gerontakos

«Έχω πει μερικές φορές στον εαυτό μου ότι αν υπήρχε μία μόνο πινακίδα στην είσοδο κάθε εκκλησίας που να απαγόρευε την είσοδο σε οποιονδήποτε με εισόδημα πάνω από ένα συγκεκριμένο ποσό , θα γινόμουν αμέσως χριστιανή» . Σιμόν Βέιλ, Γαλλίδα φιλόσοφος και πολιτική ακτιβίστρια (1909-1943)

Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 25, 2020

Αναπαράσταση: η ταινία-τομή στον ελληνικό κινηματογράφο

">Αναπαράσταση*

Κινηματογραφική αφίσα επετειακής επανέκδοσης του 2010.

ΣκηνοθεσίαΘεόδωρος ΑγγελόπουλοςΠαραγωγήΓιώργος ΣαμιώτηςΣενάριοΘεόδωρος Αγγελόπουλος Θόδωρος Αγγελόπουλος: Ποιητής του παγκόσμιου κινηματογράφου | Alfavita

Θόδωρος Αγγελόπουλος: Ποιητής του παγκόσμιου κινηματογράφου | Alfavita

ΠρωταγωνιστέςΤούλα Σταθοπούλου
Γιάννης Τότσικας
Θάνος ΓραμμένοςΜουσικήΕκτέλεση: Τάσος ΧαλκιάςΤραγούδιΠαντελής ΣούληςΦωτογραφίαΓιώργος ΑρβανίτηςΜοντάζΤάκης ΔαυλόπουλοςΣκηνογραφίαΜικές ΚαραπιπέρηςΚυκλοφορία24 Σεπτεμβρίου 1970Διάρκεια110 λεπτάΠροέλευσηΕλλάδαΓλώσσαΕλληνική

Η Αναπαράσταση είναι το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Έλληνα σκηνοθέτη Θεόδωρου Αγγελόπουλου. Είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη και προβλήθηκε το 1970. Αποτελεί ταινία-σταθμό για τον Νέο ελληνικό κινηματογράφο (Ν.Ε.Κ), καθώς είναι η πρώτη ταινία που μεταβάλλει το καθιερωμένο "ευθύγραμμο" αφηγηματικό και σκηνοθετικό στιλιζάρισμα που χαρακτήριζε τον εμπορικό κινηματογράφο των προηγούμενων δεκαετιών.

Πρωταγωνιστούν η Τούλα Σταθοπούλου (Ελένη), ο Γιάννης Τότσικας (αγροφύλακας), ο Θάνος Γραμμένος (αδελφός της Ελένης), ο Πέτρος Χοϊδάς (εισαγγελέας), ο Μιχάλης Φωτόπουλος (άντρας της Ελένης), ο Αλέξανδρος Αλεξίου (αστυνόμος), ο Γιάννης Μπαλάσκας (αξιωματικός της χωροφυλακής) και πολλοί άλλοι. Η υπόθεση εκτυλίσσεται σε ένα ορεινό χωριό της Ηπείρου και αφορά την αστυνομική και δημοσιογραφική διερεύνηση του θανάτου ενός μετανάστη, που λίγες ημέρες μετά την επιστροφή του από τη Γερμανία δολοφονείται από τη γυναίκα του και τον εραστή της^[1]. Η δολοφονία -πραγματικό γεγονός- συμβολίζει το θάνατο ενός χώρου, ενός κόσμου.

Κριτικές και διακρίσεις

Η ταινία απέσπασε πολύ καλές κριτικές, παρόλο που στο εξωτερικό δεν έγινε ιδιαίτερα γνωστή. Κέρδισε 5 βραβεία στο 11ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, αποσπώντας θερμά χειροκροτήματα και πέντε βραβεία: καλύτερης καλλιτεχνικής ταινίας, β’ γυναικείου ρόλου (Τούλα Σταθοπούλου), φωτογραφίας (Γιώργος Αρβανίτης), πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη και κριτικών καλύτερης ταινίας μεγάλου μήκους.

Επίσης, κέρδισε το βραβείο Φιπρεσκί - Ειδική Μνεία στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου.^[2] Οι κριτικοί της εποχής έμειναν εντυπωσιασμένοι από την αισθητική και την αφηγηματική πρωτοπορία της ταινίας.