Οι δύο Κουκ που εθνικοποίησαν τον Ιουδαϊσμό

 

Η "Χιτλερική νεολαία" ή  η του ISIS Ισραήλ: Οι δύο Κουκ που εθνικοποίησαν  τον Ιουδαϊσμό

 

11–14 λεπτά

---

Του ILAN PAPPE,  καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Exeter*

redlines.gr 

1 Ιανουαρίου 2024. 

Αναδημοσίευση από:  The Palestine Chronicle

Το φαινόμενο του θρησκευτικού Σιωνισμού κατάγεται από την διδασκαλία  δύο  σεβάσμιων    Σιωνιστών ραβίνων , πατέρα και γιο, που ανήκουν στην οικογένεια Κουκ.

Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης και οι κυβερνήσεις στον Παγκόσμιο Βορρά επιμένουν ότι πρέπει να εξισώνουμε τη Χαμάς και τον ISIS. Αυτή η θέση διαμορφώνεται γύρω από την επιμονή του Ισραήλ, σε μια τέτοια αναφορά.

Εκτός από το γεγονός ότι πρόκειται για μια ψεύτικη σύγκριση, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να σημειωθεί ότι υπάρχει μια πολύ καλύτερη μελετημένη περίπτωση που καταδεικνύει τη συγχώνευση δογματικού μεσσιανισμού και βίας. Αυτή η σύγκριση όμως δεν είναι παλαιστινιακό φαινόμενο αλλά ισραηλινό.

Αυτό το φαινόμενο προέρχεται από τη διδασκαλία δύο από τους πιο σεβάσμιους Σιωνιστές ραβίνους, πατέρα και γιου, που ανήκουν στην οικογένεια Κουκ.

Ας μιλήσουμε πρώτα για τον πατέρα, Avraham Itzhak Kook (1865-1935). Γεννήθηκε στη Λετονία, σε μια περιοχή που ήταν ρωσική, και τελικά έγινε ο πατέρας του θρησκευτικού Σιωνισμού.

Αυτό το μεσσιανικό, ρατσιστικό και φονταμενταλιστικό ιδεολογικό ρεύμα αυξάνεται , όσον αφορά την παρουσία και την επιρροή μεταξύ των ισραηλινών πολιτικών ελίτ, που προσπαθούν να ακολουθήσουν θρησκευτικά τις διδασκαλίες και τα οράματα του Ραβίνου Kook και του γιου του, Zvi Yehuda Hacohen Kook (1891-1982).

Κουκ, ο πατέρας

Αλλά πρώτα, ας μιλήσουμε για τον  πατέρα  Κουκ.

Ο Αβραάμ Κουκ έφτασε στην Παλαιστίνη το 1904 για να γίνει η πιο σημαντική ραβινική αρχή που αμφισβήτησε την ορθόδοξη εβραϊκή άποψη, την οποία εξακολουθούν να υποστηρίζουν ακόμα και σήμερα , πολλοί Ορθόδοξοι Εβραίοι. Αυτή η άποψη υποστηρίζει ότι ο Σιωνισμός είναι μια κοσμική προσπάθεια να παραβιαστεί το θέλημα του Θεού και, ως εκ τούτου, δεν πρέπει να υποστηρίζεται.

Ως αρχιραβίνος της Σιωνιστικής κοινότητας στην περίοδο της  Βρετανικής εντολής  της Παλαιστίνης,  Βρετανική αποικιοκρατία στην Παλαιστίνη από το 1918 έως το 1948 – ο Κουκ έδωσε τη θρησκευτική ευλογία στο Σιωνιστικό σχέδιο.

Από αυτή την  θέση εξουσίας, ο Κουκ κήρυξε ότι το δικαίωμα του εβραϊκού λαού στην Παλαιστίνη είναι το θέλημα του Θεού και ότι οι ραβίνοι πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν για να πείσουν τους Εβραίους σε όλο τον κόσμο να έρθουν και να αποικίσουν την Παλαιστίνη.

Στη δεκαετία του 1920, ο Κουκ ήταν πολύ ενεργός απαιτώντας την επέκταση της περιοχής γύρω από το Τείχος των Δακρύων στην Ιερουσαλήμ μέσω της έξωσης των μουσουλμάνων κατοίκων του. Πρότεινε μάλιστα να τους αποζημιώσει, ένα πρόγραμμα που το Ισραήλ θα προσπαθήσει, όντως, να εφαρμόσει μετά τον πόλεμο του Ιουνίου του 1967.

Η κύρια κληρονομιά του Κουκ ήταν ένας τόπος μάθησης που ονομαζόταν Merkaz Harav, «το κέντρο του Ραβίνου».

Αυτός ο θεσμός έγινε σημαντικός χώρος στην ιστορία του θρησκευτικού Σιωνισμού, λόγω της τεράστιας επιρροής του γιου του Κουκ, του ραβίνου Zvi Yehuda Hacohen Kook.

Κουκ, ο γιος

Τώρα, ας μιλήσουμε για τον Κουκ, τον γιο. Ο Zvi Kook ήταν ο πραγματικός ιδεολογικός πατέρας του μεσσιανικού κινήματος Gush Emunim, το οποίο εφάρμοσε  τον Ιουδαϊσμό στη κατεχόμενη Δυτική Όχθη και την Λωρίδα της Γάζας μετά τον πόλεμο του 1967. Καθώς περνούσαν τα χρόνια, αυτό το κίνημα μετακινήθηκε από το περιθώριο του ισραηλινού πολιτικού συστήματος στο κέντρο. Μάλιστα, ορισμένα από τα μέλη του έγιναν σημαντικοί υπουργοί σε διάφορες ισραηλινές κυβερνήσεις.Μέχρι τον θάνατό του το 1982, ο Zvi Kook ήταν πολύ πιο αφοσιωμένος από τον πατέρα του στην  αποικιοποίηση της ιστορικής Παλαιστίνης ως θρησκευτική επιταγή και ως απαραίτητη πράξη που απαιτείται για να επιταχυνθεί η λύτρωση του εβραϊκού λαού. Η φωνή του Κουκ πνίγηκε κάπως όταν το Εργατικό Κόμμα ήταν στην εξουσία μεταξύ 1967 και 1977. Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, η κυβέρνηση ενεπλάκη άμεσα στη διαδικασία εξ -ιουδαϊσμού της Δυτικής Όχθης και της Λωρίδας της Γάζας μέσω εθνοκάθαρσης και μερικές φορές σφαγών, αλλά με βάση μια διαφορετική ιδεολογία: αυτή του κοσμικού σοσιαλιστικού σιωνισμού. Μόλις το Likud ανέλαβε την εξουσία το 1977, ο Zvi Kook έγινε γνωστός ως ο πνευματικός ηγέτης των εποίκων που κατοίκησαν σε  μεγάλα τμήματα της Παλαιστινιακής Δυτικής Όχθης, χτίζοντας τα φυλάκια τους στην καρδιά των πυκνοκατοικημένων παλαιστινιακών περιοχών.Η ιδέα ήταν ότι ένας τέτοιος επιθετικός αποικισμός θα επιτάχυνε την από-αραβοποίηση της Δυτικής Όχθης. Αυτή η διαδικασία είχε σκοπό να βάλει τους Παλαιστίνιους υπό πίεση καταλαμβάνοντας όλους τους πόρους τους, όπως γη, νερό, ακόμη και την πρόσβαση στην αγορά εργασίας. 

Με τη βοήθεια του στρατού, αυτή η αδίστακτη μεθοδολογία έγινε καθημερινή πρακτική κακοποίησης, παρενόχλησης και, σε ορισμένες περιπτώσεις, άμεσης δολοφονίας και τραυματισμού Παλαιστινίων στην περιοχή αυτών των παράνομων οικισμών που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια.

Ήταν βολικό για όλες τις ισραηλινές κυβερνήσεις να προσποιούνται ότι αυτά τα επεκτατικά σχέδια εποικισμών  εφαρμόζονταν χωρίς την ευλογία τους. Αλλά αυτό είναι ψέμα. Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες από τις ενέργειες των εποίκων στη Δυτική Όχθη συντονίστηκαν άμεσα με τους στρατιωτικούς διοικητές στο έδαφος για να εγκριθούν αργότερα από τις διαδοχικές κυβερνήσεις.

Αυτές οι ομάδες επαγρύπνησης και βανδάλων, κυρίως μορφωμένοι στο Merkaz Harav, προκλήθηκαν από τις θρησκευτικές αποφάσεις του Zvi Kook, διατάγματα που κατευθύνουν τις ενέργειές τους εναντίον των Παλαιστινίων και εμπόδιζαν οποιαδήποτε κυβέρνηση να «παραδώσει» έστω και μια τετραγωνική ίντσα του λεγόμενου «Eretz Israel». ‘.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι, για τον Zvi Kook και τους μαθητές του, το «Eretz Israel» περιλαμβάνει και την Ιορδανία.[.............................................]

ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ

Η ¨Χιτλερική νεολαία¨ ή η  ISIS Ισραήλ: Οι δύο Κούκ ... - RedLines -

__________________

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

 

Ο Ilan Pappé είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Exeter. Προηγουμένως ήταν ανώτερος λέκτορας στις πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Χάιφα. Είναι συγγραφέας των The Ethnic Cleansing of Palestine, The Modern Middle East, A History of Modern Palestine: One Land, Two Peoples και Ten Myths about Israel. 

Είναι ο συνεκδότης, με τον Ramzy Baroud του «Our Vision for Liberation.» 

Ο Pappé περιγράφεται ως ένας από τους «Νέους Ιστορικούς» του Ισραήλ που, από την κυκλοφορία των σχετικών βρετανικών και ισραηλινών κυβερνητικών εγγράφων στις αρχές της δεκαετίας του 1980, έχουν ξαναγράψει το ιστορία της δημιουργίας του Ισραήλ το 1948. Συνέβαλε με αυτό το άρθρο στο The Palestine chronicle.

Ilan Pappé