Come undone
Δικό μου, αγνό όνειρο
ανάσα και δέρμα μου
Σε περίμενα
Σφραγισμένο με ένα τατουάζ,
“Χρόνια πολλά”, που δημιουργήθηκε για σένα
Δεν μπορώ να μην πέσω στα σκοινιά
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι κόβεις την καρδιά μου κομμάτια
Θα πάρει λίγο καιρό,
μπορεί να χρειαστεί ένα μικρό έγκλημα για να χάσεις τον έλεγχο
Τώρα πρέπει να προσπαθήσουμε να μείνουμε τυφλοί στην ελπίδα και το φόβο των απέξω
Ει, κοπελιά, μείνε πιο άγρια από τον άνεμο
και να μου προκαλέσεις δάκρυα
Ποιόν χρειάζεσαι, ποιόν αγαπάς όταν χάνεις τον έλεγχο;
Ποιόν χρειάζεσαι, ποιόν αγαπάς όταν χάνεις τον έλεγχο;
Λέξεις,
με εμπαίζουν σαν ένα deja vu
σαν μελωδία στο ραδιόφωνο
που ορκίζομαι ότι έχω ξανακούσει
Ανατριχίλα, είναι κάτι πραγματικό
ή είναι η μαγεία που νιώθω από τα δάχτυλά σου;
Δεν μπορώ να μην πέσω στα σκοινιά
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι κόβεις την καρδιά μου κομμάτια
Χαμένος σε έναν ουρανό γεμάτο χιόνι
Τώρα πρέπει να προσπαθήσουμε να μείνουμε τυφλοί στην ελπίδα και το φόβο των απέξω
Ει, κοπελιά, μείνε πιο άγρια από τον άνεμο
και να μου προκαλέσεις δάκρυα
Ποιόν χρειάζεσαι, ποιόν αγαπάς όταν χάνεις τον έλεγχο;
Ποιόν χρειάζεσαι, ποιόν αγαπάς όταν χάνεις τον έλεγχο;
Ποιόν χρειάζεσαι, ποιόν αγαπάς όταν χάνεις τον έλεγχο;
(Δεν μπορώ να μην διαλύομαι)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
Κι ήτανε τα στήθια σου άσπρα σαν τα γάλατα Γιώργος Σαραντάκος "Γαργάλατα", 50 χρόνια μετά Λέγοντας Αποστασία ή Ιουλιανά εν...
-
Η ΑΘΗΝΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΤΕ Θερμές ευχαριστίες στον Κώστα Μ. που εντόπισε τις φωτογραφίες στο sch.gr και μου τις έστειλε... 1.ΚΥΨΕΛΗ...
-
῎ ΜΙΑ ΧΡΥΣΗ ΜΑΘΗΣΙΑΚΗ ΑΡΧΗ, ΠΟΥ ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΧΩΤΙΚΟΥΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΙΘΙΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ Ηδη δέ τινας ἐγὼ εἶδο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου