ΟΙ ΑΠΑΡΧΕΣ ΕΝΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗ

ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ

Στοχαστικός του Μιχαλιού ο συμπροβοδότης
Μαρής, κι όλου του κόσμου η σάτιρα στοργή.
-Θάνατος όλα!... Και δε στρέφει ο ταξιδιώτης.
Στο κάθε λόγχισμα μπαντιέρα του η πληγή.

Περνά ο Verlaine, Μεγάλος Άδοξος, στρατιώτης,
και μίσθιος γλίσχρος, π' ασπρογέρασε παιδί,
και ναυαγός, σε κάποιους Καύκασους Δεσμώτης,
"εδώθ' απ' τ' Όνειρο κι εκείθε από τη Γη".

Ω Καρυωτάκη! Ιπποτική, ξέχειλη ως πέρα,
πικρότατή μου, αιμόφυρτή μου εσύ ψυχή,
Κι απ' τ' άφατου έργου σου , στερνά, τη συμφωνία.

Δεν έμεινε παρά η στερνή χειρονομία,
απλή κι αυτή, σα κομπασμός και προσευχή.
Και για την Πρέβεζα ξεκίνησες μια μέρα...

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΛΛΑΣ
(Περιοδικό "Νεανική Φωνή", τχ. 9-10 1944.)

Ο Γιάννης Δάλλας (γενν.1925) ,
φοιτητής Φιλοσοφικής, το 1946.