνε το Σωστό» (1989) του Σπάικ Λι, ρίχνει στο μείγμα μια ισχυρή δόση από την «Ημέρα Εκπαίδευσης» (2001) του Αντουάν Φουκουά, και πετυχαίνει ένα τουλάχιστον αξιοσημείωτο ντεμπούτο, το οποίο έχει μαζέψει πλήθος βραβείων στα ανά τον κόσμο φεστιβάλ.[.....................................]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου