Ω των μηρών, ω των γλουτών, Άγιε Βαλεντίνε μου!...

ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ

εις Ξανθίππην

ω ποδός, ω κνήμης, ω των ( απόλωλα δικαίως)
μηρών, ω γλουτών, ω κτενός, ω λαγόνων,
ώμοιν, ω ματών, ω του ραδινοίο τραχήλου,
ω χειρών, ω των (μαίνομαι) ομματίων,
ω κατατεχνοτάτου κινήματος, ω περιάλλων
γλωττισμών , ω των ( θύ' εμέ) φωναρίων,
ει δ' Οπική και Φλώρα και ουκ άδουσα τα Σαπφούς,
και Περσεύς Ινδής ηράσατ' Ανδρομέδης

Παλατινή Ανθολογία, 131.

***

στην Ξανθίππη

Αμάν, τι πόδι είναι αυτό, τι γάμπα, τι μπούτια ( δίκαια πεθαίνω!),
τι γλουτοί, τι δέλτα, τι λαγόνες
τι ώμοι, τι βυζιά, τι ραφινάτος λαιμός,
τι χέρια, τι μάτια ( με πιάνει τρέλα!),
τι φινετσάτη κίνηση, τι έξοχα που φιλάει
η γλώσσα της, τι φωνούλα ( σφάξτε με!).
Κι ας είναι από την Ιταλία, κι ας τη λένε Φλώρα
κι ας μην ξέρει να τραγουδάει τραγούδια της Σαπφώς΄
και ο Περσέας κάποτε αγάπησε την Ανδρομέδα απ' την Ινδία.