Ο κανίβαλος της διπλανής πόρτας

 

Aγαπητές αναγνώστριες και αγαπητοί αναγνώστες, καλημέρα σας

Είμαι ο Νίκος Παπαδογιάννης, συντάκτης του Documento, Έλληνας-νεοέλληνας, που έλεγε και ο Τζιμάκος, σπορά από οικογένεια μικρασιατών προσφύγων. Η γιαγιά μου ήρθε βρέφος από τη Φώκαια μαζί με τα αδερφάκια της και η μητέρα μου γεννήθηκε σε προσφυγική γειτονιά της Αθήνας, όπου το ελληναριό χαρακτήριζε τους μετανάστες «τουρκόσπορους» και απαιτούσε τον βίαιο διωγμό τους.
 
Έναν αιώνα μετά, ντρέπομαι που αναπνέω τον ίδιο αέρα με επιλήσμονες συμπατριώτες που εξελίχθηκαν σε καννίβαλους του 21ου αιώνα. Εσένα που εύχεσαι μέσω διαδικτύου να καούν οι πρόσφυγες και εσένα που έστηνες ενέδρες έξω από τη Μόρια για να τραμπουκίσεις τους φτωχούς και τους ξυπόλητους, σας σιχαίνομαι με όλη τη δύναμη της ψυχής μου.
 
Όταν μπουκάρει στο χωριό σας ή στο νησί σας κάποιος εισβολέας και μετατρέψει εσάς σε πρόσφυγες, στα χνάρια και στα κύματα των παππούδων σας, εγώ δεν θα είμαι στο πλευρό σας. Θα είμαι με τους άλλους, όποιοι και αν είναι οι άλλοι. Αλληλέγγυος με τους ακροδεξιούς χούλιγκανς που λυμαίνονται τη χώρα στο όνομα της πατρίδας, της θρησκείας και της οικογένειας εγώ δεν πρόκειται να γίνω.
 
Προτιμώ να αλλαξοπιστήσω, να αλλαξοπατρίσω και να ζήσω απόκληρος, παρά να σταθώ δίπλα στους φαιοχίτωνες με τους μαιάνδρους και στα άβαταρ με τα ελληνικά σημαιάκια. Εμένα πατρίδα μου είναι όλος ο κόσμος, θρησκεία μου ο άνθρωπος και οικογένειά μου ο κατατρεγμένος.
 
Δεν με ενδιαφέρει αν ο διπλανός μου έχει σκούρο δέρμα και προσκυνάει άλλους θεούς. Με νοιάζει που έχει το βλέμμα του ικέτη και που εγκατέλειψε τον τόπο του χωρίς να το θέλει. Έλληνας, νεοέλληνας, δεν είναι για μένα ο πατριδοκάπηλος που απαιτεί εθνοκάθαρση, αλλά ο Γιάννης Αντετοκούνμπο.
 
Όπως έγραψε στο Twitter o τραγουδοποιός Σπύρος Γραμμένος: «Προτείνω να γίνει εξέταση DNA σε όποιον εισηγείται απέλαση». Να δούμε πόσο καθαροί είναι οι καθαροί Έλληνες, βρε αδερφέ.
 

Πάνω στο τρύπιο φουσκωτό

«Σας εύχομαι, συμπατριώτες, να μην ξαναζήσετε όσα έζησαν οι παππούδες σας», πήγα προς στιγμήν να γράψω. Όχι. Εύχομαι, τελικά, το αντίθετο. Να τα ξαναζήσετε στο πετσί σας, μπας και κουνηθεί το κλούβιο μυαλό σας. Μόνο όταν βρεθείτε ξανά πάνω στο τρύπιο φουσκωτό θα καταλάβετε πόσο δηλητήριο κουβαλάτε στο μυαλό και στο κορμί σας.

Όταν φτάσετε μουσκεμένοι στην απέναντι όχθη κάποιου πελάγους και δείτε να σας περιμένουν ασύδοτοι «αγανακτισμένοι πολίτες» με ρόπαλα και όπλα. Όταν περπατήσετε στους δρόμους κάποιου γκρίζου Ντόρτμουντ και πέσετε σε ενέδρα ντόπιων νεοναζιστών.

Τι θα τους πείτε, τότε; Ότι κάποτε τιμούσατε και εσείς τη μνήμη του Ρούντολφ Χες; Ότι το σκούρο δέρμα και το μαύρο μαλλί σας είναι οφθαλμαπάτη; Ότι ανεβήκατε στη βάρκα για κρουαζιέρα; Ότι δώσατε τα λεφτά σας στον δουλέμπορο για να τα παίξει δανεικά στο στοίχημα;

Εκείνη την αποφράδα ημέρα, θα έχετε να επιλέξετε ανάμεσα στον πνιγμό και στο ξυλοφόρτωμα. Ή και στη φωτιά. Ή και στις αρρώστιες. Ή και σε όλα αυτά μαζί. Όπως ακριβώς οι 13-15 χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που από κάποιο κακό ριζικό βρέθηκαν εγκλωβισμένοι στο κολαστήριο της Μόριας.
Και τότε εγώ θα κάθομαι σε μια γωνιά και θα γελάω. Και θα σας ρωτάω αν θυμάστε: «Θυμάστε τότε που...;»

Έχουν και μία πρόσθετη παράμετρο όσα διαβάσετε μέχρι τώρα. Ένα πρόσθετο «θυμάστε;».

