«Γάτος ή Λιοντάρι»; Μία θεραπευτική ιστορία που ανατρέπει τα στερεότυπα

Αναστασία Λελέκη

Πηγή: psychologynow.gr

Η θεραπευόμενή μου βρισκόταν σε κατάσταση συνεχούς ετοιμότητας να αντιμετωπίσει κάποια «απειλή» και που στο τέλος ένιωθε ότι δεν την αντιμετώπιζε με επιτυχία, διαρκώς ένιωθε ηττημένη.

---

Εδώ και αρκετό διάστημα παρακολουθώ μια γυναίκα 35 χρόνων, που είναι υψηλόβαθμο στέλεχος σε εταιρεία. Όταν πρωτοήρθε στο γραφείο μου το βασικό της θέμα ήταν η δυσκολία της να αναπνεύσει, ένιωθε δυσφορία –δεν είχε αρκετό αέρα.
Προσκαλώντας την να μιλήσει για το πώς ήταν οργανωμένη η ζωή της, έμαθα ότι ο πατέρας της ανάρρωνε από μια σοβαρή ασθένεια και πως η ίδια ως μοναχοπαίδι είχε αποκλειστικά τη φροντίδα του, μιας και οι γονείς της ήταν χρόνια χωρισμένοι.
Περιέγραφε τον πατέρα της απαιτητικό, επικριτικό,μη συνεργάσιμο, που δημιουργούσε προβλήματα με οικιακές βοηθούς (δεν του άρεσε καμία).Έκανε αλόγιστα έξοδα που η θεραπευόμενή μου προσπαθούσε να συμμαζέψει, συχνά ένιωθε απελπισία και ανήμπορη να τον διαχειριστεί.
Η εργασία ήταν άλλος ένας παράγοντας άγχους, οι απαιτήσεις των αφεντικών της σχετικά με το πώς θα αυξηθούν οι πωλήσεις δεν είχαν τέλος…Η θεραπευόμενή μου ανησυχούσε έντονα πως θα χάσει τη δουλειά της και μετά… πως θα κατάφερνε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της; Ένιωθε να κουβαλάει ένα τεράστιο βάρος και να μην έχει που να το αφήσει.
Διερευνώντας τη σχέση της με τους γονείς έμαθα ότι ποτέ δεν είχε ακούσει μπράβο, ο πατέρας της διαρκώς της έλεγε ότι το άλλο... παιδί ήταν π.χ. καλύτερο στο πιάνο από εκείνη. Η μητέρα επίσης ανικανοποίητη και χειριστική μαζί της.
Στην εργασία της από την άλλη περιέγραφε μια αντιστοιχία στις συμπεριφορές των αφεντικών της, συνεχώς της ζητούσαν κάτι καλύτερο. Κατά διαστήματα μου παραπονιόταν για το αφεντικό της…,μου έλεγε: με κοίταξε με ένα βλέμμα…. Δεν με χαιρέτησε.. είναι θυμωμένος μαζί μου – δεν τα πήγα καλά αυτό το μήνα…., πρόσθετε: η άλλη στο άλλο τμήμα είναι καλύτερη.. σε αυτήν μιλάνε γλυκά … δεν την πιέζουν… τα καταφέρνει, ξεφεύγει.., τη φοβούνται.., όταν πάει κάποιος να της κάνει κάποια παρατήρηση του βάζει πάγο..
Η θεραπευόμενή μου βρισκόταν σε κατάσταση συνεχούς ετοιμότητας να αντιμετωπίσει κάποια «απειλή» και που στο τέλος ένιωθε ότι δεν την αντιμετώπιζε με επιτυχία, διαρκώς ένιωθε ηττημένη. Αυτή η διαδικασία συνεχούς υπερδιέγερσης της δημιουργούσε συναισθήματα απελπισίας – απόγνωσης και κατέληγε να αισθάνεται δυσφορία. [...........]
Συνεχίστε την ανάγνωση του άρθρου:

«Γάτος ή Λιοντάρι»; Μία θεραπευτική ιστορία που ανατρέπει τα