1. Τι εννοεί ο ποιητής;
Δεν μετανιώνει που παραιτήθηκε. Δεν μετανιώνει που αντιστάθηκε στις πιέσεις να μην παραιτηθεί. Δεν μετανιώνει που, παρά τις επίμονες προσπάθειες πολλών, αρνήθηκε να παρέμβει στην εσωκομματική διαδικασία για την εκλογή του διαδόχου του. Δεν μετανιώνει που έμεινε άφωνος για οκτώ μήνες.
Και σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας παρεμβαίνει. Λίγες ώρες πριν από την έναρξη των εργασιών του 4ου συνεδρίου.
Θέλει, δεν θέλει, αυτός θα είναι το πρόσωπο που θα απασχολήσει το συνέδριο. Γι' αυτόν θα συζητούν όλοι και όλες. Με την παρέμβασή του θα ασχολούνται. Θεωρίες συνωμοσίας μπόλικες θα διατυπωθούν.
Πού το πάει ο Τσίπρας; Γιατί τώρα; Βοηθάει τον Κασσελάκη; Σπρώχνει τους αντιπάλους του; Οι απαντήσεις σε βάθος χρόνου.
Αν η πρότασή του γίνει δεκτή και πάει ο ΣΥΡΙΖΑ σε εκλογή προέδρου, ποιοι θα αναμετρηθούν; Οι αντίπαλοι του κ. Κασσελάκη θα καταφέρουν να συμφωνήσουν ποιος ή ποια θα είναι απέναντί του;
Οι πληροφορίες λένε ότι οι πάντες αιφνιδιάστηκαν. Ρώτησα στελέχη που τις τελευταίες μέρες επιτέθηκαν στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, αν προτίθενται να εκτεθούν.
Κρατάω δύο απαντήσεις. Η πρώτη: Περιμένω να δω πώς θα αντιδράσει ο Κασσελάκης και θα αποφασίσω. Η δεύτερη: Θα συμβουλευτώ το μαξιλάρι μου.
********************
2. Η παρέμβαση Τσίπρα: Καθαρός λόγος, καθαρές θέσεις σε 1161 λέξεις που έλειπαν
Λίγο πριν αρχίσει το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας κήρυξε τη λύση του. Απών από το συνέδριο, αλλά ηχηρά παρών, με μια παρέμβαση που διαβάζεται από το τέλος: «Σε ότι με αφορά η ιστορία, ο λαός και η προοδευτική παράταξη με τίμησαν και με το παραπάνω και η μόνη μου φιλοδοξία σήμερα είναι να αγωνίζομαι στο πεδίο των ιδεών, για να ξαναγίνει η προοδευτική παράταξη ελπίδα για το λαό και την κοινωνία».
Ένα το κρατούμενο: δεν παρεμβαίνει επιδιώκοντας την επιστροφή του στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με σκοπό να μιλήσει για ένα υπέρτερο μέγεθος, την προοδευτική παράταξη.
Η ερώτηση του «θα διεκδικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ τον ρόλο της αξιόπιστης εναλλακτικής πρότασης στη φθίνουσα ηγεμονία μιας αλαζονικής, αυταρχικής και διεφθαρμένης κυβέρνησης; Με επιμονή, ρεαλισμό, σοβαρότητα και αξιοπιστία;» περιέχει και την απάντηση: Από τα συμφραζόμενα προκύπτει ότι είναι αρνητική.
«Έχουμε γυρίσει την πλάτη στην κοινωνία» […] «Εσωτερική διαπάλη που αφορά περισσότερο προσωπικές σκοπιμότητες» […] «Φαινόμενα ιδιοτέλειας, ναρκισσισμού, παραβίασης των αρχών της συλλογικότητας και της συντροφικότητας».
Η κριτική του εκτείνεται σε όλο το φάσμα των τάσεων και των προσώπων στον «όλο ΣΥΡΙΖΑ»: Αυτόν που οδηγήθηκε στην ήττα του 20203 και αυτόν που -δεν- υπάρχει σήμερα.
Αποδοκιμάζει τους «ηττημένους των εσωκομματικών εκλογών που έφυγαν ήδη από το κόμμα, επειδή έχασαν την μάχη για την ηγεσία του, αδιαφορώντας αν με τον πολυκερματισμό αυτός που κερδίζει είναι ο πολιτικός μας αντίπαλος»
Αλλά αυτός που δέχεται κυρίως τα βέλη του, με εύσχημο τρόπο και κριτική στάση με τήρηση αποστάσεων, είναι ο Στέφανος Κασσελάκης: «Ο νικητής, φέρεται να ζητά λευκή επιταγή τριετίας, ανεξαρτήτως αποτελέσματος στις ευρωεκλογές. Προεξοφλώντας έτσι την εκλογική αποτυχία και αδιαφορώντας και αυτός για τις συνέπειές της».
Του χρεώνει πολιτικό έλλειμμα από την αρχή: «Εκλέχτηκε χωρίς να προλάβει να διατυπώσει αναλυτικά τις θέσεις και το σχέδιό του». Παίρνει ως δεδομένο ότι «έθεσε ο ίδιος καθαρά θέμα εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του» και τον στέλνει να διεκδικήσει την ηγεσία με νέους όρους - στη διαμόρφωση των οποίων έχει συμβάλει - και άσκησης της ηγεσίας από τον ίδιο ως τώρα. «Την ψήφο εμπιστοσύνης, οφείλει να τη ζητήσει από αυτούς που τον εξέλεξαν Πρόεδρο και όχι από την Πολιτική Γραμματεία».
Στην ουσία ο Αλέξης Τσίπρας αναβαθμίζει το ζήτημα της εμπιστοσύνης, σε ζήτημα ηγεσίας: «η μόνη διέξοδος είναι να δώσουμε εκ νέου το λόγο στα μέλη μας». Προτάσσοντας το αυτονόητο για τον διάδοχό του: «Για να οδηγήσει το κόμμα στην επερχόμενη εκλογική μάχη πρέπει να είναι σαφές ότι διαθέτει, αυτήν την κρίσιμη στιγμή, την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας».
Έτσι βάζει το θέμα Κασσελάκη σε νέα βάση - χωρίς τη θολούρα της περσινής εκλογής του και τον καλεί να αναμετρηθεί με τις πραγματικές παραμέτρους της πολιτικής. «Έτσι θα έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει την εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του, στην ως τώρα θητεία και στο πολιτικό του σχέδιο» και τον καρφώνει για το μοντέλο λειτουργία του ως τώρα: «Όχι θέτοντας ερωτήματα, αλλά δίνοντας τις δικές του απαντήσεις».
Για την ισότητα των οπλών δεν παραλείπει να βάλει στο κάδρο και δυο άλλες ομάδες.
- Όσους πήγαν με τον Κασσελάκη, αλλά πλέον παίρνουν αποστάσεις: «Διαφωνούν στο παρασκήνιο, αλλά σιωπηλά περιμένουν να έρθει η εκλογική αποτυχία, ώστε να του τη χρεώσουν, αδιαφορώντας για το τί αυτό θα σημαίνει για την παράταξη και τη χώρα»
- Όσους τον επικαλούνται μετά την αποχώρηση του: «Μου ζητούσαν κατά καιρούς να παρέμβω, για ‘να σώσω το κόμμα’, πολλοί γιατί το πίστευαν και ορισμένοι γιατί ήθελαν έτσι να εξυπηρετήσουν προσωπικές στρατηγικές» .
Από την πλευρά του ο Τσίπρας αναγνωρίζει ότι το αποτέλεσμα των αρχαιρεσιών οδήγησε σε αποτυχία και η λύση που προτείνει ο Τσίπρας είναι ουσιωδώς πολιτική και έντιμη. Κόβει το γόρδιο δεσμό της Κουμουνδούρου, παρ’ ότι σε όποια κατεύθυνση και αν εξελιχθεί δεν τον αφορά πλέον.
Με αυτόν τον τρόπο ξεχρεώνεται και το - εμφανώς πρώην πλέον - κόμμα του και τον διάδοχό του και βγάζει τον εαυτό από την εξίσωση των κομματικών εξελίξεων: Καθαρός λόγος, καθαρές θέσεις, καθαρές σχέσεις. Αυτές οι 1161 λέξεις έλλειπαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου