"Μιστριωτισμός"

Γεώργιος Μιστριώτης
(1840-1916)
Ο άνθρωπος αυτός υπήρξε λαμπρός κλασικός φιλόλογος
αλλά και φανατικός αντίπαλος του κινήματος του δημοτικισμού,
το οποίο καταπολέμησε δυναμικά όχι μόνο μέσω των
λιβελλογραφημάτων του αλλά και μέσω της πλύσης εγκεφάλου
και της χειραγώγησης των αγαθών φοιτητών του.
Στενοκέφαλος , φίλερις και θορυβοποιός , κατακεραύνωνε ως "μαλλιαροβουλγάρους" τους λογοτέχνες που χρησιμοποιούσαν
ως γλωσσικό τους εργαλείο τη δημοτική γλώσσα και δε δίσταζε
να κατεβάζει στους δρόμους τους φοιτητές του, οι οποίοι
εν εξάλλω καταστάσει συγκρούονταν
με τα σώματα ασφαλείας για την υπεράσπιση της ...αρχαίας γλώσσας.
Τον μνημονεύουμε γιατί σαν σήμερα , το 1903, δόθηκε στο Εθνικό Θέατρον
η "επίσημη πρώτη" της τριλογίας του Ευριπίδη Ορέστεια,
σε μετάφραση Γεωργίου Σωτηριάδη,
η οποία και έγινε η αφορμή για να ξεσπάσουν τόσο βίαια επεισόδια,
ώστε να καταλήξουν ύστερα από λίγες μέρες στο θάνατο δύο ανθρώπων
και στον τραυματισμό πολλών άλλων (6-9 Νοεμβρίου).
Τα διαβόητα "Ορεστειακά" θεωρούνται ένα από τα "μνημεία"
του πιο εθελότυφλου φανατισμού της νεότερης ιστορίας μας.
Ο Μιστριώτης υπήρξε ο χαρακτηριστικότερος
εκπρόσωπος των αντιδραστικών εκείνων κύκλων
που εμπόδισαν τον εκσυγχρονισμό του τόπου ,
βυθίζοντας επί δεκαετίες τη διοίκηση και την εκπαίδευση σε
ένα άνευ προηγουμένου γλωσσικό και πολιτιστικό τέλμα.
Η λέξη "μιστριωτισμός" παραπέμπει στην μέχρι θανάτου
προάσπιση ενός κόσμου που έχει μεν εξαφανιστεί οριστικά, αλλά
εξακολουθεί να βασιλεύει στο μυαλό των ιδεόληπτων οπαδών του.