ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΔΩ

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ
ΕΚΘΕΣΗ Bozar www.bozar.be

«Neo Rauch: The Obsession of the Demiurge – Selected Works 1993-2012». 

 Τα έργα του Γερμανού καλλιτέχνη Νέο Ράουχ έχουν συχνά αποκληθεί «γρίφοι χωρίς λύση». Παραστατικά με σουρεαλιστική διάθεση, αντανακλούν τον παραλογισμό της καθημερινής ζωής σε «τρελά» σενάρια, όπου άνθρωποι, ενίοτε και ζώα, επιδίδονται σε πράξεις χωρίς προφανή εξήγηση. Οι εικαστικές αφηγήσεις του Ράουχ είναι εμπνευσμένες από όσα παρατηρεί ο ζωγράφος στην καθημερινότητά του καθώς και από εικόνες των ονείρων του. Στα 70 έργα του, που παρουσιάζονται στην έκθεση (πίνακες, σχέδια, χαρακτικά), διακρίνονται ιστορικές και θεματικές αναφορές στον σουρεαλισμό, στην ποπ-αρτ, στα κόμικς, καθώς και στα νεανικά του χρόνια στην Ανατολική Γερμανία (γεννήθηκε το 1960 στη Λειψία). Εως τις 19 Μαΐου.

 Πηγή: Αγγελική Στουπάκη, Η Καθημερινή (24/3/2013)

 

Η γερμανική τέχνη μετά τον Β΄ Παγκ. Πόλεμο κατάφερε και πάλι να κατακτήσει μια σημαντική θέση στη διεθνή καλλιτεχνική σκηνή. Kάθε σύγχρονο μουσείο που σέβεται τον εαυτό του διαθέτει έργα Γερμανών

Τον περασμένο Ιανουάριο ο Γκλεν Λόρι, ο διευθυντής του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη, ήρθε για αγορές στη Γερμανία. Δίπλα στα ‘κλασικά’ πλέον έργα των Γιόζεφ Μπόις, Μάρτιν Κίπενμπεργκερ ή του Αντρέα Γκούρσκι αγόρασε και πίνακες από τον Νέο Ράουχ για τη συλλογή του διάσημου μουσείου του.

O Νέο Ράουχ 

 

Ο 40χρονος ζωγράφος από τη Λειψία είναι ένας πραγματικός σταρ στη Γερμανία. Με την αναπαραστατική ζωγραφική του, η οποία παραπέμπει λίγο σε έργα σοσιαλιστικού ρεαλισμού, έκανε διάσημη και προσέδωσε αίγλη στη Νέα Σχολή της Λειψίας. Μια σχολή που εντωμεταξύ έχει γίνει τόσο γνωστή ως σύμβολο της Γερμανίας όσο και η BMW.
Η νέα γερμανική τέχνη
Οι επιφυλλίδες των σοβαρών γερμανικών εφημερίδων χαρακτηρίζουν το φαινόμενο της Νέας Σχολής της Λειψίας ως το νέο γερμανικό θαύμα. Δεν είναι όμως μόνο ο Νέο Ράουχ και οι μαθητές του που είναι διάσημοι στο εξωτερικό. Καλλιτέχνες όπως ο Τζων Μποκ, ο Τζόναθαν Μέσε, η Αμελι φον Βούφελν ή ο Ντάνιελ Ρίχτερ έχουν κατακτήσει τη διεθνή αγορά με τα έργα τους και ανεβάζουν τις τιμές στην αγορά στα ύψη. Μετά τη φθορά της νέας βρετανικής τέχνης στα τέλη της δεκαετίας του 1990 ακολούθησε μια περίοδος σχεδόν υστερίας με τη νέα γερμανική τέχνη.

Πηγή: Ντόιτσε Βέλε

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο για την άνθιση της τέχνης στη Γερμανία:

=>Η τέχνη ασυναγώνιστο εξαγωγικό προϊόν