Κλεάνθη Τριαντάφυλλου : "Χορός" . Ένα ποίημα για όλες τις εποχές...

Αν αλλάξουμε τους παλατιανούς του παρακάτω ποιήματος
με τους σύγχρονους μουράτους του εγχώριου αναρχοκαπιταλισμού
(πετρελαιάδες, διαπλεκόμενους πολιτικούς , τραπεζίτες
και οφσορίτες επιχειρηματίες), τότε θα αντιληφθούμε
την εκπληκτική επικαιρότητά του.
***

Γεώργιος Σουρής

ΧΟΡΟΣ
(Αφιερούται εις το Παλάτι)

Μισόγδυτα, λαχταριστά τα στήθη τρεμουλιάζουν
και με παλμό σαν τρομαχτά πετούνε περιστέρια
τα δυο τους κιτρολέμονα... Μες στις καρδιές φωλιάζουν
χιλιάδες πόθοι...κι οι ματιές χυτά πετούν αστέρια!

Μιλούν στο βαλς αμίλητα καρδιές ζευγαρωμένες...
Ω! πόσο λέει πλιότερα τ' αχείλι που σωπαίνει!...
Στου βαλς απάνου τα φτερά πετούνε μεθυσμένες,
κι απ' το κεφάλι το μυαλό στα πόδια κατεβαίνει.

Διαμαντοσπιθοβόλημα τα μάτια σου θαμπώνει...
Στριφογυρνάς κι ηλεκτρισμός γλυκά σε γαργαλίζει...
Τον ώμο τον αφρόπλαστο, σαν κόρακας το χιόνι,
το μαύρο χέρι σου θαρρείς και πλιότερο ν' ασπρίζει.

Βαρκούλες μες στα κύματα που χύν' η αρμονία
τα ζεύγη φεύγουνε, πετούν χάνονται, μα πάλι
μπροστά σου χύνονται γοργά στου βαλς την τρικυμία
και πάλι ξαναχύνονται μες στου χορού τη ζάλη...

Το ένα τ' άλλο κυνηγά, μα μυστικά κρατιέται
δεμένο απ' του μουσικού το μαγικό δοξάρι,
στο γύρνα γύρν' αναπνοή μ' αναπνοή φιλιέται
και κάνει τόσους ο χορός από μονούς ζευγάρι!...

Χορεύετε!... Παντού χορός στη φύση βασιλεύει!
Χορεύουν οι πλανήτες μας, χορεύουν οι κομήτες,
η γης μας βαλς αιώνιο στον ουρανό χορεύει,
χορεύουν οι αξέγνοιαστοι ελεύθεροι πολίτες,

χορεύουν όσοι δέσανε γερά το γαδαρό τους.
Χορεύουν οι τρανοί τρανοί, χορεύουν βασιλιάδες,
μα τον παρά για τα βιολιά φορτώνουν στο λαό τους,
κι αυτός βαρεί τον ταμπουρά, για να γλεντούν αγάδες!

(Τα τραγούδια του Ραμπαγά)