ΜΝΗΜΕΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

 Μέρος της Παλιάς Πόλης , γύρω στα 1890: Ανάμεσα στα παραδοσιακά τουρκόσπιτα,

ξεχωρίζουν τρία μεγάλα νεότευκτα κτίρια. Το ακραίο  δεξιά ήταν  Νοσοκομείο,

όπως ακριβώς  και σήμερα το δικό μας "Άγιος Δημήτριος".  Δίπλα του διακρίνεται ένα

  μουσουλμανικό νεκροταφείο. Χαρακτηριστική η απουσία δέντρων στην 

περιοχή του Σεΐχ Σου.

Το "δάσος" των εβραϊκών μνημάτων στην περιοχή που εκτεινόταν

από το σημερινό Χημικό του Α.Π.Θ. έως την Ευαγγελίστρια,

σε μια έκταση 300(!) περίπου στρεμμάτων.

Το εβραϊκό νεκροταφείο εξαφανίστηκε από προσώπου γης 

με κατάπτυστη απόφαση του Δήμου Θεσσαλονίκης, το 1942.

Οι μαρμαρόπλακες χρησιμοποιήθηκαν για τα πεζοδρόμια

της πόλης ή διαρπάχθηκαν από τους πολίτες για την κάλυψη

των οικοδομικών τους αναγκών.
Το παλλαπλό έγκλημα έγινε με πρωτοβουλία του δημάρχου
Κωνσταντίνου Μερκουρίου (1864-1951), 
που διορίστηκε από το φασιστικό καθεστώς
του Μεταξά το 1937 και παρέμεινε στη θέση του
επί Γερμανών έως το 1943.