«Να κοιτάει τον καθρέφτη του ο κ. Μητσοτάκης, όταν μιλά για λαϊκισμό και δημαγωγία»

 

Οι ανισότητες χτίζουν ένα τείχος φόβου που θέλει να χρησιμοποιήσει ο κ. Μητσοτάκης, πιστεύοντας πως έτσι θα επιβιώσει.

Ο σημερινός πρωθυπουργός έχει υιοθετήσει όλη την αντιδραστική ατζέντα που εκτινάσσει την ταξική μεροληψία του στα ύψη.

Δημιουργεί δύο “Ελλάδες”: την αριστοκρατία του πλούτου λόγω τζακιών και τους πληβείους. Εργαζόμενους, νέους, εμπόρους και μικρομεσαίους, που τώρα ξαφνικά αντιμετωπίζονται ως «ζόμπι»

Σε κάθε κυβερνητική πολιτική μπαίνει ένα ακόμα λιθαράκι σε αυτόν τον πραγματικό διχασμό: εμείς και οι άλλοι.

Στο Ταμείο Ανάκαμψης πρόσβαση θα έχουν οι λίγοι έχοντες, ενώ οι υπόλοιποι θα αντιμετωπίζονται ως “ζόμπι”, όπως έχει πει για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ο κ. Ζαββός.

Στα εργασιακά, οι εργαζόμενοι χάνουν ακόμα και την αυτονόητη ιστορική κατάκτηση του οκταώρου και ωθούνται στις απλήρωτες υπερωρίες. Αν δεν θέλουν, περιμένουν στη σειρά μιλιούνια, με τη μεγαλύτερη ανεργία της Ευρώπης.

Στην Παιδεία, σχεδόν 30.000 μαθητές με τους γονείς τους θα είναι τα θύματα του μπιλιάρδου που παίζει ο κ. Μητσοτάκης στις πλάτες τους μαζί με τα κολέγια, εν μέσω της οικονομικής αβεβαιότητας, αν όχι δυσπραγίας, από την πανδημία. Και όχι μόνο μειώνει κατά 1/3 τους εισακτέους, αλλά ουσιαστικά αποκλείει από τα ΑΕΙ ακόμα και τα παιδιά των εσπερινών σχολείων. Αυτών που αναγκάζονται να δουλεύουν για να μπορέσουν να σπουδάσουν.

 

Στην Υγεία, μετά από ένα χρόνο πανδημίας, οι ισχνές παρεμβάσεις σε υποδομές και προσωπικό άφησαν αβοήθητους χιλιάδες ανθρώπους, χτυπημένους ή όχι από τον κορωνοιό. Και η επόμενη μέρα θα βάλει μπροστά το σχέδιο ιδιωτικοποίησης που προσωρινά διέκοψε η πανδημία.

Όλες αυτές οι κυβερνητικές επιλογές οδηγούν, αντί σε άμβλυνση, στην περαιτέρω εκτόξευση των ανισοτήτων στον κοινωνικό ιστό, οι οποίες αποτελούν συνέπειες, αλλά και σκοπό της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη. 

Η απονομή κοινωνικής δικαιοσύνης αποτελεί τροχοπέδη στην Ελλάδα του κ. Μητσοτάκη.

Αντίθετα, όπως τόνισε στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ την περασμένη εβδομάδα και ο Αλέξης Τσίπρας, δικαιοσύνη σημαίνει καλές αμοιβές στην εργασία, τερματισμό της ατιμωρησίας των πλουσίων φοροφυγάδων και στήριξη των αδυνάτων.

Θέλουμε μια δίκαιη κοινωνία, συμπεριληπτική, που να μη νιώθει αποσυνάγωγος ο κάθε φτωχός, μικρομεσαίος επιχειρηματίας, ο μη προνομιούχος, ο νέος επιστήμονας και ο κάθε εργαζόμενος πολίτης.

Χρειαζόμαστε, μετά τη λαίλαπα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο. Χρειαζόμαστε να σπάσουμε τα στεγανά μιας επιχειρηματικής ελίτ, που στην πραγματικότητα δεν είναι ούτε καν αυτό, παρά μόνο η παρασιτική παρέα του σημερινού πρωθυπουργού, που ενίοτε τον έχει και «χεσμένο», όπως ομολόγησε κυνικά ο κ. Λασκαρίδης.

Η απάντηση στο σχέδιο για μια Ελλάδα δύο ταχυτήτων του κ. Μητσοτάκη δεν μπορεί, παρά να είναι η Ελλάδα της Δικαιοσύνης.

___________________  

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: «Να κοιτάει τον καθρέφτη του ο κ. Μητσοτάκης, όταν μιλά για λαϊκισμό και δημαγωγία»

"Είναι πολιτική δειλία να το βάζει στα πόδια ο πρωθυπουργός. Και αν δεν έρχεται αυτός εμείς θα είμαστε εδώ, κύριε Πρόεδρε και κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα είμαστε μέσα στον ναό της δημοκρατίας¨"