Η «Ζωή εν τάφω», η ΕΡΤ και ο Ντάνος

 Είναι δύο κόσμοι οι οποίοι, αν και βρίσκονται γύρω μας, δεν πρόκειται να έρθουν ποτέ κοντά. Δηλαδή, πόσα κοινά να βρεις στη σειρά του Τάσου Ψαρρά «Η ζωή εν τάφω» στην ΕΡΤ και στο βιβλίο-αυτοβιογραφία του Ντάνου; 

Πηγή αναδημοσίευσης: 

ethnos.gr

Ο Δημήτρης Καπράνος, δημοσιογράφος, αρθρογράφος και συγγραφέας ξετυλίγει τις σκέψεις του σε ένα facebook post για δύο εκ διαμέτρου αντίθετα ρεπορτάζ τα οποία τον εντυπωσίασαν τις τελευταίες ημέρες.

Είναι δύο κόσμοι οι οποίοι, αν και βρίσκονται γύρω μας, δεν πρόκειται να έρθουν ποτέ κοντά. Δηλαδή, πόσα κοινά να βρεις στη σειρά του Τάσου Ψαρρά «Η ζωή εν τάφω» στην ΕΡΤ και στο βιβλίο-αυτοβιογραφία του Ντάνου;
Ο Δημήτρης Καπράνος, δημοσιογράφος, αρθρογράφος και συγγραφέας ξετυλίγει τις σκέψεις του σε ένα facebook post για δύο εκ διαμέτρου αντίθετα ρεπορτάζ τα οποία τον εντυπωσίασαν τις τελευταίες ημέρες.
«ΕΠΙΚΑΙΡΟΝ
Η "Ζωή εν τάφω" , η ΕΡΤ και ο Ντάνος.
Δύο ρεπορτάζ με εντυπωσίασαν τον τελευταίο καιρό. Το πρώτο αφορά στην υποδοχή της οποίας έτυχε από το κοινό η σειρά του Τάσου Ψαρρά "Η ζωή εν τάφω" στην ΕΡΤ και το δεύτερο στην απήχηση που είχε εκατοντάδες αναγνώστες το βιβλίο- αυτοβιογραφία του "Ντάνου", πρωταγωνιστή του "Σαρβάιβορ"!

Παρακολουθώ τη σειρά της ΕΡΤ. Το μυθιστόρημα του Μυριβήλη είναι από τα πρώτα που διάβασα στα γυμνασιακά μου χρόνια. Το είχα εντοπίσει στη βιβλιοθήκη του πατέρα μου και ήταν συγκλονιστικό. Μπορώ να πω ότι η μεταφορά του στην τηλεόραση είναι εκείνο που θα περίμενα. Είναι, ωστόσο, μια όαση μέσα στη μνημονιακή έρημο, κάτι διαφορετικό και με ποιότητα, απέναντι στη φτήνια που επικρατεί στα άλλα κανάλια.Δυστυχώς, η περίοδος που διανύουμε έχει ταυτισθεί με το "εύκολο", το "εύπεπτο" και το "γρήγορο". Είναι, όμως, ευχής έργο που η ΕΡΤ, η δημόσια (η δική μας δηλαδή) τηλεόραση μπορεί να προχωρεί σε παραγωγές χωρίς να υποκύψει σε κάποιο από τα ανωτέρω "πρότυπα".
Παραγωγές όπως "Η ζωή εν τάφω" -παρά τις λίγες αδυναμίες της- παρασάγγας απέχουν από τις σειρές των ιδιωτικών καναλιών. Κι όμως, όσο και αν φαίνεται απίθανο, είναι δύσκολο να τις ανταγωνιστούν!
Ο κόσμος έμαθε στη φτήνια, έμαθε στην ευκολία, έμαθε στο "άρπα -κόλα", έμαθε στην ελαφρότητα, εθίζεται στην ημιμάθεια, στη γλωσσική πενία, στο φτηνό ή το χονδροειδές, στη "μαγκιά" και την εύκολη αναρρίχηση σε αξιώματα για τα οποία παλαιότερα έπρεπε να έχεις λειώσει πανταλόνια στα θρανία και όχι παπούτσια στους δρόμους.
Ο κόσμος προτιμά να δει τα ελαφρά σίριαλ της "καθημερινότητας", προτιμά να δει κάποιες φθηνές επιθεωρήσεις και όχι "Το θέατρο της Δευτέρας" στην ΕΡΤ, όπου εμφανίζονται μεγάλοι ηθοποιοί σε εξαίρετες ερμηνείες. ΄Ετσι τον έμαθαν και ίσως έτσι του επέβαλαν να σκέπτεται τα τελευταία χρόνια...
Πολύ θα ήθελα να μην απογοητευθεί η ΕΡΤ και να κλείσει τα αυτιά της στις όποιες-ίσως δικαιολογημένες σε πολλά σημεία- κακές κριτικές για τη "Ζωή εν τάφω". Η δημόσια τηλεόραση έχει υποχρέωση να είναι ποιοτική και να μην ενδίδει στην ευκολία.
Πάμε τώρα στην κοσμοσυρροή που παρατηρήθηκε στην παρουσίαση της αυτοβιογραφίας(;) του Γ. Αγγελόπουλου (πιο γνωστός είναι ως "ο Ντάνος του σαρβάιβορ").
Ουδεμία έκπληξη μου προκάλεσε και καμία διάθεση δεν έχω να "σνομπάρω" τον συγγραφέα. Είναι η εποχή τέτοια και όποιος μπορεί να "πιάσει την καλή" εκμεταλλευόμενος τις συγκυρίες, καλά κάνει.
Εξ άλλου, το αναγνωστικό κοινό τα τελευταία χρόνια, στρέφεται σε εκδόσεις όπως του Ντάνου. Όταν πηγαίνεις ένα βιβλίο σου σε έναν εκδοτικό οίκο σε ρωτούν κατ' αρχήν "πόσες σελίδες είναι"! Μου λένε ακόμη ότι οι κυρίες των οποίων τα πονήματα "μοσχοπουλούν", είναι οι μόνες που "έχουν πιάσει το νόημα" και μπορούν να γράψουν όσες σελίδες θέλει ο εκδότης! Διότι, μη γελιόμαστε, το βιβλίο στην Ελλάδα δεν πουλάει! Και το μεγαλύτερο κοινό που αγόραζε σοβαρά βιβλία, έχει φύγει στο εξωτερικό!
Δικαίως "πουλάει" ο Ντάνος. Είναι εποχιακό φρούτο και έχει αρχή και τέλος».