Πήγαινα ακόμη σχολείο, όταν είχε καρφωθεί στο μυαλό της μητέρας μου ότι ήμουν σπάνια μεγαλοφυΐα. Με πήγε δεν θυμάμαι σε ποιον γιατρό, κι εκείνος με τη σειρά του με υπέβαλε σε αναρίθμητα ψυχολογικά τεστ για να αποφανθεί:
Κυρία μου, ο γιος σας είναι ένας μέτριος βλάκας.
Πότε όμως δεν απέφυγα τα δύσκολα. Δοκιμάζομαι σε οτιδήποτε με προκαλεί και ερεθίζει την περιέργειά μου. Όσο περισσότερο καταπιάνομαι με καινούργια πράγματα τόσο περισσότερο θέλω να ασχολούμαι με αυτά. Κάνω τα πάντα διότι δεν έχω τίποτα μέσα μου».
Η χειμαρρώδης εξομολόγηση ανήκει στον Ιταλό τροβαδούρο Λούτσιο Ντάλα, που ανάμεσα στους χρυσούς και πλατινένιους δίσκους του, μια αφίσα με την υπογραφή του Βαλεντίνο Ρόσι που γράφει «Λούτσιο, είσαι ήρωας» και δεκάδες ακόμη αναμνηστικά από μια πολύχρονη και επιτυχημένη καριέρα, προσθέτει τώρα και ένα βιβλίο με δικά του κείμενα και φωτογραφίες του Μάρκο Αλεμάνο. Τίτλος του: «Gli Οcchi di Lucio» («Τα μάτια του Λούτσιο»).
«Ο Ντοστογιέφσκι έχει γράψει "Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο"; Εγώ δεν το πιστεύω. Η ομορφιά των πραγμάτων ή για την ακρίβεια η έρευνα της ομορφιάς δεν είναι ένα φαινόμενο καθαρά αισθητικό. Για μένα η πίστη είναι θεμελιώδης και η ομορφιά της πίστης είναι πραγματικά εκείνο που ήθελε να πει ο Ντοστογιέφσκι κατά τη γνώμη μου ή τουλάχιστον, ανάμεσα σε άλλα, πιστεύω πως εννοούσε και αυτό», γράφει ο Λούτσιο Ντάλα στο βιβλίο του με κείμενα πολύ προσωπικά, που συνοδεύεται από μουσικό CD και DVD με ανέκδοτα βίντεο.
Η ομορφιά όμως δεν είναι το μόνο με το οποίο καταπιάνεται ο τραγουδοποιός. Πολιτική και έρωτας, Μαραντόνα και Φελίνι, γηρατειά, πόνος και Θεός είναι από τα θέματα που τον απασχολούν στο βιβλίο, το οποίο κυκλοφόρησε προ ημερών στην Ιταλία. Όταν ερωτάται για τον Θεό -σε συνέντευξή του στην ιταλική «Repubblica»- ανακαλεί στη μνήμη του τη συνάντησή τους! «Ίσως εκείνος να με συνάντησε και έμεινε κεραυνοβολημένος.
Πέρασα τα παιδικά μου χρόνια στη Μανφρεντόνια. Εκεί συναντηθήκαμε. Είχα πολλούς λόγους για να πιστεύω, όχι πάντα καλούς. Δεν ακολουθώ τις οδηγίες της Εκκλησίας, δεν αγαπώ τον φονταμενταλισμό, αλλά σέβομαι τη φιλοδοξία της να αποτελεί τον μεσολαβητή ανάμεσα στον άνθρωπο και τον Θεό».
ΛΟΥΤΣΙΟ ΝΤΑΛΑ, στα σημερινά ΝΕΑ
***
Lucio Dalla - L'Anno Che Verrà (1978)
Caro amico ti scrivo così mi distraggo un po'
e siccome sei molto lontano più forte ti scriverò.
Da quando sei partito c'è una grossa novità,
l'anno vecchio è finito ormai
ma qualcosa ancora qui non va.
Si esce poco la sera compreso quando è festa
e c'è chi ha messo dei sacchi di sabbia vicino alla finestra,
e si sta senza parlare per intere settimane,
e a quelli che hanno niente da dire
del tempo ne rimane.
Ma la televisione ha detto che il nuovo anno
porterà una trasformazione
e tutti quanti stiamo già aspettando
sarà tre volte Natale e festa tutto il giorno,
ogni Cristo scenderà dalla croce
anche gli uccelli faranno ritorno.
Ci sarà da mangiare e luce tutto l'anno,
anche i muti potranno parlare
mentre i sordi già lo fanno.
E si farà l'amore ognuno come gli va,
anche i preti potranno sposarsi
ma soltanto a una certa età,
e senza grandi disturbi qualcuno sparirà,
saranno forse i troppo furbi
e i cretini di ogni età.
Vedi caro amico cosa ti scrivo e ti dico
e come sono contento
di essere qui in questo momento,
vedi, vedi, vedi, vedi,
vedi caro amico cosa si deve inventare
per poterci ridere sopra,
per continuare a sperare.
E se quest'anno poi passasse in un istante,
vedi amico mio
come diventa importante
che in questo istante ci sia anch'io.
L'anno che sta arrivando tra un anno passerà
io mi sto preparando è questa la novità
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου