Το κείμενο που ακολουθεί είναι του Δημήτρη Μπελιού ορμώμενος από το ποίημα του Κ.Καβάφη:
Σαν έξαφνα ώρα μεσάνυχτα ακουσθεί
ήχος μπουρούδων πλοίων στις Καμάρες, γεμάτα πλήθος ανθρώπων,
εποίκων και τουριστών, αυτοκινήτων, φορτηγών,πούλμαν,τζιπ vip
και αρχίσει η άλωση της νήσου πλημμυρίζοντας τον ντόκο,
τους δρόμους, τα στενά και τα σοκάκια, την τύχη σου που ενδίδει πια,
τα όνειρα της ζωής σου για μια άλλη Σίφνο που βγήκαν όμως πλάνες,
μην ανωφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό σα θαρραλέος, αποχαιρέτα την την Σίφνο σου
που φεύγει. Προ πάντων να μην γελαστείς, μην πεις πως ήταν ένα όνειρο
και όλα θα αλλάξουν κάποια στιγμή.
Μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό σα θαρραλέος σαν που ταιριάζει σε σε που αξιώθηκες
να ζήσεις σε ένα τέτοιο νησί, πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο και άκουσε με συγκίνηση
τον αχό του όχλου που οδεύει προς κατάληψη σε ότι έχει απομείνει ανόθευτο
και παρθένο’
Απόλαυσε την βουή του πλήθους.
Φαντάσου μια τελευταία δοξαριά του Μουγάδη και του Λευτέρη ως τελική ανάμνηση
και γεμάτος πια αποδέξου την πραγματικότητα και αποχαιρέτα την την Σίφνο σου
που χάνεις.
Πηγή: https://kaipoutheos.gr/2023/04/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%BD-%CE%BF-%CE%B8%CE%B5%CF%8C%CF%82-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BF%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84.html
Απολείπειν ο θεός Δημήτριον…
Του Δημήτρη Μπελιού
Πηγή: KAIPOUTHEOS.GR
Το κείμενο που ακολουθεί είναι του Σίφνιου Δημήτρη Μπελιού προσαρμοσμένο στο ποίημα του Κ.Καβάφη «Απολείπειν ο θεός Αντώνιον». Η εκδοχή του καβαφικού ποιήματος εκφράζει με δραματικό τρόπο την αλλοίωση που επέφεραν η άναρχη ανάπτυξη και ο υπερτουρισμός στο πανέμορφο νησί της Σίφνου
__________________
Σαν έξαφνα ώρα μεσάνυχτα ακουσθεί
ήχος μπουρούδων πλοίων στις Καμάρες, γεμάτα πλήθος ανθρώπων,
εποίκων και τουριστών, αυτοκινήτων, φορτηγών,πούλμαν,τζιπ vip
και αρχίσει η άλωση της νήσου πλημμυρίζοντας τον ντόκο,
τους δρόμους, τα στενά και τα σοκάκια, την τύχη σου που ενδίδει πια,
τα όνειρα της ζωής σου για μια άλλη Σίφνο που βγήκαν όμως πλάνες,
μην ανωφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό σα θαρραλέος, αποχαιρέτα την την Σίφνο σου
που φεύγει. Προ πάντων να μην γελαστείς, μην πεις πως ήταν ένα όνειρο
και όλα θα αλλάξουν κάποια στιγμή.
Μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό σα θαρραλέος σαν που ταιριάζει σε σε που αξιώθηκες
να ζήσεις σε ένα τέτοιο νησί, πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο και άκουσε με συγκίνηση
τον αχό του όχλου που οδεύει προς κατάληψη σε ό,τι έχει απομείνει ανόθευτο
και παρθένο,
Απόλαυσε την βουή του πλήθους.
Φαντάσου μια τελευταία δοξαριά του Μουγάδη και του Λευτέρη ως τελική ανάμνηση
και γεμάτος πια αποδέξου την πραγματικότητα και αποχαιρέτα την την Σίφνο σου
που χάνεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου