Δύο ενδιαφέροντα podcasts (ψηφιακά αρχεία) του Ρ/Σ 105,5 Στο Κόκκινο
Τόνισε πως η Μόρια ήταν η ντροπή της Ευρώπης, όπου εγκλωβίστηκαν ακόμα και ανήλικοι, αλλά και τώρα στο Καρά Τεπέ δημιουργείται μια πολύ άσχημη εγκατάσταση, επικίνδυνη για τους πρόσφυγες και μετανάστες που μεταφέρθηκαν εκεί.
Η Μόρια ήταν μια ντροπή. θα πρέπει να δούμε τα πράγματα και από τη σκοπία των εγκλωβισμένων και μάλιστα των νέων ανθρώπων. Αντί να αναζητούμε πρωταίτιους θα πρέπει να αναζητήσουμε τις κυριότερες αιτίες που δημιουργούν το φαινόμενο.
Σκόπιμα διαδόθηκε ότι η αρρώστια προέρχεται από τους μετανάστες, τα έχουμε δει στο παρελθόν στην Ευρώπη, με την δαιμονοποίηση εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων στη διάρκεια των μεγάλων επιδημιών.
1. Αντώνης Λιάκος / Στη Μόρια αντί να αναζητούμε πρωταίτιους να αναζητήσουμε τις αιτίες
2. Γιάννης Κυριόπουλος / Η πανδημία καλπάζει. Λείπουν αξιοπιστία, ενημέρωση και επιχειρησιακό σχέδιο
«Κερδίσαμε χρόνο και ευκαιρίες να έχουμε μια αποτελεσματική πολιτική. Δυστυχώς από επιπολαιότητα χάσαμε τις ευκαιρίες. Για παράδειγμα τον Μάιο, στην λήξη του λοκ ντάουν, επρεπε να ληφθούν ισοδύναμα μέτρα του λοκ ντάουν. Δηλαδή, να κατανεμηθούν οι δραστηριότητες έτσι ώστε να μην υπάρχει υψηλός συγχρωτισμός. Δεν το κάναμε αυτό. Δυστυχώς αυτή τη στιγμή οι ενδείξεις είναι ότι η πανδημία έχει ξεφύγει στην κοινότητα, καλπάζει στην κοινότητα, πράγμα που δυσκολεύει αφόρητα το να την θέσουμε σε έλεγχο.
Αλλά επειδή ποτέ δεν είναι αργά, χρειάζεται και τώρα να κατανείμουμε τις δραστηριότητες σε χώρο και χρόνο ώστε να αποφεύγεται ο συγχρωτισμός. Δεν χρειάζεται να πηγαίνουμε όλοι στις 9πμ στη δουλειά. Δε χρειάζεται όλες οι δραστηριότητες να είναι πλήρεις και ανοιχτές το πρωί. Μπορεί μερικές να είναι πρωί και μερικές απόγευμα. Χρειάζεται κατανομή στο χώρο και τον χρόνο και με κριτήρια για το πού θα πάει η κάθε δραστηριότητα».
Δυστυχώς η συζήτηση εστιάζεται στο αν θα έχουμε εμβόλιο και να έχουμε διπλάσιες ΜΕΘ
«Προπάντων χρειαζόμαστε αξιοπιστία. Παρότι τους σέβομαι όλους τους επιστήμονες στην επιτροπή και είναι σπουδαίοι, εν συνόλω δεν είναι σοβαροί. Δεν είναι δυνατόν να βγαίνουν κατά την διάρκεια της ημέρας και να λένε αντιφατικά πράγματα.
Επίσης δεν μπορεί να λέμε στον κόσμο ότι πρέπει να απομονωθεί και ταυτόχρονα να πουσάρουμε και να συμμετέχουμε σε εκκλησιαστικές τελετές. Δεν είναι δυνατόν να υποστηρίζουμε ότι 15 μαθητές σε μια τάξη είναι το ίδιο με το 25. Πώς απορούμε μετά γιατί οι πολίτες δεν συμμορφώνονται;
Κι εγώ και άλλοι συνάδελφοι, από τον Απρίλιο έχουμε θέσει σε προτεραιότητα ότι πρέπει να γίνεται περιοδικός έλεγχος και επιτήρηση σε χώρους ομαδικής συμβίωσης και εργασίας. Εκφράζαμε την αγωνία μας σχετικά με τα ΚΥΤ των προσφύγων. Δεν άκουγε κανείς. Έσκασε το θέμα και βεβαίως δεν έχουμε τελειώσει. Χρειάζεται επιτήρηση, παρακολούθηση όλων αυτών των δομών».
Δεν αστυνομεύονται 10 εκατομμύρια Ελληνες
«Η βιοπολιτική διάσταση έρπει και σχετίζεται και με την βουβή αντίδραση των πολιτών να πειθαρχήσουν στα μέτρα που επιβάλλουν οι δημόσιες αρχές. Γιατί αυτά τα μέτρα έρχονται αργά και καθ’ υπερβολήν. Μια σοβαρή διάσταση είναι η διάσταση του χρόνου. Τώρα είναι αρκετά αργά και δεν είναι αποτελεσματικά. Αυτό γεννά μια δυσπιστία στους πολίτες και αναγκάζει τους πολίτες να αντιδρούν σε στοιχεία αυταρχισμού. Οι δημοκρατίες δεν χρειάζονται αυτά τα πράγματα. Χρειάζονται να κάνεις καλά την δουλειά σου. Δεν μπορεί να υπάρξει αστυνόμευση 10 εκατομμυρίων Ελλήνων. Σε λεωφορεία κλπ υπάρχει ένα πρόβλημα απειθαρχίας. Ναι, υπάρχει και ένα πρόβλημα κουλτούρας, στρώματα του πληθυσμού που βρίσκονται στην άκρη της κοινωνικής οργάνωσης. Αλλά υπάρχουν εργαλεία να το πολεμήσεις Αυτό θέλει δουλειά. Δεν μπορεί να γίνει από την τηλεόραση και τα ΜΜΕ. Θέλει πιο συστηματική δουλειά.
Είχαμε ενημερώσει από τον Μάιο τις αρχές ότι έχουμε σοβαρό έλλειμμα συγκρότησης στην δημόσια Υγεία και στην πρωτοβάθμια φροντίδα. Δεν έχουμε τους κατάλληλους επαγγελματίες και τον στρατό γιατί βλέπουμε τα πράγματα με έναν επιπόλαιο τρόπο. Υπάρχει ολιγωρία και ετεροχρονισμός των μέτρων αλλά κυρίως δεν υπάρχει σύλληψη του φαινομένου. Αυτό είναι ευρωπαϊκό, δυτικό φαινόμενο, εξαιτίας της κατίσχυσης της τεχνολογικής ιατρικής, που έσπρωξε στην άκρη αυτό που λέμε δημόσια υγεία Ο δυτικός κόσμος έχει πέσει θύμα της ναρκισσιστικής προσέγγισης ότι τα πάντα είναι τεχνολογία και θέαμα. Σε αντίθεση με τις χώρες της ΝΑ Ασίας και της Ωκεανίας, όπου λειτουργούν τα συστήματα δημόσιας υγείας».
Τι μπορεί να γίνει
ΕΡ. Με βάση όσα έχουμε δει από τον Μάρτιο, με την εμπειρία του Λοκ Ντάουν, τι θα μπορούσε έστω και τώρα να γίνει;
«Τρία πράγματα.
Πρώτον, χρειαζομαστε έναν καλύτερο μηχανισμό διαμόρφωσης και λήψης αποφάσεων. O μηχανισμός που παράγει σήμερα τα μέτρα και τις πολιτικές, είναι σε κόπωση, έχει φτάσει στα όριά του, έχει πολυγλωσσία, δεν είναι αποτελεσματικός. Χρειάζεται reenginnering, ξανασυμμάζεμα.
Δεύτερον: Χρειάζεται ένα μίνι επιχειρησιακό σχέδιο για παρέμβαση στα σημεία υψηλής τρωτότητας, όπου υπάρχει μαζική συμβίωση.
Τρίτον, χρειάζεται άλλη κατανομή δραστηριοτήτων στον χώρο και στον χρόνο. Μου κάνει εντύπωση ότι επιχειρησιακοί παράγοντες δεν μπορούν να το κατανοήσουν αυτό για να αραιώσει η πόλη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου