ΟΙ ΠΑΠΑΡΟΥΝΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ

1. 
Το ποίημα In Flanders Fields («Στις πεδιάδες της Φλάνδρας») είναι ένα από τα πιο φημισμένα ποιήματα σε αγγλική γλώσσα με θέμα τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Γράφτηκε στις 3 Μαΐου του 1915 από τον καναδό αντισυνταγματάρχη John McCrae, ο οποίος υπηρετούσε ως νοσοκόμος αξιωματικός στο ιατρικό σώμα των Δυνάμεων του Καναδά. Την προηγούμενη ημέρα, ο φίλος του Alexis Helmer είχε πέσει στην δεύτερη μάχη της Φλάνδρας κοντά στο Υπρ. Η παπαρούνα έγινε το σύμβολο των πεσόντων στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο John McCrae πέθανε από πνευμονία λίγο πριν από τη λήξη του Πολέμου.
Πηγή: el.wikipedia.org

 

In Flanders Fields

In Flanders fields the poppies blow

Between the crosses, row on row,

That mark our place; and in the sky

The larks, still bravely singing, fly

Scarce heard amid the guns below.

We are the dead. Short days ago

We lived, felt dawn, saw sunset glow,

Loved, and were loved, and now we lie

In Flanders fields.

Take up our quarrel with the foe:

To you from failing hands we throw

The torch; be yours to hold it high.

If ye break faith with us who die

We shall not sleep, though poppies grow

In Flanders fields

 Στις πεδιάδες της Φλάνδρας

Στις πεδιάδες τις Φλάνδρας, παπαρούνες ανθίζουν
Ανάμεσα στους σταυρούς σειρά με σειρά,
Την δικά μας θέση έτσι θυμίζουν.
Κορυδαλλοί θαρραλέα πετώντας,
αψηφούν των όπλων την κλαγγή
σπάνια κελαηδίσματα τραγουδώντας.

Είμαστε οι νεκροί. Πριν λίγες μέρες,
ζήσαμε, νιώσαμε την αυγή 
και είδαμε την ομορφιά της δύσης.
 Αγαπήσαμε και αγαπηθήκαμε,
 και τώρα κειτόμαστε στις πεδιάδες τις Φλάνδρας.

Κράτα αυτό που έμεινε από την μάχη μας με τον εχθρό.
Σε σένα τ’ αδύναμά μας χέρια παραδίδουν τον πυρσό.
Κάνε τον δικό σου, κράτα τον ψηλά.
Και αν η πίστη σου καμφθεί για μας που ‘χουμε πεθάνει
δεν θα κοιμηθούμε ποτέ, όσο φυτρώνουν παπαρούνες
στις πεδιάδες της Φλάνδρας....

*******************

2. Thilo Krause: Λάμποντας πάλι

Μια αποικία από παπαρούνες εγκαταστάθηκαν στην ταράτσα
ξετρύπωσαν απ΄τις ρωγμές και άνθισαν
ώσπου τις μάδησε η βροχή.
Κάτω από τα γυμνά μας πόδια
μπήκαν τα πέταλα παντού στο σπίτι –
στο κρεβάτι, πλάι στα έπιπλα και τα ντουλάπια
λες κι είχανε αυτά τα ίδια ανθίσει και κατόπιν μαραθεί.
Άνθινοι ύπεροι διασπαρμένοι·
μαύρα, επίμονα σπόρια, μικρά.

Τα σπρώξαμε ξανά στις ρωγμές
και τα αφήσαμε:
μαύροι ήλιοι, όμως ικανοί
πάλι ν΄αναδυθούν λάμποντας απ’ τη λήθη.

 Μετάφραση: Γιώργος Καρτάκης

Διαβάστε : Πέντε ποιήματα  του Thilo Krause – frear

Thilo Krause - Aktuell

Thilo Krause – Wikipedia