Δευτέρα, Νοεμβρίου 17, 2008

ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ: JULES SUPERVIELLE

JULES SUPERVIELLE

(1884-1960)


Marseille

ΜΑΣΣΑΛΙΑ

Marseille sortie de la mer, avec ses poissons de roche,

Η Μασσαλία που αναδύεται από τη θάλασσα, με τ' απολιθωμένα ψάρια της,
ses coquillages et l'iode,
τα κοχύλια της και το ιώδιο,
Et ses mâts en pleine ville qui disputent les passants,
Και τα κατάρτια της σ' όλη την πόλη που μαλώνουν με τους περαστικούς,
Ses tramways avec leurs pattes de crustacés sont
Τα τραμ της με τα καρκινοειδή πόδια τους
luisants d'eau marine,
ακτινοβολούν θαλασσινό νερό,
Le beau rendez-vous de vivants qui lèvent le bras
Οι ωραίες συναντήσεις των ζωντανών που σηκώνουν το χέρι
comme pour se partager le ciel,
λες και θα μοιραστούν τον ουρανό,
Et les cafés qui enfantent sur le trottoir hommes et femmes
Και τα Καφέ που γεννούν στο πεζοδρόμιο άντρες και γυναίκες
de maintenant avec leurs yeux de phosphore,
του σήμερα με τα φωσφορούχα τους μάτια,
Leurs verres, leurs tasses, leurs seaux à glace et leurs
alcools,
Τα ποτήρια τους, τα τασάκια τους, τους κουβάδες με τον πάγο τους
και τα ποτά τους,
Et cela fait un bruit de pieds et de chaises frétillantes.
Και αυτό προκαλεί ένα θόρυβο από πόδια και ζωηρότατες καρέκλες.
Ici le soleil pense tout haut, c'est une grande lumière
Εδώ ο ήλιος σκέφτεται ψηλά, είναι ένα μεγάλο φως
qui se mêle à la conversation,
που ανακατεύεται στη συζήτηση
Et réjouit la gorge des femmes comme celle des
και τέρπει το λαιμό των γυναικών όπως ο λαιμός
torrents de montagne,
των βουνίσιων χειμάρρων,
Il prend les nouveaux venus à partie, les bouscule un
Παίρνει τους νεοφερμένους κατά μέρος, τους ωθεί
peu dans la rue,
ελαφρά στο δρόμο,
Et les pousse sans arrêt du côté des jolies filles.
Τους σπρώχνει αδιάκοπα προς τη μεριά των ωραίων κοριτσιών
Et la lune est un singe échappé au baluchon d'un
Και το φεγγάρι είναι μία μαϊμού που το 'σκασε απ' το σάκο κάποιου
marin
ναύτη
Qui vous regarde à travers les barreaux légers de la
Σας κοιτάζει ανάμεσα απ' τα ελαφριά κάγκελα
nuit.
της νύχτας.
Marseille, écoute-moi, je t'en prie, sois attentive,
Μασσαλία, άκουσέ με , σε παρακαλώ, να 'σαι προσεκτική,
Je voudrais te prendre dans un coin, te parler avec
Θα 'θελα να σε ξεμοναχιάσω, να σου μιλήσω
douceur,
γλυκά,
Reste donc un peu tranquille que nous nous regar-
dions un peu
Στάσου λοιπόν λιγουλάκι ήσυχη να κοιτα-
χτούμε λιγάκι
O toi toujours en partance
Ω συ που αδιάκοπα αναχωρείς
Et qui ne peux t'en aller,
Και που δεν μπορείς να φύγεις,
A cause de toutes ces ancres qui te mordillent sous
la mer.
Κι η αιτία όλες αυτές οι άγκυρες που σε δαγ
κώνουν κάτω
απ' τη θάλασσα.

Débarcadères (1927)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Duy Huynh: δημιουργός αιθέριων χαρακτήρων που λικνίζονται μέσα σε ένα σουρεαλιστικό ή ονειρικό σύμπαν

Ο Philippe Entremont είναι ο βιρτουόζος του πιάνου που παίζει Satie και  Debussy. Η τέχνη είναι του Βιετναμέζου Duy Huynh, του οποίου οι ...