Ραντεβού στο Belle Epoque , (La Belle Epoque)
Kριτική: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος
Πηγή αρχικής δημοσίευσης :lifo.gr
Ένας άνδρας ταξιδεύει πίσω στο παρελθόν για να ζήσει τη στιγμή που του άλλαξε τη ζωή και να θυμηθεί πώς είναι να ζεις πραγματικά.
Πιο κοντά στο Truman Show του Πίτερ Γουίαρ και στο Game του Ντέιβιντ Φίντσερ απ' ό,τι προοιωνίζεται η θολή ερωτική μνήμη της μέσης ηλικίας, η δραματική κομεντί του Νικολά Μπεντός δίνει ραντεβού στη χρυσή εποχή της νοσταλγίας και λυτρώνεται από την παγίδα της γλυκόπικρης αναμνησιολογίας, εκτός από τη σβελτάδα της εναλλαγής του χιούμορ με τη συγκίνηση, με γοργό σενάριο και εφευρετική σκηνοθεσία.
Ο Νικολά Μπεντός, συν-σκηνοθέτης του Κύριος και Κυρία Αντελμάν, μαζί με την Ντοριά Τιλιέ, η οποία κρατά έναν βασικό ρόλο και εδώ, σκαρώνει ένα περίπλοκο γράμμα αγάπης και τρυφερότητας σε όλους τους γονείς, προφανώς εμπνεόμενος από τους δικούς του, με αφορμή μια πραγματική εταιρεία που διοργανώνει ενορχηστρωμένα θεματικά events στο Παρίσι, ταξιδεύοντας τους συμμετέχοντες στην ιστορική περίοδο της επιλογής τους ‒ κάτι σαν το Midnight in Paris, αλλά με ρεαλιστικούς όρους και πλήρη απουσία του αγγίγματος της γουντιαλενικής διαλεκτικής.
Στη συνθήκη της καλοστημένης εκδρομής στο παρελθόν, ο βασικός διοργανωτής (Γκιγιόμ Κανέ) πληρώνει τα έξοδα στον πάλαι ποτέ μέντορά του και πατέρα του καλού του φίλου (Μπεντός), επιτρέποντάς του έτσι να ξαναζήσει τις κρίσιμες ημέρες της πρώτης του γνωριμίας με τη σύζυγο και γυναίκα της ζωής του, η οποία μόλις τον έδιωξε από το σπίτι, επειδή βαρέθηκε την αδράνεια και τον κυνισμό του, μετά από χρόνια στείρας συμβίωσης.
Ο υπέροχος Ντανιέλ Οτέιγ προσγειώνεται στο αγαπημένο του 1974, ένα χρυσό εισιτήριο σε μια ροκ, χύμα προοπτική άπειρων ευκαιριών και ασταμάτητων λαθών, γνωρίζοντας ωστόσο πως το παιχνίδι είναι αληθοφανές στην αναπαράστασή του, αν και όχι εντελώς αληθινό, και η γυναίκα του (η Φανί Αρντάν στην πιο μεστή και νόστιμη ερμηνεία της καριέρας της), όταν πλέον βαριέται τις συνάξεις των βαρετών φίλων της που μιλάνε για καινούργιες τεχνολογίες και επί παντός επιστητού, αλλά και το σεξ με τον εραστή της, αποφασίζει να δοκιμάσει κι εκείνη τη γεύση της νιότης, με τα ίδια λόγια και τις κινήσεις που κάποτε τους έφεραν κοντά.
Το Ραντεβού στο Belle Epoque ανατρέπει συνεχώς τις προσδοκίες ενός φαρσικού ή μελιστάλαχτου ρομάντσου, χωρίς να υπονομεύει τη βασική ραχοκοκαλιά της θετικότητας στις προθέσεις, και ζογκλάρει με επιτυχία πολλά θέματα, από την αναγέννηση και την επανεκκίνηση σε όλους τους τομείς μέχρι το πινγκ-πονγκ της καρδιάς και του μυαλού στη σκακιέρα του έρωτα και την ουσία της ανθρώπινης σχέσης, απογυμνωμένη από τα κοινωνικά αξεσουάρ και τα βαρίδια της τριβής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου