Κυριακή, Νοεμβρίου 12, 2023

La Flor de la Canela / Άνθος κανέλας- María Landó Chabuca Granda & Juan Diego Flórez

Το "To άνθος της κανέλας "είναι ένα κρεολικό βαλς που που γράφτηκε από την Περουβιανή τραγουδίστρια και τραγουδοποιό Chabuca Granda. Το τραγούδι ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά το 1950 από ττο κρεολικό τρίο Los Morochucos . Ωστόσο,  η έκδοση του 1953, που ηχογραφήθηκε από τους Los Chamas, ένα άλλο μουσικό σύνολο, θα έφερνε το τραγούδι και την Chabuca Granda στα ύψη των προτιμήσεων του Ισπανόφωνου κοινού  στην Ισπανία και τη Λατινική Αμερική . Σήμερα  περισσότερες από 600 εκδοχές του τραγουδιού είναι διαθέσιμες.

 Από τότε, το τραγούδι έγινε ο ανεπίσημος ύμνος για τη Λίμα, την πρωτεύουσα του Περού.https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/df/Lima2017_A.jpg/420px-Lima2017_A.jpg

Πηγή:(Wikipedia) La flor de la canela

La Flor de la Canela 

 

Déjame que te cuente, limeño
Déjame que te diga la gloria
Del ensueño que evoca la memoria
Del viejo puente, del río y la alameda
Déjame que te cuente, limeño
Ahora que aún perfuma el recuerdo
Ahora que aún mece en su sueño
El viejo puente el río y la alameda
Jazmines en el pelo y rosas en la cara
Airosa caminaba la flor de la canela
Derramaba lisura y a su paso dejaba
Aroma de mixtura que en el pecho llevaba
Del puente a la alameda
Menudo pie la lleva
Por la vereda que se estremece
Al ritmo de su cadera
Recogía la risa de la brisa del río
Y al viento la lanzaba del puente a la alameda
Déjame que te cuente, limeño ¡ay!
Deja que te diga moreno mi pensamiento
A ver si así despiertas del sueño
Del sueño que entretiene, moreno
Tus sentimientos
Aspiras de la lisura
Que da la flor de canela
Adornada con jazmines
Matizando tu hermosura
Alfombras de nuevo el puente
Y engalanas la alameda
que el río acompasara tu paso por la vereda
Y recuerda que, jazmines en el pelo y rosas en la cara
Airosa caminaba la flor de la canela
Derramaba lisura y a su paso dejaba
Aroma de mixtura que en el pecho llevaba
Del puente a la alameda
Menudo pie la lleva
Por la vereda que se estremece
Al ritmo de su cadera
Recogía la risa de la brisa del río
Y al viento la lanzaba del puente a la alameda

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Γάλλοι σεφ μαγειρικής: εκπαιδευτές και συνεργάτες ή σαδιστές που κάνουν εφιαλτική τη ζωή των εκπαιδευομένων και των υφισταμένων τους;

  Εφιάλτες στην κουζίνα Από τα μικρά μπιστρό ώς τα φημισμένα πολυτελή εστιατόρια, οι...