Ένα αλλόκοτο σημειωματάριο, μισοκατεστραμμένο από το θαλασσινό νερό, ξεβράζεται σ’ έναν όρμο. Στις δυσανάγνωστες σελίδες του ξετυλίγεται η σκοτεινή ιστορία του ερωτικού πάθους ενός άντρα για μια όμορφη και μυστηριώδη βιολονίστρια, τη Ρεβέκκα. Την πολιορκεί και προς στιγμήν ελπίζει ότι θα ανταποδώσει τον έρωτά του, στην πορεία όμως ανακαλύπτει τις ασυνήθιστες κλίσεις της, αντιμετωπίζοντας μια σκηνή που θα τον στοιχειώσει για πάντα.
Στην Κούκλα, ένα από τα πρώιμα διηγήματά της που παρέμενε εξαφανισμένο για χρόνια και το οποίο μεταφράζεται και κυκλοφορεί για πρώτη φορά στα ελληνικά, η Δάφνη ντυ Μωριέ, συνδεδεμένη ήδη με τη γοτθική παράδοση, δημιουργεί με ανησυχητική οξυδέρκεια μια πρώτη εκδοχή της femme fatale ηρωίδας που τελειοποιεί στη μεγάλη επιτυχία της, το μυθιστόρημα Ρεβέκκα – διεισδύοντας με τρόπο υποβλητικό, ευφάνταστο κι εν πολλοίς μακάβριο, στο βασανιστικά ανεπίλυτο για τους άντρες γυναικείο αίνιγμα, και στο απαραβίαστο μυστήριο της αυτονομίας και της ανεξαρτησίας τους.
«Κανένας άλλος δημοφιλής συγγραφέας δεν αψήφησε τόσο θριαμβευτικά την κατηγοριοποίηση. Η Δάφνη ντυ Μωριέ ικανοποιούσε όλα τα αμφιλεγόμενα κριτήρια της δημοφιλούς μυθοπλασίας, κι ωστόσο πληρούσε επίσης τις αυστηρές προδιαγραφές της αληθινής λογοτεχνίας, κάτι που ελάχιστοι μυθιστοριογράφοι είναι σε θέση να κάνουν».
Margaret Foster
Κώστας Κατσουλάρης, «Η κούκλα»: η πολύτροπη και άγνωστη Δάφνη ντι Μωριέ Δάφνη Ντι Μωριέ(1907-1989)
«Η κούκλα», είναι ένα ολιγοσέλιδο διήγημα, από τα πρώτα που δημοσίευσε. Μαρτυρά τις επιρροές της, όχι τόσο από τη μεγάλη της αγάπη, τη νεοζηλανδή Κάθριν Μάνσφιλντ, όσο από τον Αμερικανό προπάτορά της Έντκαρ Άλαν Πόε, ενώ στο βάθος διαφαίνεται ο Γκυ ντε Μωπασάν. Το διήγημα είναι ιδανική εισαγωγή στο έργο της Δάφνης ντι Μωριέ, όχι μονάχα επειδή το έγραψε στα είκοσί της, αλλά κι επειδή διαθέτει, συμπυκνωμένες, πολλές από τις αρετές της: Επίγνωση του τι συνιστά μια ωραία ιστορία, βάθος και πολυσημία των εικόνων, αίσθηση του τραγικού και του αλλόκοτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου