ΠΑΛΑΜΑΣ : Σατιρικά γυμνάσματα

13

(Η ζωή μου περνά σκυμμένη σκλάβα,
μεσ' στου βιβλίου το μαλακό χαρέμι).
Ψυχή μου , πέτα ασκλάβωτη και τράβα,

σε καρτερούν οι θάλασσες κ' οι ανέμοι.
( Η ζωή μου κουλουριαστό σκουλήκι,
κ' ενός ίσκιου το γγίξιμο το τρέμει).

Με ολανοιγμένην αγκαλιά μια Νίκη
σε προσμένει στου δρόμου σου την άκρη.
Ψυχή, ας ουρλιάζουν καταπόδι οι λύκοι.

( Η ζωή μου περνά κ' είναι το δάκρυ
μιας αρρώστιας, ο βόγγος μιας ασκήμιας).
Θα τραβήξης προς των Καιρών τα μάκρη,

Ψυχή, κάτου απ' τη σκέπη της Πολύμνιας.

Πρώτη σειρά, 13.

Σημείωση: Ο Παλαμάς έζησε όλη του τη ζωή χωρίς να απομακρυνθεί από τα στενά
γεωγραφικά όρια της Αττικής. Όλα τα "ταξίδια" του έγιναν μέσα από τα άπειρα βιβλία και περιοδικά που διάβαζε νυχθημερόν στο στενόχωρο γραφείο του.
Η λαχτάρα του για μιαν απόδραση από τον πνιγηρό περίγυρό του είναι διάχυτη σ' όλο το έργο του.