ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛAΚΑΣ
Παρά τις προσπάθειες «ωραιοποίησης» των δεδομένων και προσαρμογής τους στις τρέχουσες πολιτικές/ επικοινωνιακές ανάγκες της κυβέρνησης, το διπλωματικό περιβάλλον στο οποίο κινείται η χώρα μπορεί να χαρακτηριστεί από δύσκολο έως επικίνδυνο. Είναι άλλωστε σαφές για όποιον απλώς παρακολουθεί την επικαιρότητα ότι ούτε ο Ερντογάν βρίσκεται «σε διεθνή απομόνωση», όπως προβάλλει (με τη συνδρομή των media) η κυβέρνηση, ούτε οι ισχυροί εταίροι και σύμμαχοι είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν κάτι περισσότερο στην ελληνική κυβέρνηση, πέρα από ανέξοδες δηλώσεις υποστήριξης των δικαίων της.
Αν κάποιος σ’ αυτό το τεράστιο γεωπολιτικό παιχνίδι που κορυφώνεται στην ανατολική Μεσόγειο είναι απομονωμένος, αυτός δεν είναι ο Ερντογάν. Η Τουρκία βρίσκεται στη Λιβύη, όπως και σε κάθε διπλωματική διαβούλευση (Μόσχα προ ημερών, Βερολίνο την ερχόμενη Κυριακή) που γίνεται με στόχο την επιβολή μιας νέας κατάστασης στη διαλυμένη (και) από τον εμφύλιο αυτή χώρα της βόρειας Αφρικής.Με το μνημόνιο συνεργασίας Άγκυρας - Τρίπολης και τον καθορισμό των μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης θαλάσσιων συνόρων, ο Ταγίπ Ερντογάν τοποθέτησε τη χώρα του στο τραπέζι των όποιων συζητήσεων για το μέλλον της περιοχής. Η υπογράμμιση της αποφασιστικότητας και των δυνατοτήτων της Τουρκίας να «παίξει» στην περιοχή καταγράφονται και από την ειλημμένη απόφαση της Άγκυρας να εμπλακεί στον εμφύλιο της Λιβύης αποστέλλοντας στρατιωτικές δυνάμεις. Πειρατική τακτική
Όσο η Αθήνα (κυβέρνηση και αντιπολίτευση) αναζητούν διεξόδους και απαντήσεις στο Διεθνές Δίκαιο,...
[................................]
Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 2108 στις 16-1-2020
Μόνη και ανίσχυρη η Αθήνα - Δεν είναι η Τουρκία και ο Ερντογάν σε διεθνή απομόνωση
Παρά τις προσπάθειες «ωραιοποίησης» των δεδομένων και προσαρμογής τους στις τρέχουσες πολιτικές/ επικοινωνιακές ανάγκες της κυβέρνησης, το διπλωματικό περιβάλλον στο οποίο κινείται η χώρα μπορεί να χαρακτηριστεί από δύσκολο έως επικίνδυνο. Είναι άλλωστε σαφές για όποιον απλώς παρακολουθεί την επικαιρότητα ότι ούτε ο Ερντογάν βρίσκεται «σε διεθνή απομόνωση», όπως προβάλλει (με τη συνδρομή των media) η κυβέρνηση, ούτε οι ισχυροί εταίροι και σύμμαχοι είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν κάτι περισσότερο στην ελληνική κυβέρνηση, πέρα από ανέξοδες δηλώσεις υποστήριξης των δικαίων της.
Αν κάποιος σ’ αυτό το τεράστιο γεωπολιτικό παιχνίδι που κορυφώνεται στην ανατολική Μεσόγειο είναι απομονωμένος, αυτός δεν είναι ο Ερντογάν. Η Τουρκία βρίσκεται στη Λιβύη, όπως και σε κάθε διπλωματική διαβούλευση (Μόσχα προ ημερών, Βερολίνο την ερχόμενη Κυριακή) που γίνεται με στόχο την επιβολή μιας νέας κατάστασης στη διαλυμένη (και) από τον εμφύλιο αυτή χώρα της βόρειας Αφρικής.Με το μνημόνιο συνεργασίας Άγκυρας - Τρίπολης και τον καθορισμό των μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης θαλάσσιων συνόρων, ο Ταγίπ Ερντογάν τοποθέτησε τη χώρα του στο τραπέζι των όποιων συζητήσεων για το μέλλον της περιοχής. Η υπογράμμιση της αποφασιστικότητας και των δυνατοτήτων της Τουρκίας να «παίξει» στην περιοχή καταγράφονται και από την ειλημμένη απόφαση της Άγκυρας να εμπλακεί στον εμφύλιο της Λιβύης αποστέλλοντας στρατιωτικές δυνάμεις. Πειρατική τακτική
Όσο η Αθήνα (κυβέρνηση και αντιπολίτευση) αναζητούν διεξόδους και απαντήσεις στο Διεθνές Δίκαιο,...
[................................]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου