Κυριακή, Φεβρουαρίου 01, 2015

Το Κομπάνι ελεύθερο!

1 Φεβρουαρίου 2015

του Γιόρις Λέβερινκ

μετάφραση: Γιάννης Χατζηδημητράκης

Μετά από 134 ημέρες αντίστασης, οι κουρδικές δυνάμεις των YPG/YPJ έδιωξαν το ΙSIS από το Κομπάνι. Ενώ η μάχη κερδήθηκε, ο αγώνας συνεχίζεται. Οι αντιστεκόμενοι Κούρδοι και οι σύντροφοί τους στο Κομπάνι πέτυχαν το αδιανόητο: κατάφεραν να εκδιώξουν τους ένοπλους του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) από την πόλη.

Κούρδοι πανηγυρίζουν για την απελευθέρωση του Κομπάνι, στο Σουρούκ, 27.1.2015

Ενώ ο επίσημος εκπρόσωπος των YPG, Polat Can, ανακοίνωνε μέσω του twitter την πλήρη απελευθέρωση της πόλης, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατακλύστηκαν με εικόνες πανηγυρισμών, καμένων αρμάτων του ISIS και φυσικά της εμβληματικής κoκκινο-κιτρινο-πρασινης σημαίας του TEVDEM, του Κινήματος για μια Δημοκρατική Κοινωνία, να κυματίζει στην κορυφή του στρατηγικής σημασίας λόφου Mishtenur.

H προέλαση του ISIS στην Κομπάνι ξεκίνησε στα μέσα Σεπτεμβρίου, όταν οι δυνάμεις του κατάφεραν μέσα σε λίγες μέρες να καταλάβουν τα περίχωρα της πόλης και να κινηθούν εναντίον της. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι αναγκάστηκαν έντρομοι να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους για να ξεφύγουν από τους βαριά οπλισμένους τζιχαντιστές που στο πέρασμά τους αφήνουν μόνο μακελειό και καταστροφή.

Περίπου 260.000 άνθρωποι αναζήτησαν καταφύγιο πέρα από τα σύνορα με την Τουρκία, αλλά αρκετές εκατοντάδες μαχητές της αντίστασης έμεινε πίσω για να προστατεύσουν την πόλη. Με μοναδικά τους όπλα τα AK-47s και την αποφασιστικότητα να σταματήσουν την προέλαση του ISIS στο Κομπάνι, οι άνδρες και οι γυναίκες των YPG/YPJ κατάφεραν να αποτρέψουν το ISIS από το να προσθέσει μια ακόμη πόλη στην μακρά λίστα από στρατιωτικές νίκες κατά τους τελευταίους μήνες.

Η αντίσταση των Κούρδων μαχητών εναντίον του ISIS παρεμποδίστηκε από τις πολιτικές της γειτονικής Τουρκίας, η οποία κράτησε τα σύνορά της με την πολιορκημένη πόλη ερμητικά κλειστά, εμποδίζοντας έτσι να φτάσει στην αντίσταση οποιαδήποτε βοήθεια. Την ίδια στιγμή, πολλές πηγές και παρατηρητές έκαναν λόγο για εικαζόμενη στρατιωτική, υλικοτεχνική και ιατρική υποστήριξη στους τζιχαντιστές.

Στη διάρκεια των τελευταίων μηνών, οι Κούρδοι μαχητές και οι υποστηρικτές τους από όλη την περιοχή αλλά και απ’ όλο τον κόσμο έχουν συγκεντρωθεί στην τουρκική πλευρά των συνόρων για να εκφράσουν την υποστήριξή τους και την αλληλεγγύη τους στην αντίσταση. Η μάχη του Κομπάνι υπογράμμισε όχι μόνο την αποτελεσματικότητα των κούρδων μαχητών ως μία από τις λίγες ένοπλες δυνάμεις στην περιοχή που είναι σε θέσηα να αντιμετωπίσουν το ISIS, αλλά, το πιο σημαντικό, έστρεψε την παγκόσμια προσοχή στα δεινά του λαού της Ροτζάβα και την κοινωνική τους επανάσταση που έχει ως άξονες την άμεση δημοκρατία, την ισότητα των φύλων και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα.

Ενώ η νίκη στο Κομπάνι είναι αναμφίβολα ζωτικής σημασίας για τον πόλεμο κατά του ISIS και ένας σημαντικός λόγος για γιορτή, πρέπει να τονίσουμε ότι η μάχη δεν έχει τελειώσει. Η πλειοψηφία των πάνω από 300 χωριών που αποτελούν μέρος του καντονιού του Κομπάνι, παραμένουν υπό τον έλεγχο του ISIS και όσο αυτό εξακολουθεί να ισχύει, η μεγάλη πλειοψηφία των προσφύγων στην Τουρκία θα είναι αδύνατον να επιστρέψουν στα σπίτια τους. […]

Η απελευθέρωση του Κομπάνι είναι στρατηγικής σημασίας, αλλά το πιο σημαντικό είναι η συμβολική νίκη της δημοκρατίας έναντι του αυταρχισμού· του πλουραλισμού επί του φασισμού· της ελευθερίας πάνω στην καταστολή. Και, πάνω απ’ όλα, μια νίκη που έχει δείξει στον κόσμο την αληθινή δύναμη εκείνων που αγωνίζονται για την πραγματική απελευθέρωση, σε αντίθεση με το φανατισμό των όσων αγωνίζονται για απατηλές πεποιθήσεις.

Ενώ το Κομπάνι βρισκόταν υπό πολιορκία, στα γειτονικά καντόνια Afrin και Cezire η επανάσταση συνεχιζόταν: Συμβούλια κατοίκων στήθηκαν, συνεταιρισμοί εργαζομένων αναπτύχθηκαν και οι γυναίκες άρχισαν να συμμετέχουν ενεργά στις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων που βάζουν τα θεμέλια για μια νέα κοινωνία, όπου η εξουσία πηγάζει από κάτω προς τα πάνω, και όχι από την κορυφή προς τα κάτω.

Η μεγάλη πρόκληση για το λαό του Κομπάνι, και, ενδεχομένως, μια κρίσιμη δοκιμασία για την αντοχή της επανάστασης, βρίσκεται μπροστά: όχι μόνο μια πόλη, αλλά μια ολόκληρη κοινωνία θα πρέπει να ανακατασκευαστεί σχεδόν από το μηδέν.

Οι άνθρωποι του Κομπάνι έχουν αποδείξει την αντοχή τους στο πεδίο της μάχης και την ηρωική τους αντίσταση ενάντια σε όλες τις προβλέψεις. Έχουν γίνει ένας φάρος ελπίδας για όλους εκείνους που πιστεύουν ότι ο αγώνας κατά των κατασταλτικών δυνάμεων του φασισμού, υπό οποιαδήποτε μορφή, μπορεί να κερδίσει.

Η διεθνής προσοχή την οποία συγκέντρωσε η μάχη του Κομπάνι μπορεί τώρα να χρησιμοποιηθεί για να δείξει στον κόσμο ότι οι άνθρωποι της Ροτζάβα δεν δείχνουν μόνο τον τρόπο αντίστασης στον εξτρεμισμό του ISIS, αλλά και στην καταπολέμηση των δυνάμεων του ιμπεριαλισμού, του καπιταλισμού και της πατριαρχίας που έχουν γεννήσει τόσα πολλά από τα δεινά που πλήττουν σήμερα τις κοινωνίες σε όλον τον κόσμο — και στη Μέση Ανατολή ειδικότερα.

Ο Joris Leverink είναι freelance δημοσιογράφος, με έδρα την Κωνσταντινούπολη, μέλος της εκδοτικής ομάδας του ROAR Magazine και συνεργάτης του TeleSUR English. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο ROAR Magazine, στις 26.1.2015.