Καζαμπλάνκα, "θρυλική" ασπρόμαυρη ταινία, παραγωγής 1942.
Ένα ρομαντικό φιλμ με φόντο τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, που σκηνοθέτησε ο Μάικλ Κέρτιζ, με πρωταγωνιστές τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και την Ίνγκριντ Μπέργκμαν. Βασίστηκε στο θεατρικό έργο «Everybody Comes to Rick's» των Murray Burnett και Joan Alison.
Θεωρείται από τις κορυφαίες στιγμές της Έβδομης Τέχνης. Ήταν υποψήφια για οκτώ βραβεία Όσκαρ.
Τελικά , κέρδισε τρία: διασκευασμένου σεναρίου, σκηνοθεσίας και καλύτερης ταινίας.
Αν όλα αυτά τα πράγματα στην "Καζαμπλάνκα" υπάρχουν τυχαία ή σύμφωνα με τη θέληση του σκηνοθέτη, έχει δευτερεύουσα σημασία. Αυτό που ψάχνουμε είναι ή "υποσυνείδητη γλώσσα" της λατρείας. Η "Καζαμπλάνκα" είναι μια χιονοστιβάδα από σύμβολα, που αποκαλύπτει ότι το πνευματικό υποσυνείδητο, υπάρχει σε αντίθεση με το άλλο υποσυνείδητο, εκείνο το ψυχολογικό, που εφευρέθηκε από τους ψυχαναλυτές. Η "Καζαμπλάνκα" δεν είναι μια ταινία, είναι μια ανθολογία. Και επαναλαμβάνω: δύο "κλισέ" προκαλούν το γέλιο, εκατό συγκινούν. Και σ' αυτό το σημείο σας προτείνω ένα παιχνίδι. Ας δούμε μαζί την ταινία και κάθε φορά που κάποιος ανακαλύπτει κάτι που του θυμίζει μια άλλη ταινία προηγούμενη ή επόμενη ας σηκώσει το χέρι του και ας βλέπουμε μαζί τι συμβαίνει».
(Απόσπασμα από διάλεξη του Ουμπέρτο Έκο που έγινε στο Μιλάνο. Δημοσιεύτηκε στην ιταλική εφημερίδα Unita. Η ελληνική μετάφραση δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Θεσσαλονίκη στις 28/9/ 1984)
Ένα ρομαντικό φιλμ με φόντο τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, που σκηνοθέτησε ο Μάικλ Κέρτιζ, με πρωταγωνιστές τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και την Ίνγκριντ Μπέργκμαν. Βασίστηκε στο θεατρικό έργο «Everybody Comes to Rick's» των Murray Burnett και Joan Alison.
Θεωρείται από τις κορυφαίες στιγμές της Έβδομης Τέχνης. Ήταν υποψήφια για οκτώ βραβεία Όσκαρ.Τελικά , κέρδισε τρία: διασκευασμένου σεναρίου, σκηνοθεσίας και καλύτερης ταινίας.
O Umberto Eco για την Casablanca
«Τα αρχέτυπα της "Καζαμπλάνκα" είναι πάρα πολλά και ανήκουν στα πιο διαφορετικά κινηματογραφικά είδη. Μπορούμε ν' απαριθμήσουμε παρά πολλά: η αντίθεση "πολιτισμός κατά της βαρβαρότητας", ο μύθος της Γης της Επαγγελίας (της Αμερικής φυσικά ), η εξέλιξη του Μπόγκαρτ από κυνικό σε καλό ήρωα , η αιώνια προσμονή της ελευθερίας, η βίζα για τις ΗΠΑ σαν μαγικό κλειδί που λύνει όλα τα προβλήματα, και κυρίως το θέμα της θυσίας, με τον Μπόγκαρτ που αφήνει την Μπέργκμαν για να την "χαρίσει " στο νόμιμο άνδρα της. Ο Μπόγκαρτ είναι πραγματικά ένα χριστολογικό πρόσωπο, πράγμα που κατάλαβε πολύ καλά ο Γούντυ Άλλεν και στην ταινία "Ξαναπαίξτο Σάμ", όπου ο Μπόγκαρτ του παρουσιάζεται σαν άγγελος βοηθός. Και ποιο πρόσωπο θα μπορούσε να δώσει ζωή σε μια λατρεία αν όχι αυτό;Αν όλα αυτά τα πράγματα στην "Καζαμπλάνκα" υπάρχουν τυχαία ή σύμφωνα με τη θέληση του σκηνοθέτη, έχει δευτερεύουσα σημασία. Αυτό που ψάχνουμε είναι ή "υποσυνείδητη γλώσσα" της λατρείας. Η "Καζαμπλάνκα" είναι μια χιονοστιβάδα από σύμβολα, που αποκαλύπτει ότι το πνευματικό υποσυνείδητο, υπάρχει σε αντίθεση με το άλλο υποσυνείδητο, εκείνο το ψυχολογικό, που εφευρέθηκε από τους ψυχαναλυτές. Η "Καζαμπλάνκα" δεν είναι μια ταινία, είναι μια ανθολογία. Και επαναλαμβάνω: δύο "κλισέ" προκαλούν το γέλιο, εκατό συγκινούν. Και σ' αυτό το σημείο σας προτείνω ένα παιχνίδι. Ας δούμε μαζί την ταινία και κάθε φορά που κάποιος ανακαλύπτει κάτι που του θυμίζει μια άλλη ταινία προηγούμενη ή επόμενη ας σηκώσει το χέρι του και ας βλέπουμε μαζί τι συμβαίνει».
(Απόσπασμα από διάλεξη του Ουμπέρτο Έκο που έγινε στο Μιλάνο. Δημοσιεύτηκε στην ιταλική εφημερίδα Unita. Η ελληνική μετάφραση δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Θεσσαλονίκη στις 28/9/ 1984)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου