Ποίην τις βιότοιο τάμοι τρίβον; /Ποιο μονοπάτι να πάρει στη ζωή του κανείς;

ΠΟΣΕΙΔΙΠΠΟΣ Ο ΠΕΛΛΑΙΟΣ

Ποίην τις βιότοιο τάμοι τρίβον;

Ποίην τις βιότοιο τάμοι τρίβον; εἰν ἀγορῇ μὲν

   νείκεα καὶ χαλεπαὶ πρήξιες, ἐν δὲ δόμοις

φροντίδες· ἐν δ' ἀγροῖς καμάτων ἅλις, ἐν δὲ θαλάσσῃ

   τάρβος· ἐπὶ ξείνης δ', ἢν μὲν ἔχῃς τι, δέος·

ἢν δ' ἀπορῇς, ἀνιηρόν. ἔχεις γάμον; οὐκ ἀμέριμνος

   ἔσσεαι. οὐ γαμέεις; ζῇς ἔτ' ἐρημότερος.

τέκνα πόνοι, πήρωσις ἄπαις βίος. αἱ νεότητες

   ἄφρονες, αἱ πολιαὶ δ' ἔμπαλιν ἀδρανέες.

ἦν ἄρα τοῖν δοιοῖν ἑνὸς αἵρεσις, ἢ τὸ γενέσθαι

   μηδέποτ' ἢ τὸ θανεῖν αὐτίκα τικτόμενον.

Πηγή: Anthologia Graeca IX, 359

METAΦΡΑΣΗ 

 (Gerontakos)

Ποιο μονοπάτι να πάρει  στη ζωή του κανείς;
   Στην αγορά τσακωμοί  και δύσκολες υποθέσεις·
στο σπίτι  οι έγνοιες της φροντίδας του·
   στα χωράφια κούραση με το τσουβάλι,  στη θάλασσα ο  φόβος·
στην ξενιτιά, αν έχεις κάτι, ζεις με τον φόβο μήπως στο πάρουν·
   αν δεν έχεις, η δυστυχία είναι αβάσταχτη.
Παντρεύεσαι; Δε θα είσαι χωρίς έγνοιες.
   Είσαι εργένης; Η μοναξιά  σου  πιο μεγάλη.
Κάνεις παιδιά; Μοχθείς.
   Χωρίς παιδιά; Κούφια, ανάπηρη η ζωή.
Τα νιάτα είναι απερίσκεπτα,
   τα γηρατειά αδύναμα και ανώφελα.
Τελικά, μόνο δύο οι επιλογές που μένουν:
   ή να μη γεννηθείς ποτέ ή να πεθάνεις πάνω στη γέννα .

Ποσείδιππος ο Πελλαίος (περ.300 π.Χ-240 πΧ)

(επιγραμματοποιός)