Τα τέρατα και σημεία που συμβαίνουν στη Θεσσαλονίκη , όταν οι πολίτες της καθεύδουν

 

Γράμμα στους Θεσσαλονικείς του 3621 μ.Χ.

Απόστολος Λυκεσάς

efsyn.gr

«Αναρωτιέμαι τι θα έχει μείνει από το Μετρό της Θεσσαλονίκης το 3621 μ.Χ.». Η ερώτηση που έθεσε ο καθηγητής του Πρίνστον Αγγελος Χανιώτης δεν είναι ρητορική, φίλοι του μέλλοντος. Αποδίδει την απόγνωση όσων αγωνιστήκαμε να σώσουμε τα αρχαία κατάλοιπα στη Βενιζέλου, όσα δημιουργήθηκαν 1.600 χρόνια νωρίτερα και αφανίζονται σήμερα από πολιτικούς κλόουν που μας περιγελούν. Εξαντλήσαμε τα δεδομένα αντίστασης –επιχειρήματα, κινητοποιήσεις, εκκλήσεις στη Δικαιοσύνη–, μπαίνουμε σε μπουκάλι, ριχνόμαστε στον ωκεανό του χρόνου ελπίζοντας να βρούμε δικαίωση σε εσάς, ανθρώπους άλλης εποχής, συμπάσχοντας, ίσως μας παρηγορήσετε.

 

Σας γράφουμε ακόμη για την πλατεία Ελευθερίας η οποία σκλαβώνεται εκ νέου από τα αυτοκίνητα. Διάβηκαν δεκαετίες κι είπαμε, έφτασε η ώρα, θα υλοποιηθεί η ονομασία της, θα γίνει δηλαδή πλατεία. Διαψευστήκαμε. Τα φαντάσματα των Εβραίων της πόλης δεν βρίσκουν αναπαμό. Συνεχίζουν τις εφιαλτικές «ασκήσεις σωματικής βελτίωσης» πριν αποσταλούν στους ναζιστικούς φούρνους, προσδοκώντας να φυτευτούν πλατάνια, καραγάτσια, να ανακαλούν οι ζώντες την παρελθούσα φρίκη για να γανώνουν επίκαιρες αντιστάσεις. Χίλια εξακόσια χρόνια αργότερα σε ποιους ρίχνετε το ανάθεμα;

Συντάσσουμε υπόμνημα διαμαρτυρίας στο μέλλον, περικυκλωμένοι ασφυκτικά από δημοτικές, κρατικές και εταιρικές αδιαφορίες ντυμένες σε χλαίνη νομιμοφροσύνης που ζέχνει αποφορά κονόμας. Αποπειράθηκαν να στήσουν λούνα παρκ σε πάρκο της παραλίας, απέτυχαν αλλά βρήκαν άλλο δρόμο. Νοίκιασαν την προβλήτα του –ιδιωτικού– λιμανιού. Έχωσαν την κακογουστιά στο μάτι μας. Οι πολίτες αντιμετωπίζονται σαν ξεφτιλισμένη «πολλαπλασιαστική αγέλη» (E. Canetti). Κι αυτά τα περιστατικά καταγράφονται πρόχειρα. Αλλη πόλη θέλαμε να σας παραδώσουμε. Η πόλη σήμερα καθεύδει με ταχύτητες που αναζητούμε(;) απάγκιο 1.600 χρόνια αργότερα, γιατί είστε η μόνη μας ελπίδα.