ΟΛΑ ΕΝΑ ΨΕΜΑ- ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ (3)

Heinrich Campendonk, Ζευγάρι νέων,1912.

9 Μαϊου

Φεστιβάλ Τζαζ στο Κάφενμπεργκ. Δε μου άρεσε, αλλά ο Χανς το ευχαριστήθηκε. Με τους φίλους του κάνουμε καλή παρέα. Οι άντρες ξετρελαμένοι με την "Ελληνίδα θεά" του . Στις 29 πηγαίνει για τέσσερις μέρες στο Λονδίνο. Πρόταση να πάμε μαζί . Απερρίφθη ως κουζουλή. Δεν πρέπει να βιαστώ . Ακόμα μαδάω τη μαργαρίτα και χρειάζομαι χρόνο για τη σωστή απόφαση. Ο Π. μία από τα ίδια: ιεραπόστολος της εκπαίδευσης , που στο σπίτι μετατρέπεται σε αφόρητο ιθαγενή. Κατεβαίνει στην Ελλάδα για τις διακοπές του Αγίου Πνεύματος. Δε θα τον ακολουθήσω. Ας απολαύσει μόνος του την ελληνική μιζέρια.

ΟΛΑ ΕΝΑ ΨΕΜΑ

3

Η Αναστασία εμφανίστηκε πρωί πρωί στο νοσοκομείο φέρνοντας και τη βαλίτσα μου από το ξενοδοχείο. Τα νέα από την ADAC δεν ήταν καλά . Κάλυπτε, βεβαίως, τα έξοδα νοσηλείας του νοσοκομείου, αδυνατούσε όμως λόγω τεχνικού κωλύματος να στείλει το ελικόπτερό της για τη μεταφορά μου στη Γερμανία . Ήμουν λοιπόν υποχρεωμένος να μετακινηθώ είτε με το αεροπλάνο από τη Νίκαια είτε με το σιδηρόδρομο
- Δεν έχω άλλη επιλογή από το να φύγω αεροπορικώς .
- Σου προτείνω κάτι άλλο: να έρθεις μαζί μου οδικώς , αφού έτσι κι αλλιώς επιστρέφω αύριο στη Γερμανία.
- Στην κατάσταση που είμαι, αυτό είναι τεχνικώς αδύνατο!
-Γιατί; Το αμάξι μου είναι πολύ άνετο. Θα βολευτείς θαυμάσια στο πίσω μέρος και θα φτάσουμε στον προορισμό μας χωρίς να το καταλάβεις. Όσο για τις ικανότητές μου ως νοσοκόμας, ούτε η αδελφή Ναϊντιγκέιλ δε με πιάνει!
- Μα δεν είναι δυνατό να διανύσεις τόσα χιλιόμετρα ταξιδεύοντας συνεχώς!.
- Ποιος σου είπε ότι θα κάνουμε χίλια τόσα χιλιόμετρα μονορούφι; Θα μοιράσουμε την απόσταση σε τόσες στάσεις, όσες μας βολεύουν και θα μετατρέψουμε την επιστροφή σου σε μια ευχάριστη εκδρομή. Σκέφτομαι να κάνουμε δυο διανυκτερεύσεις, μία στην Αβινιόν και μία στη Λιόν…
Έμεινα σιωπηλός για μερικά δευτερόλεπτα σκεπτόμενος τα υπέρ και τα κατά ενός τέτοιου εγχειρήματος. Οπωσδήποτε η ταλαιπωρία μου θα ήταν μεγάλη, σε σχέση με τον ελάχιστο χρόνο της αεροπορικής επιστροφής. Όμως με γοήτευε η ιδέα να ταξιδέψω μαζί της, να αφεθώ στις φροντίδες της, να έχω έναν άνθρωπο που θα νοιάζεται για μένα. Οι απανωτές ατυχίες που με είχαν βρει το τελευταίο διάστημα με έκαναν να διψάω για λίγη τρυφερότητα .
«Εντάξει! , είπα , δέχομαι την πρότασή σου, αν και μου φαίνεται παρακινδυνευμένη».
Το πρόσωπό της έλαμψε από χαρά.
- Λαμπρά, mon sheri! Κοιμήσου τώρα . Εγώ επιστρέφω στην πόλη, για να τακτοποιήσω κάποιες εκκρεμότητες. Αν όλα πάνε καλά, το μεσημέρι αναχωρούμε… Όσο για τα έξοδα του ταξιδιού, αυτά είναι δικά μου, ένα δωράκι για τη χαρά που μου έδωσε η απόφασή σου.
- Άσε τις χαζομάρες! Μη με φέρνεις σε δύσκολη θέση. Κανονικά εγώ πρέπει να πληρώσω τα πάντα για την ανυπολόγιστη βοήθεια που μου προσφέρεις.
- Γιατί είσαι συνέχεια τόσο straight απέναντί μου; Δε θέλω να βάλω σε δοκιμασία την περίφημη αξιοπρέπειά σου , αλλά σε διαβεβαιώ ότι κάθε προσφορά προς ένα αγαπημένο πρόσωπο είναι για μένα ειλικρινής ευχαρίστηση. Τα αισθήματά μου δεν έχουν ακόμη εισέλθει στη μεταμοντέρνα εποχή .
-Εκτιμώ ιδιαιτέρως τη στάση σου, πρέπει όμως να καταλάβεις ότι έχω κι εγώ αισθήματα.
- Εύχομαι να είναι όμοια με τα δικά μου! , είπε και μου έστειλε ένα φιλί με το χέρι της , πριν βγει από την πόρτα.
Σηκώθηκα από το κρεβάτι και έκανα την τουαλέτα μου χωρίς τη βοήθεια νοσοκόμου . Καταβρόχθισα εν ριπή οφθαλμού τα δύο κρουασάν με μαρμελάδα που έφερε για πρωινό μια νοστιμούλα τραπεζοκόμος, αλλά στάθηκε αδύνατο να πιω το μαυροζούμι που τα συνόδευε.
Κατά τις έντεκα πέρασαν οι γιατροί και με εξέτασαν. Δε δυσκολεύομαι να πάρω το εξιτήριο που ζητούσα , αφού μου έδωσαν να υπογράψω πλήθος εγγράφων, που δεν είχα τη διάθεση να διαβάσω. Ύστερα με άφησαν μόνο , για να τακτοποιήσω τα πράγματά μου.
Εξαντλημένος από την προσπάθεια ξάπλωσα στο κρεβάτι περιμένοντας την Αναστασία, η οποία εμφανίστηκε γύρω στη μία. Δεν ήταν μόνη. Τη συνόδευε ένας μεσήλικας κύριος, που φορούσε γυαλιά με χρυσό σκελετό.
Συστήθηκε ως επιθεωρητής Λιοτάρ και με παρακάλεσε να με απασχολήσει για λίγο , προκειμένου να μου υποβάλει μερικές ερωτήσεις ρουτίνας σχετικές με τον τραυματισμό μου.
Διευκρίνισα ευθύς εξ αρχής ότι ήμουν μεν στη διάθεσή του, αλλά δυστυχώς η μνήμη μου προς το παρόν δε με βοηθούσε καθόλου να θυμηθώ τα περιστατικά που οδήγησαν στον τραυματισμό μου και ως εκ τούτου κάθε αναφορά στα γεγονότα καθαυτά ήταν παντελώς άσκοπη.
Με κοίταξε συνοφρυωμένος.
- Εν τοιαύτη περιπτώσει , δεν έχει νόημα να μιλήσουμε για περιγραφή και αναγνώριση υπόπτων.
- Λυπάμαι, κύριε επιθεωρητά, αλλά δεν είμαι σε θέση να σας βοηθήσω. Ίσως με τον καιρό...
Σηκώθηκε από την καρέκλα .
- Μια ερώτηση μόνο. Ποιος ο λόγος της επίσκεψής σας στην Αντίμπ; Ειδικότερα, τι γυρεύατε έξω από το κέντρο L’ amour στις 23 προς 24 Δεκεμβρίου;
- Πώς να σας το εξηγήσω; Ας πούμε ότι η επίσκεψη στην πόλη σας ήταν μια συναισθηματική παρόρμηση που έχει να κάνει με τη γυναίκα μου. Λάτρευε αυτήν την πόλη, λόγω της αγάπης της για ένα μεγάλο έλληνα συγγραφέα, που έμεινε πολλά χρόνια στην Αντίμπ. Όσο για το L’ Amour, η παρουσία μου εκεί δε σήμαινε τίποτα άλλο παρά την επιθυμία μου για ένα ποτό.
Το ύφος του Λιοτάρ ζωντάνεψε .
- Έχετε ξανάρθει στην Αντίμπ;
- Ναι, πριν από λίγους μήνες, αλλά έμεινα ελάχιστα και δεν πρόλαβα να τη γνωρίσω, διότι η γυναίκα μου έπεσε θύμα δολοφονικής απόπειρας στο κέντρο της πόλης σας. Σας πληροφορώ ότι η γυναίκα μου πέθανε πριν από λίγες μέρες εξαιτίας αυτής της επίθεσης.
- Λυπάμαι που το ακούω. Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια! Μου φαίνεται όμως περίεργο που η γυναίκα σας πέθανε πριν από λίγες μέρες κι εσείς έρχεστε στην Αντίμπ , το χώρο δηλαδή όπου σας συνέβη ένα τόσο τραγικό γεγονός.
- Σας εξήγησα! Το ταξίδι αυτό ήταν ένα είδος προσκυνήματος στη μνήμη ενός ανθρώπου, που δεν πρόλαβε να χαρεί την πόλη που τόσο λαχταρούσε να γνωρίσει από κοντά!
Ο Λιοτάρ κάθισε ξανά στην καρέκλα.
-Ας είμαστε ειλικρινείς , κύριε Παραλίκα. Δε σας κρύβω ότι έχω πολλές αμφιβολίες σχετικά με τα συναισθηματικά, όπως λέτε, κίνητρα που σας ώθησαν να ξανάρθετε στην πόλη μας. Η πολύχρονη εμπειρία μου στην υπηρεσία με οδηγεί στη σκέψη ότι ένας άνθρωπος που έχει οδυνηρά βιώματα από ένα μέρος συνήθως το αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι. Ως εκ τούτου…
Τον διέκοψα δίνοντας ειρωνικό τόνο στη φωνή μου:
- Ως εκ τούτου…ως εκ τούτου... δε με ενδιαφέρουν οι αμφιβολίες σας! Δικαίωμά σας , βέβαια, να πιστεύετε ό,τι θέλετε, αλλά παρακαλώ να σταματήσει η συζήτηση στο σημείο αυτό. Δεν έχουμε να πούμε τίποτε άλλο.
Συνέχισε χωρίς να δώσει σημασία στο προσβλητικό ξέσπασμά μου.
- Όσο για την αμνησία σας σχετικά με τις συνθήκες του τραυματισμού σας,… και σ΄ αυτό το σημείο νομίζω ότι δε μας τα λέτε καλά, κύριε Παραλίκα. Προσπαθείτε να θολώσετε τα νερά κι ο πραγματικός λόγος που θέλετε να φύγετε άρον άρον απ’ εδώ είναι το ότι δεν επιθυμείτε να αποκαλυφθούν τα περιστατικά που οδήγησαν στον τραυματισμό σας.
- Κύριε επιθεωρητά, οι υπαινιγμοί σας είναι απαράδεκτοι και με προσβάλλουν κατάφωρα . Αντί να απευθύνω εγώ κατηγορίες εναντίον της γαλλικής αστυνομίας για την εγκληματική έλλειψη αστυνόμευσης της πόλης σας , βρίσκομαι στο εδώλιο του κατηγορουμένου για απόκρυψη στοιχείων και έλλειψη διάθεσης για συνεργασία!
- Υπερβάλλετε, κύριε Παραλίκα! Κανείς δε σας κατηγόρησε για τίποτε,. Μη βάζετε στο στόμα μου πράγματα που δεν ξεστόμισα. Απλώς διατύπωσα τις αμφιβολίες μου σχετικά με αυτά που είπατε.
Έσκυψε προς το μέρος μου χαμογελώντας πονηρά .
- Τι γυρεύατε ξημερώματα σε ένα μέρος που είναι χώρος συγκέντρωσης ομοφυλοφίλων και ναρκομανών;
Ανακάθισα οργισμένος , πράγμα που μου κόστισε μερικές γερές σουβλιές στα πλευρά . Όταν κατάφερα να έρθω στα συγκαλά μου, ξέσπασα
σε ένα ακατάληπτο ελληνογαλλικό ιδίωμα διανθισμένο με άφθονες γερμανικές φράσεις. Υπέμεινε στωικά τις διαμαρτυρίες μου, χωρίς όμως να πάψει ούτε στιγμή να με κοιτάζει στα μάτια. Όταν , σε κάποια στιγμή, ξεθύμανα, σηκώθηκε από την καρέκλα του και κατευθύνθηκε προς την πόρτα. Στράφηκε προς την Αναστασία, που κρατώντας στα χέρια της ένα μπουκάλι με πορτοκαλάδα έμοιαζε να είναι απολιθωμένη, έκανε μια γελοία υπόκλιση χτυπώντας το τακούνι του δεξιού του ποδιού στο αριστερό, κατά το παραδοσιακό στρατιωτικό στιλ, και εξαφανίστηκε χωρίς να βγάλει λέξη. Μείναμε να κοιτάζουμε μουδιασμένοι ο ένας τον άλλο, μη τολμώντας να σχολιάσουμε το επεισόδιο.
Ύστερα από λίγα λεπτά εγκαταλείψαμε το νοσοκομείο. Υποβασταζόμενος από την Αναστασία επιβιβάστηκα στο ασημί Audi της, που άστραφτε προφανώς φρεσκοπλυμένο στο προαύλιο. Ξάπλωσα αναπαυτικά στο πίσω κάθισμα , ακουμπώντας το κεφάλι μου σε μια τεράστια μαξιλάρα , και σκεπάστηκα με μία χνουδάτη κουβέρτα .
Ο καλός μου άγγελος κάθισε στο τιμόνι, έβαλε τη ζώνη ασφαλείας και γύρισε το κλειδί της μίζας . Πριν το αυτοκίνητο ξεκινήσει είδα το βλέμμα της να με παρατηρεί μέσα από τον καθρέφτη και βιάστηκα να κλείσω τα μάτια.