Κυριακή, Οκτωβρίου 14, 2018

Μυθικά τραγούδια


 

Ο αντρας που πουλησε τον κοσμο

Συναντηθήκαμε στις σκάλες,
μιλήσαμε για το τότε και το κάποτε
Παρόλο που δεν ήμουν εκεί, μου είπε πως ήταν φίλος μου
Αυτό  με ξάφνιασε
μίλησα κοιτώντας τον στα μάτια
Νόμιζα πως είχες πεθανει μονος πριν πολύ, πολύ καιρό

Ω, όχι, όχι εγώ
Εγώ ποτέ δεν έχασα τον έλεγχο
Είσαι πρόσωπο με πρόσωπο
Με τον Άντρα που πούλησε τον Κόσμο

Γέλασα και του έσφιξα το χέρι,
και ξεκίνησα για το σπίτι μου
Αναζήτησα ξένη γη,
για χρόνια και χρόνια περιπλανήθηκα
Ατένισα με άδειο βλέμμα,περπατήσαμε εκατομμύρια λόφους
Πρέπει να πεθάναμε πριν πολύ, πολύ καιρό

Ποιος ξέρει; Όχι εγώ
Εμείς ποτέ δεν χάσαμε τον έλεγχο
Είσαι πρόσωπο με πρόσωπο
με τον Άντρα που πούλησε τον Κόσμο

https://lyricstranslate.com/el/man-who-sold-world-o-antras-poy-poylise-ton-kosmo.html

Ο αντρας που πουλησε τον κοσμο

Συναντηθηκαμε στις σκαλες,
μιλησαμε για το τοτε και το καποτε
Παρολο που δεν ημουν εκει, μου ειπε πωςς ηταν φιλος μου
Το οποιο με ξαφνιασε
μιλησα κοιτωντας μεσα στα ματια του
Νομιζα πως ειχες πεθανει μονος πριν πολυ, πολυ καιρο
Ω, οχι, οχι εγω
Εγω ποτε δεν εχασα τον ελεγχο
Εισαι προσωπο με προσωπο
Με τον Αντρα που πουλησε τον Κοσμο
Γελασα και του σφιξα το χερι,
και ξεκινησα για το σπιτι μου
Αναζητησα ξενη γη,
για χρονια και χρονια περιπλανηθηκα
Ατενισα με αδειανο βλεμμα,περπατησαμε εκατομμυρια λοφους *
Πρεπει να πεθαναμε πριν πολυ, πολυ καιρο
Ποιος ξερει; οχι εγω
Εμεις ποτε δεν χασαμε τον ελεγχο
Εισαι προσωπο με προσωπο
με τον Αντρα που πουλησε τον Κοσμο

 

Το ποίημα που ενέπνευσε το The Man Who Sold The World,  του David Bowie

Γιώργος Μουστάκης
Πηγή: thegreekshorts.eu

Το The man who sold the world κυκλοφόρησε το 1970 και ήταν το τρίτο κατά σειρά τραγούδι του ομώνυμου άλμπουμ του David Bowie, σε δικούς του στίχους και μουσική. Παρότι το κομμάτι δεν γνώρισε άμεσα μεγάλη επιτυχία, έγινε ευρέως γνωστό από τις διασκευές που ακολούθησαν, με πρώτη εκείνην της Lulu το 1971 και αρκετά αργότερα την κλασική εκτέλεση των Nirvana το 1993 στο MTV.
H ανήσυχη και πολυτάλαντη καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία του Bowie πάντα έβρισκε τον τρόπο να προσεγγίζει την μουσική από διαφορετικές σκοπιές και παρόλα αυτά να της εμφυσεί πρωτοφανής για τις ιδιαιτερότητες της καθολικότητα. Το The man who sold the world έχει, όπως τα περισσότερα τραγούδια του, έναν τόνο γκρίζου παρά την φαινομενική ευτυχία της εκτέλεσης και οι πολυσήμαντες αυθαιρεσίες των στοίχων μεταφέρουν αρκετά αινίγματα σε όποιον τους προσέξει.
Καθ όλη την διάρκεια του τραγουδιού οι στοίχοι επαναλαμβάνουν:
Who knows? Not me
We never lost control.
Η εμφάνιση ενός σωσία επαναλαμβάνεται ξανά στο κομμάτι, όταν ο στίχος «Ι Never Lost Control» λίγο αργότερα μετατρέπεται σε «We Never Lost Control”.
Παρότι ο Bowie επαναλαμβάνει τον χαρακτήρα, δεν είναι ξεκάθαρο τι ακριβώς εννοεί. Πέραν ότι αναφέρεται σε ακόμα μια παρουσία, οι υπόλοιποι στίχοι παραμένουν αρκετά αποκρυφιστικοί. Σε αυτό το σκοτεινό κλίμα, πολύ μακριά από την προσέγγιση της Lulu και των Nirvana, διασκεύασε το τραγούδι ακόμα ένας καλλιτέχνης, ο Midge Ure το 1982.
Ο David Bowie πέραν της χαρισματικής του προσωπικότητας διέθετε πλούσια καλλιέργεια και η τριβή του με την λογοτεχνία και την ποίηση ήταν πάντα εμφανής. Μάλιστα, σε κάποια από τις λίστες του με αγαπημένους συγγραφείς, είχε κάποτε τοποθετήσει τον (εξ ίσου αινιγματικό και σκοτεινό) William Hughes Mearns

Αποτέλεσμα εικόνας για William Hughes MearnsWilliam Hughes Mearns (1875-1965) - Wikipedia

. Τον ποιητή που, αρκετά χρόνια πριν, στο ποίημα του Antigonish, έγραφε:
Last night I saw upon the stair
A little man who wasn’t there
He wasn’t there again today
Oh, how I wish he’d go away…
Συγκρίνοντας τις εμφανείς ομοιότητες, ο Bowie φαίνεται να εμπνεύστηκε το The Man Who Sold The World από τον εν λόγω ποίημα που, όπως και ο ίδιος, διακατέχεται από την νοερή παρουσία των πολλαπλών προσωπικοτήτων που τον απασχολούσαν.
Το ποίημα του William Hughes Means γράφτηκε για ένα μάθημα του Harvard το 1899 και φαίνεται να μας μιλά για ένα περιπλανώμενο φάντασμα. Συμπεριλήφθηκε στην ποιητική συλλογή με τίτλο Psycho-ed και το 1922 τυπώθηκε για πρώτη φορά για τον λογαριασμό της εφημερίδας New York World. Μπορείτε να το διαβάσετε ολόκληρο παρακάτω.
“As I was going up the stair
I met a man who wasn’t there!
He wasn’t there again today,
Oh how I wish he’d go away!” [5][6][7]
When I came home last night at three,
The man was waiting there for me
But when I looked around the hall,
I couldn’t see him there at all!
Go away, go away, don’t you come back any more!
Go away, go away, and please don’t slam the door…
Last night I saw upon the stair,
A little man who wasn’t there,
He wasn’t there again today
Oh, how I wish he’d go away…


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητά με τον Τάσο Αποστολίδη για το νέο του graphic novel «Αριστοτέλης» με εικονογράφηση Αλέκου Παπαδάτου

Tάσος Αποστολίδης:«Η φιλοσοφία του Αριστοτέλη έχει να κάνει με την πραγματική ζωή, με το τώρα» Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με τον Τάσο Απ...