Τα συμπτώματα της κρίσης πανικού για τα οποία δεν μιλάει κανείς

PsychologyN
Πηγή: psychologynow.gr 
Απόδοση – Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Μπλέτσος, Ψυχολόγος – Υποψ. Διδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου

---

Ζω με κρίσεις πανικού εδώ και πέντε χρόνια. Έχω βιώσει τόσες πολλές κρίσεις, που έχω σταματήσει το μέτρημα. Οι μνήμες από τις χειρότερες κρίσεις, έχουν κολλήσει στο μυαλό μου σαν κακός εφιάλτης. Ήταν τότε που πρόσεχα το σπίτι ενός φίλου. Οι αναρίθμητες κρίσεις στο πανεπιστήμιο. Δεν θα τις ξεχάσω ποτέ...

---

Όταν βιώνω μία κρίση πανικού, παρουσιάζω  τα συνηθισμένα συμπτώματα, τα οποία μπορείτε να βρείτε γρήγορα με μια αναζήτηση στο Google: «Τι είναι μια κρίση πανικού;». Η έντονη ταχυκαρδία που σε κάνει να αισθάνεσαι σαν ένα τεράστιο πουλί να έχει κολλήσει στο στήθος σου, οι ιδρωμένες παλάμες, η ναυτία και ο τρόμος. Αυτά τα τρομακτικά σωματικά συμπτώματα των κρίσεων πανικού, οι περισσότεροι άνθρωποι λένε ότι τα έχουν βιώσει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους.
Οι κρίσεις πανικού είναι κάτι περισσότερο από μια ξαφνική αίσθηση άγχους. Είναι κάτι πολύ περισσότερο από το συναίσθημα που έχετε όταν κάποιος σας τρομάξει και λέτε χωρίς να το σκεφτείτε «σχεδόν μου προκάλεσες μια κρίση πανικού!». Oι κρίσεις πανικού μπορεί να είναι εξαιρετικά τραυματικές εμπειρίες που συμβαίνουν ξανά και ξανά.
Αυτό που οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν είναι ότι η σωματική εμπειρία των κρίσεων πανικού δεν είναι πάντα το χειρότερο κομμάτι. Υπάρχουν αρκετά τρομακτικά πράγματα που μπορούν να συμβούν μέσα στο κεφάλι σας. Μερικές από τις χειρότερες κρίσεις πανικού που βίωσα, περιλαμβάνουν δύο συμπτώματα στα οποία οι άνθρωποι σπανίως αναφέρονται όταν μιλούν για  την διαταραχή πανικού: Την αποπραγμάτωση (αποπραγματοποίηση) και την αποπροσωποποίηση.
Η αποπραγμάτωση είναι μια φανταχτερή λέξη για το αίσθημα του να είναι κάποιος αποκομμένος από το περιβάλλον του. Όταν βιώνω αυτό το αίσθημα κατά τη διάρκεια των κρίσεων πανικού, αισθάνομαι τα πάντα γύρω μου ξένα. Μπορεί να είμαι στο δωμάτιό μου και να περιβάλλομαι από πράγματα που έχω δει πολλές φορές, όπως  το κρεβάτι μου ή τα ρούχα μου. Ωστόσο, νιώθω σαν να είμαι σε έναν παράξενο κόσμο. Νιώθω σαν εξωγήινος που έπεσε από τον ουρανό σε ένα τυχαίο σπίτι.
Όχι μόνο αυτό, αλλά τα πράγματα γύρω μου φαίνονται ομιχλώδη και ψεύτικα. Αυτή η αίσθηση της αποσύνδεσης είναι τρομακτική. Ο εγκέφαλός μου κάνει κάτι απίστευτα παράξενο που δεν καταλαβαίνω και νιώθω κολλημένη στο σώμα μου, προσπαθώντας να βγάλω νόημα μέσα σε όλο αυτό. Κατά τη διάρκεια των κρίσεων πανικού, χρειάζομαι κάτι για να κρατηθώ, κάτι που να μπορώ να βασιστώ πάνω του. Το οικείο είναι αυτό που ποθώ, αλλά το μυαλό μου με δυσκολεύει να το αναγνωρίσω.
Οι αγαπημένοι μου άνθρωποι φαίνονται ξένοι κατά τη διάρκεια των κρίσεων πανικού. Είναι λόγω της αποπραγμάτωσης που φοβάμαι να ταξιδέψω σε άγνωστα μέρη. Λατρεύω τα ταξίδια, αλλά ο φόβος συχνά με κρατάει πίσω.
Η αποπροσωποποίηση είναι μια εντελώς διαφορετική αίσθηση από ό, τι η αποπραγμάτωση. Μερικές φορές, συμβαίνουν και τα δύο ταυτόχρονα. Η αποπροσωποποίηση είναι μια «εξω-σωματική» εμπειρία. Νιώθω αποκομμένη από τον εαυτό μου, σαν να κοιτάζω τον εαυτό μου από μακριά. Είναι δύσκολο να θυμηθώ τι είναι σημαντικό για μένα κατά τη διάρκεια αυτής της εμπειρίας. Βιώνω την εμπειρία χωρίς σκοπό.

Οι κρίσεις πανικού με αφήνουν εξαντλημένη και σε αναζήτηση του ποια είμαι και τι με κάνει να νιώθω άνετα με εμένα. Μια κρίση πανικού όπως αυτή, είναι ένα ταξίδι για να βρω τον εαυτό μου και πάλι. Όταν τις έχω συχνά, είναι σαν να χρειάζεται συνεχώς να επιβεβαιώνω αυτό που είμαι.

Για μένα, η αποπροσωποποίηση και η αποπραγμάτωση  είναι οι πιο τρομακτικές αισθήσεις, επειδή ξέρω ότι προέρχονται από το μυαλό μου και όχι απ’ το σώμα μου. Είναι τα συμπτώματα που κανένας άλλος δεν μπορεί να δει και αυτό τις καθιστά ακόμη πιο τρομακτικές. Και οι δύο αισθήσεις συναντιώνται με αυτό το συντριπτικό αίσθημα ότι «τρελαίνομαι» και ότι χάνω τον έλεγχο πάνω σε όλα.
Μερικές φορές, έχω ένα περίεργο συναίσθημα: ότι κουβαλώ στους ώμους μου το σύνολο των προβλημάτων του κόσμου, οι ειδήσεις που ακούω καθημερινά. Οι κρίσεις πανικού που βιώνω, περιλαμβάνουν τέτοιες ενασχολήσεις.  Αυτό το συναίσθημα και ο φόβος ότι «τρελαίνομαι» κάνουν τον πανικό χειρότερο. Πέφτω σε ένα φοβερό κύκλο πανικού απ’ τον οποίο είναι δύσκολο να ξεφύγω.
Εύχομαι οι άνθρωποι να αντιληφθούν ότι οι κρίσεις πανικού δεν είναι απλά μια ταχυκαρδία. Δεν είναι η παράταση μιας φοβικής αντίδρασης, όταν κάποιος σας τρομάζει. Η λύση δεν είναι πάντα, να χαλαρώσετε και να αναπνέετε αργά. Μερικές φορές, πρέπει να «κρατηθείτε» σε ό,τι γνωρίζετε ότι είναι πραγματικό στη ζωή σας, υπενθυμίζοντας στον εαυτό σας ότι γύρω σας βρίσκονται άνθρωποι πράγματα γνωστά. Προσπαθήστε να μην πανικοβληθείτε περισσότερο και περιμένετε υπομονετικά μέχρι να περάσουν αυτές οι αισθητηριακές εμπειρίες, ακόμη και αν θέλετε να ουρλιάξετε και να κλάψετε.
Κατά τη διάρκεια των κρίσεων πανικού, το σώμα κάνει αυτό που ξέρει να κάνει όταν φοβάται και αυτό μπορεί να σημαίνει την παροδική αποσύνδεση από τον κόσμο. Θα ήθελα να το υπενθυμίσω στον εαυτό μου επειδή κάνει τους πανικούς πιο ελεγχόμενους. Το σώμα κάνει ό, τι πρέπει να κάνει.
Οι κρίσεις πανικού είναι ένας λεπτός χορός ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία. Παρ’ ότι η αποπροσωποποίηση και η αποπραγμάτωση είναι τρομακτικές, ξέρω ότι θα περάσουν. Ξέρω ότι τελικά θα επιστρέψω στον εαυτό μου και στους ανθρώπους που αγαπώ.
Οι κρίσεις πανικού μου δίνουν την αίσθηση ενός δύσκολου ταξιδιού επιστροφής στην ομαλότητα. Αν και μπορεί να αισθάνομαι ότι «τρελαίνομαι» και ότι είμαι εκτός ελέγχου για λίγο, το ταξίδι έχει μια γραμμή τερματισμού. Προσπαθώ να το θυμάμαι αυτό, όταν η καρδιά μου αρχίζει να χτυπάει.
(*Σημείωση psychologynow.gr: το παρόν κείμενο αποτελεί προσωπική μαρτυρία. Η κρίση πανικού αντιμετωπίζεται επιτυχώς με τη βοήθεια ψυχολόγου ή ψυχιάτρου. Αν βιώνετε συμπτώματα κρίσης πανικού απευθυνθείτε για βοήθεια σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο στον Επαγγελματικό Οδηγό Ειδικών Ψυχικής Υγείας)

---

Αρχική Πηγή άρθρου: themighty.com