Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

" Οι ηλικίες του άντρα". Πίνακας του 16ου αιώνα (Αγγλία).

[----------------]

Οι πρώτοι πώς παρέρχεσθε της ηλικίας χρόνοι!
Το έαρ μας μόλις φανεί, πετά ταχύ και δύει,
και θύελλα τα κρίνα του, τα ρόδα του σαρώνει,
και της ζωής τα όνειρα τα πρώτα διαλύει΄
ο χρόνος δε την κόμην μας καγχάζων επιπάσσει (=πασπαλίζει)
με τους λευκούς ψεκάδας(=κόκκους) του, κι ο γέρων πλέον
εγγύς είναι να φθάσει
το τέρμα του σταδίου του, που ατενίζει κλαίων.

---------------------

Και μόνον, οίμοι! οι καιροί του βίου δεν γυρίζουν!
Ο ρους των τας ημέρας μας , ως χείμαρρος αφρίζων,
σύρει΄ το μέλλον μας κεναί ελπίδες χρωματίζουν,
και τ' αποκρύπτει μελανός και κατηφής ορίζων!
Διώκουσι τους πόθους μας αι ψυχικαί μας κλίσεις
φεύγουν, πετούν με την ζωήν στου τάφου μας τα σκότη,
που λύπαι, αναμνήσεις
δεν μας κεντούν, αλλά το παν με την ζωήν υπνώττει.

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΟΥΜΑΝΟΥΔΗΣ* (1818-1899), "Σονέττα α'"

*Λαμπρός φιλόλογος και διαπρεπής
πανεπιστημιακός καθηγητής,
με πλήθος εργασιών πάνω στους αρχαίους,
συντάκτης θαυμάσιου Λατινικού λεξικού.
Ανέσκαψε τους αρχαιολογικούς χώρους
της Αθήνας και υπήρξε γραμματέας
της Αρχαιολογικής Εταιρείας.
Πήρε μέρος ως κριτής στους περισσότερους
ποιητικούς διαγωνισμούς της εποχής του.