Αντιστίξεις

PAUL CELAN


(μετάφραση Γιώργου Λίλλη).

Νανούρισμα

Σαν πεταλούδα μες στη νύχτα
άφησε με στον ελαφρό σου ύπνο:
πάνω σου να παραμένω σιωπηλός
παρατηρώντας την ανάσα σου
μες στο καθρέφτη δεν είναι πολύ αργά
ανακηρύσσει τις ώρες σου σε κορώνες 
το φεγγάρι δεν θα φωτίσει τα μαλλιά σου
όπως έρχεται φυσώντας
βλέπω κάτω από τα βλέφαρά σου
έτσι όπως κρύβονται από τους ξένους
έχω την τάση για σένα να τείνω 
αυτό που κινείται…
Εάν στη συνέχεια σηκώσεις τα χέρια σου
γιορτάζοντας στο σκοτάδι σαν νυμφευμένη
είμαι αυτός που θροΐζει σαν πέπλο
ενώ εσύ σαν ξένη φτερουγίζεις.

Πηγή:http://www.oanagnostis.gr

*Celan, Paul, 1920-1970

******************

Αλέξανδρος  Μάτσας

Tου Ύπνου           

A΄

Aντεραστής ανάμεσά μας πλάγιασεν

ο ύπνος. Πήρε τα γλυκά μάτια

και τάκλεισε· πήρε το στόμα,

κι' έσβυσε το μειδίαμα και το φιλί.

Tην ξανθή κόμη χτένισαν τα ήσυχα νερά

της Λήθης, που παρέσυρε ταγαπημένο σώμα

σ' τον κόσμο των αστέρων και των σκιών.

Φίλτρα σιγής βιάζουν τα σφαλισμένα χείλη,

φωνές υπνόβιες ταυτιά, και μέσ' στες φλέβες

ακούω τη βαθειά βοή του ταξιδιού.

B΄

Aνέδυσες απ' το βυθό του ύπνου

μ' αστέρια και κοχύλια μέσ' στα χέρια,

και μέσ' στα μάτια σου, τη σκοτεινή δροσιά

            των θαλασσών.

Kαθώς τανοίγεις, θέλω πρώτος να δεχθώ

το βλέμμα των· μήπως συλλάβω, προτού σβύσει,

το νόημα του κόσμου που σ' εκράτησεν

            ολονυκτίς.

Πηγή: Αλέξανδρος Μάτσας, Ποιήματα 1930-1934, Κασταλία 1934.

*Αλέξανδρος Μάτσας: Ο αιρετικός της γενιάς του '30