Σκηνοθεσία: Valeska Grisebach Σενάριο: Valeska Grisebach
Διεύθυνση φωτογραφίας: Bernhard Keller
Μοντάζ: Bettina Böhler
Ήχος: Fabian Schmidt
Ηθοποιοί: Meinhard Neumann, Reinhardt Wetrek, Syuleyman Alilov Letifov, Veneta Frangova
Παραγωγή: Komplizen Film Production
Παραγωγοί: Jonas Dornbach, Janine Jackowski, Maren Ade Valeska Grisebach, Michel Merkt
Συμπαραγωγή: Chouchkov Brothers, Coop99
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Beatrice Schultz
Κοστούμια: Veronika Albert
Φορμάτ: DCP
Χρώμα: Έγχρωμο
Χώρα Παραγωγής: Γερμανία, Βουλγαρία, Ηνωμένο Βασίλειο
Έτος Παραγωγής: 2017
Διάρκεια: 119΄
Η ευρωπαϊκή ανατολή είναι η νέα Άγρια Δύση στο «Western»
Ένα άγριο φυσικό τοπίο, η συνεχής απειλή μιας αναμέτρησης, δυο ομάδες «σκληρών» ανδρών, οι ντόπιοι και οι ξένοι, ένα μικρό χωριό στην ζέστη του καλοκαιριού, ακόμη κι άλογα, το φιλμ της Βαλέσκα Γκρίζεμπαχ μοιάζει να έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που απαιτούνται για να δώσουν λόγο ύπαρξης στον τίτλο του φιλμ.
Όμως αυτό το γουέστερν, διαδραματίζεται κοντά στα σύνορα της Βουλγαρίας με την Ελλάδα, εκεί όπου μια ομάδα Γερμανών εργατών έρχεται να χτίσει ένα υδροηλεκτρικό εργοστάσιο και να κάνει «έργα υποδομής» όπως λέει ο εργοδηγός στους ντόπιους. Η έλλειψη επικοινωνίας ανάμεσα στους δυτικούς και τους βαλκάνιους, τους «Γερμανούς που επιστρέφουν», εβδομήντα χρόνια μετά την τελευταία φορά που βρέθηκαν στην περιοχή, υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες, δημιουργούν αυτομάτως δυσπιστία.
Όμως ανάλογη δυσπιστία υπάρχει ανάμεσα στην ομάδα των Γερμανών, με την «εξουσία» του μάτσο εργοδηγού Βίνσεντ να απειλείται από την σιωπηλή δύναμη του πενηντάρη Μέινχαρντ, νεοφερμένου στο γκρουπ και υπερβολικά πρόθυμου να χτίσει σχέσεις με τους ντόπιους, αφού είναι μόνος, πρώην στρατιώτης δίχως ρίζες πουθενά αλλού.
Με φόντο ένα καλοκαίρι που μοιάζει να κάνει τα πάντα πιο ράθυμα αλλά και να ανεβάζει επικίνδυνα την θερμοκρασία, όχι μόνο στην φύση μα και στα πνεύματα, η Γκρίζεμπαχ στήνει το σκηνικό για κάτι που θα μπορούσε να μεταμορφωθεί ανά πάσα στιγμή σε σύγκρουση, μα που ευτυχώς ακολουθεί μια πολύ πιο πολύπλοκη κι ενδιαφέρουσα διαδρομή.
Η σύγκρουση έτσι κι αλλιώς υπάρχει εκ προοιμίου. Είναι αυτή της εύπορης Ευρώπης και των φτωχών συνοριακών χωρών της, αυτή της εγγενούς ανδρικής αντιπαλότητας στις σχέσεις εξουσίας, αυτή της παράδοσης και της προόδου. Όμως στο φιλμ υπάρχει χώρος και για άλλου είδους παρατηρήσεις, για την (εθνική αλλά όχι μόνο) ταυτότητα, για τις διαδρομές της επικοινωνίας, για την ικανότητα να χτίζεις δεσμούς ακόμη και πέρα από τα εμπόδια όπως η γλώσσα ή η τάξη. Και υπάρχει ακόμη και χώρος για στιγμές καθαρής, απόλυτα λιτής αλλά κι όμορφης συγκίνησης, σε μερικές σκηνές που δεν χρειάζονται την γλώσσα για να μιλήσουν κατ’ ευθείαν στην καρδιά.
Με ένα καστ μη επαγγελματιών ηθοποιών και το μαγνητικό πρόσωπο του Μέινχαρτ Νόιμαν να τον μεταμορφώνει στον ιδανικό πρωταγωνιστή αυτής της ιστορίας, η Γκρίζεμπαχ στήνει δίχως βιασύνη ένα κινηματογραφικό μωσαϊκό που καταγράφει πειστικά την διαδρομή των σχέσεων, την πάροδο του χρόνου, την ζύμωση των διαφορετικών χαρακτήρων, απλά και μόνο από την συνύπαρξή τους. Και σχεδόν άκοπα, κατορθώνει να πλάσει ένα φιλμ που με καθόλου προφανή ή εύκολο τρόπο μιλά για μερικά απόλυτα σύγχρονα και από την άλλη πλευρά ολοκληρωτικά άχρονα ζητήματα.
____________________
Η Βαλέσκα Γκρίζεμπαχ σπούδασε φιλοσοφία και γερμανικές σπουδές στο Βερολίνο, στο Μόναχο και στη ΒΙέννη. Το 1993 ξεκίνησε να σπουδάζει σκηνοθεσία στη Βιεννέζικη Ακαδημία Κιμηματογράφου με τους Πίτερ Πάτζακ, Βόλφγκανγκ Βολφ και Μίχαελ Χάνεκε. Η δεύτερη ταινία της με τίτλο Longing έκανε πρεμιέρα το 2006 στο Διαγωνιστικό της Μπερλινάλε. Η ταινία έλαβε πολλά βραβεία, μεταξύ άλλων και το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Μπουένος Άιρες και το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ της Βαρσοβίας.Φιλμογραφία
2001 Mein Stern | Be My Star
2006 Sehnsucht | Longing
2017 Western
Kριτικό σχόλιο από την ιστοσελίδα του filmfestival.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου