Αναζητώντας τον χαμένο τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου
Η αρχαιολόγος και διευθύντρια του Ελληνικού Ινστιτούτου Έρευνας Αλεξανδρινού Πολιτισμού Καλλιόπη Παπακώστα πραγματοποιεί ανασκαφές στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου εδώ και δύο δεκαετίες και η μεγάλη προσδοκία της είναι να ανακαλύψει τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ένα από τα μεγαλύτερα αρχαιολογικά μυστήρια παγκοσμίως.
Το Μαΐο του 2009 ανακάλυψε με την επιστημονική ομάδα της στους κήπους Σαλαλάτ - περιοχή της βασιλικής συνοικίας των Πτολεμαίων - ένα μαρμάρινο άγαλμα, σπάνιο σε τέχνη και ομορφιά . Το άγαλμα βρέθηκε σε βάθος 8 μέτρων από την επιφάνεια, μέσα σε επίχωση ελληνιστικών/πρώιμων ρωμαϊκών χρόνων. Έχει ύψος 80 εκατοστά και όσον αφορά την κατάσταση διατήρησής του, σύμφωνα με τη διευθύντρια της ανασκαφής, το κεφάλι και ο κορμός σώζονται σε πολύ καλή κατάσταση.
Το σημαντικό αυτό εύρημα αναπτέρωσε τις ελπίδες της. Το τεχνούργημα αποδείχθηκε ένα πρώιμο Ελληνιστικό άγαλμα που φέρει τη σφραγίδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Και φυσικά αποτέλεσε ένα ακόμη ισχυρό κίνητρο για την αρχαιολόγο ώστε να συνεχίσει τις ανασκαφές.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 2015 η Καλλιόπη Παπακώστα, έχοντας κάνει ανασκαφές που φτάνουν δεκάδες μέτρα κάτω από τη σύγχρονη Αλεξάνδρεια αποκάλυψε τη βασιλική συνοικία της αρχαίας πόλης. «Αυτή είναι η πρώτη φορά που εντοπίζονται τα αρχικά θεμέλια της Αλεξάνδρειας», λέει ο Fredrik Hiebert, αρχαιολόγος μέλος της National Geographic Society.
Πιστεύεται πως το σώμα του Αλεξάνδρου θάφτηκε πρώτα στην αρχαία πόλη Μέμφιδα της Αιγύπτου και στη συνέχεια στην πόλη που φέρει το όνομά του. Εκεί, ο τάφος του τιμήθηκε σαν ναός ενός θεού. Αλλά η Αλεξάνδρεια και ο τάφος του ιδρυτή της, απειλούνταν από τη φύση. Μια δεκαετία πριν από τη γέννηση του Αλεξάνδρου, το 356 π.Χ., ένα τσουνάμι έπληξε την πόλη. Η καταστροφή σηματοδότησε την έναρξη μιας μακράς εποχής σεισμών και την άνοδο της στάθμης της θάλασσας που απειλεί ακόμη και σήμερα την Αλεξάνδρεια. Καθώς η στάθμη της θάλασσας ανέβηκε, τα νερά του Δέλτα του Νείλου, όπου βρίσκεται η Αλεξάνδρεια, βύθισαν το αρχαίο τμήμα της πόλης με ρυθμό έως 0,25 εκατοστά το χρόνο. Η πόλη επέζησε, αλλά με την πάροδο του χρόνου τα θεμέλιά της είχαν θαφτεί και ξεχαστεί, μαζί με τη θέση του τάφου του Αλεξάνδρου.
Αν και οι αρχαίοι συγγραφείς όπως ο Στράβωνας, περιέγραψαν τον τάφο, η θέση του σε σχέση με τη σύγχρονη πόλη παραμένει ένα μυστήριο. Ενδεικτικά, να σκεφτούμε ότι υπάρχουν αρχεία από σχεδόν 140 επίσημες εγκεκριμένες ανασκαφές, που όμως όλες απέτυχαν.
Ωστόσο, η ελπίδα κρατά ενεργή την ανασκαφή της Κ. Παπακώστα. Διαθέτοντας αρχαίες μαρτυρίες, έναν χάρτη του 19ου αιώνα της Αλεξάνδρειας και με τη συμβολή της σύγχρονης τεχνολογίας, όπως η εξειδικευμένη ηλεκτρική τομογραφία (ERT), για να καθορίσει πού να σκάψει, η Κ. Παπακώστα αποκαλύπτει όλο και περισσότερο την αρχαία βασιλική συνοικία της πόλης - συμπεριλαμβανομένου ενός ρωμαϊκού δρόμου και των υπολειμμάτων ενός τεράστιου δημόσιου κτηρίου που θα μπορούσε να έχει στοιχεία για τον τάφο του Αλεξάνδρου. Αλλά, κάθε ανακάλυψη είναι δύσκολη υπόθεση καθώς έπρεπε να σχεδιάσει ένα περίπλοκο σύστημα αντλιών και σωληνώσεων για να διατηρήσει την περιοχή ξηρή ώστε να συνεχίζονται οι ανασκαφές.
Με τα χρόνια, είναι όλο και περισσότερο πεπεισμένη ότι πλησιάζει στον χαμένο τάφο του Αλεξάνδρου. Ωστόσο, μετριάζει την αισιοδοξία της με μια δόση ρεαλισμού. «Σίγουρα, δεν είναι εύκολο να το βρεις, αλλά σίγουρα είμαι στο κέντρο της Αλεξάνδρειας στη βασιλική συνοικία και όλα είναι υπέρ μου. Ήμουν επίμονη και συνέχισα και θα συνεχίζω», λέει.
Το Μαΐο του 2009 ανακάλυψε με την επιστημονική ομάδα της στους κήπους Σαλαλάτ - περιοχή της βασιλικής συνοικίας των Πτολεμαίων - ένα μαρμάρινο άγαλμα, σπάνιο σε τέχνη και ομορφιά . Το άγαλμα βρέθηκε σε βάθος 8 μέτρων από την επιφάνεια, μέσα σε επίχωση ελληνιστικών/πρώιμων ρωμαϊκών χρόνων. Έχει ύψος 80 εκατοστά και όσον αφορά την κατάσταση διατήρησής του, σύμφωνα με τη διευθύντρια της ανασκαφής, το κεφάλι και ο κορμός σώζονται σε πολύ καλή κατάσταση.
Το σημαντικό αυτό εύρημα αναπτέρωσε τις ελπίδες της. Το τεχνούργημα αποδείχθηκε ένα πρώιμο Ελληνιστικό άγαλμα που φέρει τη σφραγίδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Και φυσικά αποτέλεσε ένα ακόμη ισχυρό κίνητρο για την αρχαιολόγο ώστε να συνεχίσει τις ανασκαφές.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 2015 η Καλλιόπη Παπακώστα, έχοντας κάνει ανασκαφές που φτάνουν δεκάδες μέτρα κάτω από τη σύγχρονη Αλεξάνδρεια αποκάλυψε τη βασιλική συνοικία της αρχαίας πόλης. «Αυτή είναι η πρώτη φορά που εντοπίζονται τα αρχικά θεμέλια της Αλεξάνδρειας», λέει ο Fredrik Hiebert, αρχαιολόγος μέλος της National Geographic Society.
Σύμφωνα και με το δημοσίευμα του National Geographic,οι αρχαιολόγοι εκτιμούν πως το σημείο μπορεί να κρύβει ένα από τα μεγαλύτερα ευρήματα της αρχαιολογίας, τον χαμένο τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε το 323 π.Χ. σε ηλικία 32 ετών και το αίνιγμα της ταφής του ξεκινά λίγο μετά με μαρτυρίες ιστορικών να δείχνουν γιατί είναι μια περίπλοκη υπόθεσή η ανακάλυψή του.
New clues to the lost tomb of Alexander the Great discovered in Egypt
Πιστεύεται πως το σώμα του Αλεξάνδρου θάφτηκε πρώτα στην αρχαία πόλη Μέμφιδα της Αιγύπτου και στη συνέχεια στην πόλη που φέρει το όνομά του. Εκεί, ο τάφος του τιμήθηκε σαν ναός ενός θεού. Αλλά η Αλεξάνδρεια και ο τάφος του ιδρυτή της, απειλούνταν από τη φύση. Μια δεκαετία πριν από τη γέννηση του Αλεξάνδρου, το 356 π.Χ., ένα τσουνάμι έπληξε την πόλη. Η καταστροφή σηματοδότησε την έναρξη μιας μακράς εποχής σεισμών και την άνοδο της στάθμης της θάλασσας που απειλεί ακόμη και σήμερα την Αλεξάνδρεια. Καθώς η στάθμη της θάλασσας ανέβηκε, τα νερά του Δέλτα του Νείλου, όπου βρίσκεται η Αλεξάνδρεια, βύθισαν το αρχαίο τμήμα της πόλης με ρυθμό έως 0,25 εκατοστά το χρόνο. Η πόλη επέζησε, αλλά με την πάροδο του χρόνου τα θεμέλιά της είχαν θαφτεί και ξεχαστεί, μαζί με τη θέση του τάφου του Αλεξάνδρου.
Αν και οι αρχαίοι συγγραφείς όπως ο Στράβωνας, περιέγραψαν τον τάφο, η θέση του σε σχέση με τη σύγχρονη πόλη παραμένει ένα μυστήριο. Ενδεικτικά, να σκεφτούμε ότι υπάρχουν αρχεία από σχεδόν 140 επίσημες εγκεκριμένες ανασκαφές, που όμως όλες απέτυχαν.
Ωστόσο, η ελπίδα κρατά ενεργή την ανασκαφή της Κ. Παπακώστα. Διαθέτοντας αρχαίες μαρτυρίες, έναν χάρτη του 19ου αιώνα της Αλεξάνδρειας και με τη συμβολή της σύγχρονης τεχνολογίας, όπως η εξειδικευμένη ηλεκτρική τομογραφία (ERT), για να καθορίσει πού να σκάψει, η Κ. Παπακώστα αποκαλύπτει όλο και περισσότερο την αρχαία βασιλική συνοικία της πόλης - συμπεριλαμβανομένου ενός ρωμαϊκού δρόμου και των υπολειμμάτων ενός τεράστιου δημόσιου κτηρίου που θα μπορούσε να έχει στοιχεία για τον τάφο του Αλεξάνδρου. Αλλά, κάθε ανακάλυψη είναι δύσκολη υπόθεση καθώς έπρεπε να σχεδιάσει ένα περίπλοκο σύστημα αντλιών και σωληνώσεων για να διατηρήσει την περιοχή ξηρή ώστε να συνεχίζονται οι ανασκαφές.
Με τα χρόνια, είναι όλο και περισσότερο πεπεισμένη ότι πλησιάζει στον χαμένο τάφο του Αλεξάνδρου. Ωστόσο, μετριάζει την αισιοδοξία της με μια δόση ρεαλισμού. «Σίγουρα, δεν είναι εύκολο να το βρεις, αλλά σίγουρα είμαι στο κέντρο της Αλεξάνδρειας στη βασιλική συνοικία και όλα είναι υπέρ μου. Ήμουν επίμονη και συνέχισα και θα συνεχίζω», λέει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου