Παιδιά, μην μπερδεύετε το σκάνδαλο Νοβάρτις με τη σκευωρία Ρασπούτιν. Είναι εντελώς διαφορετικά πράγματα.
Το σκάνδαλο Νοβάρτις είναι αυτό που η εταιρεία δεν λάδωσε 10 τίμιους πολιτικούς.
Η σκευωρία Ρασπούτιν είναι αυτό που οι 10 τίμιοι πολιτικοί επιχείρησαν να τσιμεντώσουν τον Παπαγγελόπουλο.
Κυρίως για βλασφημία.
Και συγκεκριμένα, επειδή βγήκε έξω από το Μαξίμου κάτω από μια νεραντζιά και είπε ότι η Νοβάρτις είναι το μεγάλο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους.
Στην πραγματικότητα είναι, όντως, αλλά απαγορεύεται να το λες κάτω από νεραντζιά.
Στις σύγχρονες χώρες, βέβαια, δεν είναι κακούργημα, αλλά στους αρχαίους Ίνκας το να λες τέτοιες κουβέντες κάτω από νεραντζιά θεωρούνταν βαρύτατο ατόπημα.
Ειδικά αν φοράς μεγάλο καπέλο.
Κανονικά έπρεπε να τον θυσιάσουν τελετουργικά, αλλά ας όψεται το Δικαστικό Συμβούλιο που τον ξελάσπωσε.
Ίσως επειδή δεν φόραγε μεγάλο καπέλο.
Εν πρώτοις, είναι βλασφημία γιατί στην Ελλάδα οι πολιτικοί δεν λαδώνονται. Όλοι το ξέρουμε αυτό.
Ρωτήστε και τον Τσουκάτο.
Και τα στελέχη της Ζίμενς που το έσκασαν στο εξωτερικό με διπλωματικά διαβατήρια.
Και την Ντόρα Μπακογιάννη που τους τα χορήγησε.
Και τους 5 φοριαμούς με δικογραφίες που εξαφανίστηκαν.
Καθαρά για λόγους ασφαλείας. Σου λέει, μην πάει κανένας εισαγγελέας και τις σκαλίσει και πρέπει μετά να τον τυφλώσουμε με πυρωμένο σπαθί.
Έτσι λύνονται αυτά. Τα Δικαστικά Συμβούλια ρετάρουν, όπως είδαμε.
Είναι και γέροι και βαριούνται να διαβάσουν τις δικογραφίες, όπως επισήμανε και ο Πρετεντέρης.
Και με το ένα ποδάρι στη σύνταξη. Σιγά μην κάθονται να γράφουν 800 σελίδες βούλευμα.
Και αφήσανε βαριά κακουργήματα ατιμώρητα. Όπως ότι η συμμορία έκανε τον Πικραμμένο να δακρύσει.
Ότι ο Πολάκης μίλησε στον Στουρνάρα στον ενικό.
Και στα κεφαλαία.
Ότι κατασυκοφαντήθηκαν αθώες τροχήλατες βαλίτσες.
Και ότι σπιλώθηκαν τίμιοι πολιτικοί επειδή έχουν 900 χιλιάρικα αδιευκρίνιστα στον λογαριασμό τους.
Λες και δεν θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα μας.
Πολύ καλά τα πήγε ο Μητσοτάκης στο Ευρωκοινοβούλιο. Τον έβρισαν όλες οι πολιτικές ομάδες, εκτός από τον ακροδεξιό.
Ο οποίος τον συνεχάρη για τις βίαιες επαναπροωθήσεις.
Του γκρίνιαξε, όμως, ότι είναι ακριβές οι ξαπλώστρες στη Μύκονο.
Ο Μητσοτάκης ανέμισε και την ΑΥΓΗ και τη «Δημοκρατία» για να τους δείξει ότι στην Ελλάδα μπορεί ο καθένας να γράφει ό,τι θέλει.
Το πολύ πολύ να βρεθεί κατηγορούμενος για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, αλλά αυτές είναι κάποιες ειδικές περιπτώσεις.
Γενικά, ο καθένας γράφει ό,τι θέλει, αρκεί να ξέρει ποια δεν θέλει να γράψει.
Ας πούμε, ότι ο Μητσοτάκης έχασε την ψυχραιμία του με ένα δημοσίευμα του Euractiv που όλοι ήταν ελεύθεροι να το γράψουν. Απλώς, κανείς δεν ήθελε.
Όπως κανείς δεν ήθελε να γράψει τι αφορούσε το δημοσίευμα.
Τι φταίμε εμείς αν όλες οι κοινωνικές ομάδες δεν θέλουν να μάθουν ότι ο πρωθυπουργός της χώρας ξεκατινιάζεται στις Βρυξέλλες.
Εσείς να κοιτάτε τη δουλειά σας. Αν υπάρξει κάτι για το οποίο αξίζει να ενημερωθείτε, θα σας ενημερώσουμε.
Έχουμε και μια θέση 108 στη λίστα ελευθερίας του Τύπου και οφείλουμε να την υποστηρίξουμε.
Δεν θα κάνει τελικά εκλογές το φθινόπωρο ο Μητσοτάκης, θα περιμένει να πάει η βενζίνη 4,20 και θα τις κάνει μετά.
Είναι και το Ταμείο Ανάκαμψης που εκκρεμεί. Κρίμα να το φάει ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Καλογρίτσα.
Για να επιταχυνθούν οι διαδικασίες, η κυβέρνηση ζήτησε τα κονδύλια του Ταμείου να καταβληθούν κατευθείαν σε πόμολα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου