gerontakos

«Τέσσερα χρόνια αφότου εξαπέλυσε μια άνευ προηγουμένου επίθεση στη δημοκρατία και άφησε τον Λευκό Οίκο ντροπιασμένο, ο καταδικασμένος εγκληματίας και δύο φορές κατηγορούμενος πολιτικός θα επιστρέψει στην Ουάσιγκτον, D.C., ως ο 47ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών»(Vanity Fair, digital magazine)

Παρασκευή, Ιανουαρίου 10, 2020

ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ ΑΣΜΑ ΛΥΠΗΤΕΡΟ ΚΑΙ ΠΕΝΘΙΜΟ

prologos.gr

Μπορεί ο “Σταυρός του Νότου” να είναι ο δίσκος – ορόσημο του Θάνου Μικρούτσικου, ωστόσο η πρώτη του δισκογραφική απόπειρα, είναι εκείνη που χάραξε στην κοινή γνώμη το στίγμα του μουσουργού με το “καλημέρα”. Τα “πολιτικά τραγούδια” ήταν καταδικασμένα να γίνουν διαχρονικά.
Ο συνθέτης στηρίχθηκε σε ποιήματα του Ναζίμ Χικμέτ και του Γερμανού Βολφ Μπίρμαν, αποτίοντας τον δικό του φόρο τιμής.
Παράλληλα, βασίστηκε στη φωνή της σπουδαίας Μαρίας Δημητριάδη. Ο δίσκος θεωρήθηκε ανατρεπτικός για την εποχή του, όχι μόνο για τον στίχο αλλά και για τις πειραματικές του μουσικές φόρμες που από κοινού, του χάρισαν τη διαχρονικότητα.

Ο Θάνος Μικρούτσικος στο Έθνος, το 2011, αποκαλύπτει τη στάση του Σαββόπουλου απέναντι στο σημαντικότατο αυτό έργο και κυρίως την άρνησή του να πάρει μέρος σε συναυλία αλληλεγγύης.

“Τα Πολιτικά Τραγούδια ήταν η αφορμή για να χαλάσει οριστικά η σχέση μου με τον Διονύση Σαββόπουλο. Όπως σου είπα, είχαμε συνεργαστεί το 1976, στην “Παράγκα”. Παρακολουθούσα όλες τις παραστάσεις του, κουβεντιάζαμε για τη μουσική, μου ζητούσε τη γνώμη μου για την πειραματική και τη σύγχρονη μουσική και θεωρούσα πως δεν είχαμε αφήσει να δημιουργηθεί έδαφος για ανταγωνισμό ανάμεσά μας. Όταν συνέλαβαν τους τρεις ηγέτες του ΕΚΚΕ, Χρήστο Μπίστη, Αννα Φιλίνη και Πέτρο Στάγκο, διοργανώθηκε μια συναυλία στο Σπόρτινγκ με αίτημα την αποφυλάκισή τους. Πήγαμε στο σπίτι του Σαββόπουλου μαζί με τον Χρόνη Μπότσογλου για να ζητήσουμε τη συμμετοχή του, την οποία, απ’ ό,τι φάνηκε στη συζήτηση, έψαχνε τρόπους να την αρνηθεί. Δεν θυμάμαι τα επιχειρήματά του, αλλά θυμάμαι πως είχαμε απογοητευτεί. Σηκωθήκαμε να φύγουμε, με σταματάει στην πόρτα και μου λέει: “Άκουσα τον δίσκο που έβγαλες στη LYRA, τα Πολιτικά Τραγούδια, και τον θεωρώ πραγματικά άθλιο”! Εμεινα άναυδος, όχι τόσο για την κρίση του αλλά για τη στιγμή που επέλεξε να την εκφράσει.
Δίχως καμία ερώτησή μου, χωρίς καμία αναφορά στον δίσκο, εφόσον για άλλον λόγο είχαμε πάει σπίτι του. Ήταν φανερό πως έψαχνε μια ευκαιρία να με μειώσει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΕΜΑ