Αυτοκριτική: μια άγνωστη λέξη
Φταίνε κάποιοι άλλοι, ποτέ εμείς. Αυτή είναι η γραμμή υπεράσπισης κυβερνήσεων που βρίσκονται αντιμέτωπες με σοβαρά θέματα, αυτή είναι η γραμμή υπεράσπισης πολιτικών αξιωματούχων που καλούνται να απολογηθούν για πράξεις ή παραλείψεις τους στους τομείς ευθύνης τους. Δεν είναι κάτι πρωτότυπο. Επαναλαμβάνεται.
Η λέξη αυτοκριτική είναι εκτός του λεξιλογίου τους. Κι όταν την κάνουν είναι μισή, γεμάτη παλινωδίες και αντιφάσεις και με προφανή επιδίωξη να πέσουν στα μαλακά. Το έχουμε δει να συμβαίνει πολλές φορές και κυρίως σε περιπτώσεις που τις υποθέσεις έχουν αναλάβει να εξετάσουν επιτροπές της Βουλής οι οποίες έχουν επωμιστεί ρόλους ανακριτή και εισαγγελέα. Τούτη η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να συμπεριφερθεί διαφορετικά.
Για την ακρίβεια και τον πληθωρισμό μάς είπε στην αρχή ότι είναι παροδικό φαινόμενο. Οταν το επιχείρημα κατέρρευσε με πάταγο, αποσύρθηκε και επιστρατεύτηκε μια άλλη δικαιολογία: είναι εισαγόμενη η ακρίβεια, είναι εισαγόμενος ο πληθωρισμός, το βλέπουμε παντού στην Ευρώπη και φταίει ο Πούτιν που μπούκαρε στην Ουκρανία. Επιμένουν παρά το γεγονός ότι και η ακρίβεια έχει μειωθεί και ο πληθωρισμός έχει υποχωρήσει στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης. Μετά προβλήθηκε η άποψη ότι υπάρχει πρόβλημα κερδοσκοπίας και οι δράστες θα τιμωρηθούν παραδειγματικά. Η εκτόξευση των κερδών στις διάφορες επιχειρήσεις χαρακτηρίστηκε απληστία. Νέες υποσχέσεις ότι η κατάσταση θα αντιμετωπιστεί με δραστικά μέτρα.
Ωστόσο ούτε η απληστία εξαφανίστηκε ούτε οι τιμές έπεσαν και η κυβέρνηση προσπάθησε με βοηθήματα να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Στο θέμα των πυρκαγιών και των πλημμυρών το ίδιο τροπάριο. Πρωτοφανή καιρικά φαινόμενα, το κράτος έκανε ό,τι μπορούσε αλλά δεν γίνεται να τα βάλεις με τη φύση και με αυτόν που της δίνει εντολές, δηλαδή με τον Υψιστο. Θα κάνουμε τα αδύνατα δυνατά και όσοι επλήγησαν θα αποζημιωθούν γρήγορα. Επί της ουσίας; Παχιά λόγια, καχεκτικές πράξεις. Ακόμη περιμένουν τις αποζημιώσεις πολλοί αγρότες και επαγγελματίες στη Θεσσαλία, στην Εύβοια, στον Εβρο.
Η τακτική της μετάθεσης ευθυνών σε άλλες πλάτες γνώρισε μεγάλες δόξες στο σκάνδαλο των υποκλοπών. Αφού αναζητήθηκαν οι ένοχοι σε άσχετους χώρους (ιδιώτες μάλλον το έκαναν, έλεγαν στην αρχή οι ένοικοι του μεγάρου Μαξίμου), σε διάφορες περιοχές του πλανήτη (στην Τουρκία του Ερντογάν, στη Ρωσία του Πούτιν, τον Μαδούρο της Βενεζουέλας δεν τον ενέπλεξαν στο συγκεκριμένο θέμα) και αφού έδωσε μάχη το επιτελείο των ατσίδων για να πείσει ότι ο πολιτικός προϊστάμενος της ΕΥΠ, δηλαδή ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν ήξερε τίποτα γιατί αυτός απλώς προήδρευε, κατέληξε στην εκτίμηση ότι ο παρακρατικός μηχανισμός στήθηκε από ένα ρυπαρό δίκτυο της ΕΥΠ που αυτονομήθηκε. Το σύστημα Μητσοτάκη κάλεσε κόμματα, πολίτες και μέσα ενημέρωσης να κάνουν υπομονή γιατί η υπόθεση βρίσκεται στα σίγουρα και στιβαρά χέρια της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης η οποία θα ρίξει άπλετο φως. Πολλούς μήνες μετά περιμένουμε, φορώντας γυαλιά ηλίου για να προστατευτούμε από την -όπου να ’ναι έρχεται- εκτυφλωτική λάμψη της αποκάλυψης.
Δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει διαφορετικά ο πρώην υπουργός Μεταφορών Κώστας Καραμανλής. Στην κατάθεσή του στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής που διερευνά τα αίτια της τραγωδίας στα Τέμπη, μας είπε για ανθρώπινο λάθος, για τις ευθύνες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που το 2010 μείωσε το προσωπικό του ΟΣΕ, για τις ευθύνες της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που ιδιωτικοποίησε την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, αλλά δεν βρήκε μια κουβέντα να πει για τις ευθύνες της κυβέρνησης της Ν.Δ. και του ίδιου που ήταν υπουργός. Η νοσηρή πικρία του αποτυχημένου. Αναρωτήθηκε μάλιστα αν τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν ήδη καταλήξει σε πορίσματα που τον καταδικάζουν. Φυσικά δεν αναρωτήθηκε αν οι βουλευτές της Ν.Δ. έχουν καταλήξει σε πόρισμα που τον αθωώνει, αγνοώντας μαρτυρίες και έγγραφα, για να του επιτρέψουν να ελπίζει ότι το πολιτικό μέλλον του δεν θα είναι μεσίστιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου