Ούτε με ευχολόγια, ούτε με απειλές
Της Μαρίας Κατσουνάκη
Η Καθημρινή, 13 Φεβρουαρίου 2013
Υπάρχουν πολλά σημεία από τη χθεσινή ομιλία του Βρετανού
ιστορικού Μαρκ Μαζάουερ στο Deree* (μεταδόθηκε απευθείας από την ιστοσελίδα της
«Κ»), στα οποία θα μπορούσε να σταθεί κάποιος. Ομως εκείνο που θα έπρεπε να μας
βάλει σε σκέψεις είναι το σαφές μήνυμα που έστειλε προς το ελληνικό πολιτικό
σύστημα: δεν αντιμετωπίζει τον κίνδυνο της Χρυσής Αυγής με τη σοβαρότητα που το
ίδιο το φαινόμενο απαιτεί.
Το θέμα της ομιλίας, «Μια νέα εποχή των άκρων: ιστορικές
σκέψεις για τα πολιτικά της τρέχουσας κρίσης», του έδωσε τη δυνατότητα να
περιηγηθεί στην ιστορία του 20ού αιώνα, να περιγράψει τη γέννηση του ευρωπαϊκού
φασισμού, την πορεία του και τα «ελληνικά» χαρακτηριστικά του.
Αν περίμενε κανείς να βρει στον Βρετανό ιστορικό έναν
υπέρμαχο της εξίσωσης των άκρων (άκρα Δεξιά - άκρα Αριστερά) μάλλον θα
απογοητεύτηκε.
Ο Μαρκ Μαζάουερ θεωρεί τη Χ.Α. ένα νέο φαινόμενο, με
δυναμική που εκτείνεται όσο το κράτος παραμένει αναξιόπιστο και αδύναμο να
υπερασπιστεί το δίκαιο του πολίτη.
Τα ιδεολογικά ερείσματα της Χ.Α. στην κοινωνία (με τη στάση
της εναντίον των μεταναστών και εναντίον της διαφθοράς του πολιτικού συστήματος
να πρωτοστατούν) δεν ξεριζώνονται ούτε με τη βία, ούτε με ευχολόγια, ούτε με
απειλές. Η ουδετερότητα της αστυνομίας δεν είναι εγγυημένη, λόγω των σχέσεων
που έχει αναπτύξει με τη Χ.Α. Οσο για την Αριστερά, αναρωτήθηκε αν «μπορεί να
ευθυγραμμίσει τη ρητορική με την πραγματικότητα».
Οταν οι πολίτες νιώθουν «μόνοι» και εκτεθειμένοι, καλούν τα
άκρα να αναλάβουν δράση. Αυτοοργανώνονται. Νοσταλγούν εποχές «σταθερότητας» - η
πλήρης αποδόμηση των επιτευγμάτων της Μεταπολίτευσης βοήθησε σε αυτό, όπως και
η ακραία απονομιμοποίηση ολόκληρης της πολιτικής τάξης.
Ο Μαζάουερ επέμεινε στις ευθύνες των κομμάτων. Από τη στάση
τους και τις στρατηγικές τους θα εξαρτηθεί το μέλλον της Χ.Α. Εκλεισε την
ομιλία του με ένα σχόλιο πάνω στην Ιστορία: όσοι νομίζουν ότι αναφέρεται μόνο
στο παρελθόν κάνουν λάθος. «Ασχολείται και με το τι αλλάζει και τι απομένει».
Θέτει το ερώτημα: Είμαστε μπροστά σε μια παρελθούσα συνθήκη που αναβιώνει ή σε
κάτι εντελώς καινούργιο;
Οι απόψεις του Βρετανού στοχαστή, όσο κι αν προέρχονται από
έναν άνθρωπο που δεν βιώνει την ελληνική κρίση (το τόνισε και ο ίδιος εξάλλου),
βοηθούν να αναλογιστούμε πού βρισκόμαστε και πώς θα πορευτούμε. Με τις
δημοσκοπήσεις να αναδεικνύουν τη Χ.Α. σε τρίτη δύναμη την ίδια στιγμή που το
πολιτικό προσωπικό δείχνει απορροφημένο στα μικροκομματικά παιχνίδια και
εγκλωβισμένο σε πελατειακές αντιλήψεις, πώς μπορούμε να αισιοδοξούμε; Το κράτος
πρόνοιας υποχωρεί, η μεσαία τάξη συρρικνώνεται και ένα σεβαστό ποσοστό της
κοινωνίας προτείνει ως λύση ένα φασιστικό μόρφωμα. Ποιος θα είναι ο καταλύτης;
Ο Μαζάουερ «έδειξε» τους νέους, τους 30άρηδες που μπορούν
ίσως να βάλουν τη χώρα σε άλλη τροχιά. Δεν συγκροτούν προς το παρόν κάποιο
πολιτικό ρεύμα, δεν στεγάζονται κομματικά. Υπόσχονται όμως διέξοδο, μπορούν να
στηρίξουν μιαν άλλη ευημερία: με αλήθεια και τόλμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου