Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Είναι επώνυμοι θεοφοβούμενοι κι όχι θεομπαίχτες.
Αν ζούσε σήμερα ο Λασκαράτος , ασφαλώς
δε θα τους συμπεριλάμβανε στους χαρακτήρες
προς αποφυγήν.

Ο ΘΕΟΜΠΑΙΧΤΗΣ

Ο θεομπαίχτης κάνει έργον του τη θρησκεία. Εκμεταλλεύεται τον ουρανόν, για να ζει στη Γη. Τα λόγια του πνένε φόβο Θεού. Προσέχει αυστηρά τις νέες γενιές μην έχουν τίποτε αντιθρησκευτικό ή αλλόθρησκο, και όταν δεν τους το εύρει, τους το πλάθει. Και είν' εκείνο τι αξιοζούμενο (=σημαντικό) δι' αυτόν, επειδή του δίνει την ευκαιρία να κατηγορήσει τον νεωτεριστήν ως άθρησκον. Και μ' εκείνο να δείξει αφοσίωσιν εις τα θεία...

Έτσι, αν είναι τοκογλύφος, ρίχτει πέπλον παχυλόν απάνου στα στραγγουλίσματα (= στραγγαλίσματα ) που κάνει στους οφειλέτας του. Αν είναιτραπεζορίχτης (=τραπεζίτης που έχει φαλιρίσει), ξαναποχτά εμπιστοσύνην και νέα κεφάλαια παρακαταθήκης. Αν κερδοσκοπεί απάνου στας ψήφους των χυδαίων (μετφ= αμόρφωτων) , αποχτά υπόληψιν μέσα στον όχλο, γένεται ο κομματάρχης και λαβαίνει θέσιν σπουδαίου ανδρός εις την κοινωνίαν.

Ο Θεομπαίχτης επιθυμεί να προβαίνουνε (= εμφανίζονται) κάθε τόσο νεωτερισταί και αλλήθρησκοι στην κοινωνίαν, επειδή τούτοι τού δίνουνε δουλειά και ωφέλειες. Καθένας από τούτους είναι μια αβαρία (= βάρος, ζημιά), της οποίας εκείνος εκείνος αυτοδικαίως γένεται Πρόξενος, και την διεξάγει εις όλην ωφέλειάν του.

Είναι δε ο Θεομπαίχτης φρόνιμος άνθρωπος. Συνήθως αποφεύγει τους θορύβους και τας συζητήσεις΄και ευχαριστείται μόνον εις την εν ασφαλεία διαβολήν και συκοφαντίαν.

Άλλως, εντυπώνεται (=προσαρμόζεται) βαθέως εις την ενυπάρχουσαν διαφθοράν των ηθών και την αψηφισίαν των παλαιών εθίμων. Είναι ταχτικός εις την εκκλησίαν του΄και δεν λείπει από κανένα από τα έθιμα του Τόπου.

Ο θεομπαίχτης πασχίζει να συσταίνεται (= προβάλλεται, εμφανίζεται) , και πραγματικώς συσταίνεται, κοντά στους απλούς ανθρώπους δια του εισδύοντος πονηρού εξωτερικού του. Αλλ' ειναι αποτρόπαιος άνθρωπος. Κάθε νοήμων και τίμιος συμπολίτης τον σιχαίνεται και τον αποφεύγει. Οι μόνοι ανόητοι τον υπολήπτονται, και εκείνοι είναι τα μπαίγνιά του και τα θυματά του.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΣ ,
(1811-1901)
"Ιδού ο άνθρωπος"