Θυμάστε, τότε που κάνατε αυτοδύναμη κυβέρνηση την παράταξη του εμφυλιοπολεμικού μίσους;
Η σκατοψυχιά και η αμορφωσιά του νεοέλληνα θα αποτελούσαν νεκρό γράμμα αν δεν ενθαρρύνονταν από την κεντρική εξουσία. Η Νέα Δημοκρατία ξανάγινε γκουβέρνο επειδή σημάδεψε τον ψηφοφόρο στην πατριδοκάπηλη καρωτίδα και πέτυχε διάνα. Στο όνομα της επιστροφής στην εξουσία, νομιμοποίησε τη μισαλλοδοξία και άνοιξε τα παράθυρα για να μπουκάρει στο άρμα της όλη η λουμπεναρία της νεοελληνικής κοινωνίας.

Φασιστοειδή, πατριδόπληκτοι, μεσαιωνιστές, παπαδόψυχοι, αρχαιομανείς, τυμβωρύχοι, όλοι μέσα, αρκεί να πάνε στην κάλπη και να ψηφίσουν Κυριάκο. Η Χρυσή Αυγή αφαιμάχτηκε ώστε να δοθεί στη ΝΔ το παραπανίσιο 5% που θα την έκανε παντοδύναμη έναντι της αριστερής …λαίλαπας, αλλά η σιωπηρή συναλλαγή πληρώνεται σε σκληρό νόμισμα. Οι ψηφοφόροι της «φιλελεύθερης» νέας δεξιάς απαιτούν τώρα, σε όλους τους τόνους, να πάει η κυβέρνηση με τα νερά τους.

«Σας ψηφίσαμε για να ξεβρωμίσει ο τόπος από τους λαθρομετανάστες», υπενθυμίζουν απειλητικά μέσα από τον απόπατο των social media. «Μας ψηφίσανε για να ξεβρωμίσει ο τόπος από τους λαθρομετανάστες», επαναλαμβάνουν σαν φαιόχρωμοι παπαγάλοι οι Μπογδάνοι, οι Πλεύρηδες, οι Κυρανάκηδες και οι Βορίδηδες.

Και άντε, τώρα, να συμβιβάσει ο Έλληνας Τσόρτσιλ τις επιθυμίες των βαρβάρων ακολούθων του με τις διεθνείς συνθήκες και με τον στοιχειώδη ανθρωπισμό. Μπρος φωτιά και πίσω θάλασσα. Όπως στο Μάτι. Και στην Ανάβυσσο.
 

Το ρημάδι το Νόμπελ

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έκανε και εξακολουθεί να κάνει το ίδιο έγκλημα που διαπράττει στις ΗΠΑ ο απερίγραπτος Ντόναλντ Τραμπ: απενοχοποίησε την ακροδεξιά παραβατικότητα,  μετέτρεψε τη χώρα σε αστυνομικό κράτος ένστολων και νοικοκυραίων, στοχοποίησε τα προοδευτικά κινήματα και ανέβασε στο προσκήνιο ανθρώπους βγαλμένους από τους υπονόμους της κοινωνίας.

Όταν το φίδι ξεμυτίζει από το αυγό, έχει το κακό συνήθειο να δαγκώνει το πρώτο ποδάρι που θα βρει μπροστά του. Ποιοι είναι αυτοί που τόσα χρόνια κάθονταν πάνω στο αυγό και το κλωσσούσαν; Οι ίδιοι που στο τέλος θα φάνε και ξύλο, εάν εμφανιστούν απρόθυμοι να στείλουν τους «εισβολείς» στη Μακρόνησο ή να τους πετάξουν στη θάλασσα.

Και εγώ, τότε, θα γελάω, από κάπου μακριά. Μην ξαναλέμε τα ίδια.

«Ο Ντόναλντ Τραμπ προτάθηκε για Νόμπελ Ειρήνης από μέλος του Νορβηγικού Κοινοβουλίου», διάβασα χθες. Για δεύτερη σερί χρονιά! Αρχικά μου έπεσε το κινητό από τα χέρια, αλλά στη συνέχεια θυμήθηκα ότι παρομοίως υποψήφιος ήταν και ο ακοίμητος ελληνικός λαός, για την τάχα φιλάνθρωπη και αλλλέγγυη συμπεριφορά του προς τους πρόσφυγες.

Ευτυχώς για τον θεσμό, δεν μας το έδωσαν το ρημάδι το Νόμπελ. Ειδάλλως θα έψαχναν τώρα τρόπους για να μας το πάρουν πίσω.