Κυριακή, Ιουλίου 21, 2024

Αποκαλυπτικό Οδοιπορικό στη «νέα» Ρωσία

 

https://kosmodromio.gr/wp-content/uploads/2024/07/taxidi1-.jpgΜόσχα, Μαριούπολη, Μελιτόπολη, Μπερντιάνσκ, Τοκμάκ, Ενεργκοντάρ-ΑΗΣ Ζαπορόζιε.
Κτίριο στη Μόσχα στολισμένο με το «Ζ» της νίκης των ρωσικών όπλων στην Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση- ΕΣΕ

Οδοιπορικό στη «νέα» Ρωσία-Η μαρτυρία ενός αυτόπτη (Μέρος 1ο)

 
Μόσχα, Μαριούπολη, Μελιτόπολη, Μπερντιάνσκ, Τοκμάκ, Ενεργκοντάρ-ΑΗΣ Ζαπορόζιε.

Βασίλης Μακρίδης

Ένα ταξίδι που ήταν προσωπικός μου στόχος εδώ και μήνες (αν όχι χρόνια), έγινε πραγματικότητα πρόσφατα, μέσα στον Ιούνιο που μόλις πέρασε. Η Ρωσία είναι ούτως ή άλλως ένας αγαπημένος προορισμός, αφού με αυτήν έχει συνδεθεί στο παρελθόν η φοιτητική μου, αλλά και η προσωπική μου ζωή. Ωστόσο αυτό που ζητούσα εδώ και καιρό ήταν ένα ταξίδι-δημοσιογραφική αποστολή στα μέρη που εδώ και περισσότερα από 10 χρόνια μαστίζονται από τη δίνη ενός ακήρυχτου πολέμου (από αρχές της ουκρανικής χούντας, που προέκυψε μετά το διαβόητο πραξικόπημα του «Μαϊντάν» της 22ης Φεβρουαρίου 2014. Στα δυτικά (και φυσικά και στα «καθ’ ημάς») συστημικά Μέσα γράφονται όλα αυτά τα χρόνια απίστευτα ψεύδη, ειδικά σε βάρος της Ρωσίας και της πολιτικής και στρατιωτικής της ηγεσίας.

Ως δημοσιογράφος με κρίση, αλλά και θέση επί των γεγονότων, χρειαζόμουν ένα ταξίδι εν είδει προσωπικής μαρτυρίας, με καταγραφή οπτικοακουστικού υλικού ικανού να λειτουργήσει ως πειστήριο για το ότι όλα, σχεδόν, όσα γράφονται στα δυτικά Μέσα περί δήθεν «Ρώσων εισβολέων», «ηρωικής αντίστασης του ουκρανικού λαού» στους «Ρώσους εισβολείς», «δικτατορικής Ρωσίας (και βεβαίως του ίδιου του Προέδρου Πούτιν) και αντίστοιχα «δημοκρατικής Ουκρανίας» είναι επιεικώς «φούμαρα». Μαζί με αυτά και ένα σωρό παράγωγα μυθεύματα, όπως αυτό που εκστόμισε πρόσφατα ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας μας Νίκος Δένδιας, ότι δήθεν «έχει εξαφανιστεί η ελληνική ομογένεια της Μαριούπολης» (ει μη και ολόκληρου του Νότου της Ρωσίας). Και μπορεί η απάντηση που έλαβε από τη Μαρία Ζαχάροβα (εκπρόσωπο Τύπου του ρωσικού Υπ.Εξ.) να ήταν αποστομωτική, πολύ πιο αποστομωτική όμως είναι η πραγματική κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι Έλληνες της Ρωσίας και ειδικά όσοι κατοικούν στις «νέες περιοχές» του ρωσικού κράτους.

Το κτίριο του ρωσικού υπουργείου Άμυνας, στην ακτή Φρούνζε στη Μόσχα

Δηλώνω εξαρχής κάτι που γνωρίζουν καλά όσοι/-ες παρακολουθούν τα γραπτά μου εδώ και χρόνια: θεωρώ ότι η ρωσική Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση (ΕΣΕ) της Ρωσικής Ομοσπονδίας στα εδάφη της πάλαι ποτέ νοτιοανατολικής Ουκρανίας είναι απολύτως δικαιολογημένη, αφού ήρθε για να υπερασπιστεί το δικαίωμα του γηγενούς ρωσικού και ρωσόφωνου πληθυσμού για αυτοδιάθεση, για ελεύθερη χρήση της μητρικής του γλώσσας, της διατήρησης των πολιτιστικών του παραδόσεων και το σεβασμό τη δημοκρατία και την ελεύθερη βούληση των ντόπιων κατοίκων. Και όλα αυτά απέναντι σε ένα καθεστώς δικτατορικό, καταπιεστικό, στην ουσία ναζιστικό, το πρώτο (και ελπίζω το τελευταίο) μετά τη διάλυση του γερμανικού Γ’ Ράιχ τον Αύγουστο του 1945. Συνεπώς εκ προοιμίου θεωρώ ότι οι περιοχές που επισκέφθηκα είναι απελευθερωμένες (και όχι «κατεχόμενες»), ανήκουν de facto στη Ρωσική Ομοσπονδία, οι κάτοικοί τους (ανεξαρτήτως εθνικότητας) είναι Ρώσοι πολίτες, με όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από κάτι τέτοιο.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ο γράφων μαζί με την ομάδα δημοσιογράφων που επισκέφθηκε τις περιοχές αυτές είχε τη δυνατότητα να συνομιλήσει με αρκετούς τοπικούς παράγοντες, εκλεγμένους τοπικούς «άρχοντες», αλλά και απλούς πολίτες που μας διηγήθηκαν τον πόνο τους (κυρίως από τα αλήτικα πλήγματα των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων-VSU), αλλά και τις προσδοκίες τους για το μέλλον, υπό τη νέα, ρωσική διοίκηση, ειδικά σε σύγκριση με αυτά που ήξεραν και είχαν γνωρίσει κατά τη διάρκεια της υπερτριακονταετούς διοίκησης της «ανεξάρτητης» Ουκρανίας.

Λίγα λόγια για το ταξίδι-δημοσιογραφική αποστολή

Πριν αρχίσω να διηγούμαι τις εμπειρίες μου από το ίδιο το ταξίδι, θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ στο οργανωτικό σκέλος, δηλαδή ποιοι ήταν οι διοργανωτές της δημοσιογραφικής αποστολής, ποιοι οι προσκεκλημένοι και ποιες οι στοχεύσεις μιας τέτοιας αποστολής από επικοινωνιακής πλευράς (κάτι που προσωπικά θεωρώ απολύτως θεμιτό, δεδομένου του συστηματικού επικοινωνιακού «πολέμου» που διεξάγεται ειδικά στον δυτικό κόσμο εναντίον της Ρωσίας εδώ και χρόνια).

«Φιλία αλά ρωσικά»: Διαφήμιση σε δρόμο της Μόσχας

Επίσημοι διοργανωτές του λεγόμενου Press Tour (4ου στη σειρά από το Νοέμβριο του 2023 μέχρι σήμερα) είναι το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Vashi Novosti («Οι Ειδήσεις σας») και το φιλανθρωπικό ίδρυμα που ίδρυσε ο διάσημος στη χώρα του και το εξωτερικό Ρώσος δημοσιογράφος, συγγραφέας, ιστορικός, ηθοποιός, πολιτικός και εθελοντής μαχητής στη ρωσική Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση (ΕΣΕ) Ζαχάρ Πριλέπιν. Θα ήταν παράλειψη, ωστόσο, να μην αναφερθώ στην ολόπλευρη στήριξη στο εγχείρημα αυτό που προσφέρει με τη θεσμική του ιδιότητα και με το κύρος του ως πολιτικός, ο εκ των αντιπροέδρων της ρωσικής Κρατικής Δούμας Αλεξάντρ Μπαμπακόφ, προερχόμενος από το κόμμα «Δίκαιη Ρωσία-Πατριώτες-Για την Αλήθεια», ένα αριστερό κόμμα της ρωσικής «θεσμικής» αντιπολίτευσης, 3ο σε κοινοβουλευτική δύναμη μετά την κυβερνώσα «Ενιαία Ρωσία» και το ΚΚ Ρωσικής Ομοσπονδίας. Η βοήθεια που προσφέρθηκε στους συμμετέχοντες στο Press Tour στον τομέα της κάλυψης των εξόδων μεταφοράς, διαμονής και διατροφής, καθώς (το κυριότερο ίσως) και στον τομέα της ασφάλειας της αποστολής καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού ήταν απεριόριστη και εκτιμήθηκε αναλόγως απ’ όλους τους συμμετέχοντες.[.......................................................................]



Οδοιπορικό στη «νέα» Ρωσία-Η μαρτυρία ενός αυτόπτη ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: